Prey hands-on

Prey wordt gepresenteerd als een first-person sci-fi actiethriller. De game neemt je mee in het bizarre verhaal van Morgan Yu. Dit wordt direct duidelijk in de eerste twintig minuten die we spelen: Morgan heeft een probleem met de realiteit. Niet alles in de wereld waarin we terecht komen is namelijk echt. De briljante wetenschapper heeft zichzelf laten meeslepen in vreemde experimenten, waarbij hij zelf centraal staat als proefpersoon. De experimenten zijn ontworpen om de mensheid te verbeteren, en zelfs te redden, maar dit gaat verschrikkelijk mis.

Dit wordt allemaal duidelijk gemaakt tijdens de de speelbare introscène, die ons direct weet te pakken. Talos I is een nieuwe wereld, maar alles op het ruimtestation, dat in het jaar 2032 rond de Maan cirkelt, is dood. En dat, wat wel leeft, zijn zwarte rookwolk-aliens, die zich in alles kunnen veranderen: van een kop koffie tot een medi-kit. Kwaadaardige verrassingen beleeft men in de ruimte dan ook iedere paar seconden. En dat is gelukkig heel leuk. De visuele vormgeving is eveneens meteen overtuigend en Arkane Studios kenmerkende stijl is duidelijk terug te vinden. Het lijkt op Bioshock Infinite, maar dan in de ruimte, wat een groot compliment is.

Morgan Yu werpt een blik achter de schermen op het ruimtestation en realiseert zich dat Talos I in groot gevaar is. Bij de eerste binnenkomst van de grote lobby, die ook als een soort hub functioneert naar losse doorgangen, wordt het duidelijk dat dit geen kleine game is. Het verkennen van de kantoren, het medische station en het IT beveiligingsgedeelte onthullen allemaal meerdere opties om een bepaald doel te voltooien. Vijanden zijn te ontwijken of tegen te vechten, afhankelijk van de vaardigheden en de verdeling van ervaringspunten (in de vorm van Neuromods).

De gameplay is aanvankelijk ontworpen voor actie en minder voor sluipwerk. Later wordt alles echter ingewikkelder en komen er buitenaardse krachten tot beschikking, deze waren bij onze speelsessie nog niet beschikbaar. In de eerste paar uur lijkt het onmogelijk om de buitenaardse wezens volledig te vermijden. We krijgen echter voldoende wapens om ons te weren. Als eerst beschikken we over een moersleutel en Morgan ontdekt al snel een Gloo-Gun, waarmee aliens gevangen kunnen worden in een high-tech schuimlaag. Dit is vooral handig tegen snelle en agressieve schimmen, die ons te irriteren met het spugen van zuur en door te transformeren. Een slag met de moersleutel op de bevroren vijanden en ze spatten uiteen. De kleine Mimic-vijanden zijn niet veel beter, doordat ze vaak in groepjes van vier of vijf voorkomen en snel explosief worden. Een shotgun helpt hierbij, maar verliest langzaam zijn kracht of gaat helemaal stuk. Dat geldt ook voor het beschermde pak dat Morgan draagt.

Prey biedt ons een personage met veel mogelijkheden. De vrij grote inventory met slechts 45 vakjes aan ruimte (ouderwetse Resident Evil-taferelen) raakt al snel vol en daardoor ben je voortdurend bezig te bedenken wat je meeneemt. Uiteindelijk kan je je inventory uitbreiden tot 84 vakjes, items met elkaar combineren en wapens upgraden. Met behulp van de Neuromods zijn ook de vaardigheden van Morgan te verbeteren. Deze bestaan uit drie basistypes: wetenschap, techniek en beveiliging, waarmee Morgan zijn neurale vaardigheden verbetert. Zo kan hij bijvoorbeeld beter worden in hacken (gepresenteerd als een mini-game), meer health krijgen of leren beschadigde apparatuur op Talos I te repareren. Ook sluip- en focusvaardigheden kunnen verbeterd worden. Op deze manier kan je de spelervaring enigszins beïnvloeden.

In het pak en de helm van Morgan zijn chipsets te bouwen, die bonuseigenschappen toevoegen. Ik heb een 19,4 GHz Recycler Shield voor het pak gevonden, die Morgan immuun maakt voor Recycler Charges. Wat dat dan ook mag betekenen. Men kan bovendien alle mogelijke dingen consumeren die op het ruimtestation liggen, van een verrotte bananenschil tot een Magnumfles Kings & Way. Dit heeft ook invloed op de gemoedstand van Morgan, die door alcohol angstiger wordt, maar daarvoor energie terugkeert. Liever bang en dronken in de ruimte dan dood zullen we maar zeggen.

"Eindelijk kan men ook alle rommel in een videogame verzamelen en dit schroot in een virtuele recycler werpen!" Deze gedachte spookt in mijn hoofd als ik tevreden de rol van Morgan Yu (man of vrouw, de keuze heeft geen invloed op de spelervaring) voor een recycler sta en daarin voorwerpen gooi die ik op het ruimtestation Talos I heb gevonden. Oude draden, kapotte harde schijven en gelukkig ook de besmette zakken met ingewanden van aliens worden zo een nieuw leven geschonken. Als dank voor het opruimen van de troep krijgt men rauwe materialen, met jouw hulp (en de nodige blauwdrukken) zijn med-kits, guns, ammunitie en meer te maken in fabricator-stations.

Zo goed als de gehele wereld is ontworpen, zijn er toch enige designkeuzes die de plank misslaan. Tenenkrommend zijn de notities die verzameld kunnen worden, deze presenteren zich als lompe tekstblokken presenteren. Ze geven achtergrondinformatie, maar veel belangrijkere details worden via audiologs verteld en terminals zijn te gebruiken voor het lezen van e-mails (wat slim is opgelost). Soms moet je deze eerst hacken, waarvoor je eerst deze vaardigheid moet vrijspelen. Dat geldt ook voor het openen van sloten van deuren, wat de reden is dat sommige spelers als eerst hun Neuromods in het hacken zouden willen investeren. Alhoewel de gameplayfocus op actie ligt, nodigt Prey uit om de wereld te ontdekken en alternatieve routes en oplossingen daarbij te vinden. Het lijkt daarin erg op Dishonored 2, eveneens in positieve zin.

De krappe anderhalf uur van het begin van de titel die we speelden toonde duidelijk de richting die de game volgt. We moeten het ruimtestation Talos I uitpluizen, zo uitgebreid mogelijk en daarbij altijd een angstgevoel in ons achterhoofd houden omdat bizarre aliens zich overal schuilhouden. Er moet ook vrede gesloten worden met de inventory en het constant onderzoeken en verplaatsen van voorwerpen. Daarbij moeten wapens en voorwerpen via een cirkelmenu en shortcuts worden geselecteerd, dat nog wat vreemd aanvoelt. Dit zijn echter slechts kleinigheidjes, die men bij een dergelijke titel als snel kan vergeeft. Prey ziet er grandioos uit en biedt een spannend, ambitieus verhaal. Als je van verfijnde sci-fi en actie houdt dan is dit een titel om in de gaten te houden.