StarBlood Arena

Vr-games krijgen, zoals veel andere takken in videogames, langzaam voet aan de grond wat betreft competitieve multiplayer, met RIGS Mechanized Combat League en Battlezone die hier in het voortouw nemen tot nu toe. Ontwikkelaar White Moon Dreams biedt nu een verfrissende uitdager met StarBlood Arena, een game die, zoals veel andere, je in een cockpit plaatst om vijanden neer te schieten.

Het doel is simpel: vernietig je tegenstanders en win door het verzamelen van de meeste punten. Potjes hebben een tijdlimiet of een 'kill count' en als de speler zelf doodgaat keert hij binnen no-time terug in het potje. Naast het verwijderen van zwaartekracht voegt StarBlood Arena een Z-as toe aan de gameplay, wat met andere woorden betekent dat je met je kleine ruimteschip vrijwel in iedere mogelijke richting kan vliegen terwijl je de andere ruimteschippen beschiet.

Het besturen van deze 'free roaming' actie kost behoorlijk wat tijd om te leren, maar "Quake zonder zwaartekracht" heeft meer te bieden. Je kan je schip een kleine boost geven met het gebruik van de turbo-functie en je kan bijvoorbeeld ook een 'barrel roll' op elke as doen. Wat betreft de wapens die je tot je beschikking hebt: je schip beschikt over een kanon, maar heeft ook mijnen, raketten en tevens speciale wapens. De 'tutorial'-sectie probeert dit uit te leggen, maar is erg langdradig en als je eenmaal bij je eerste potje belandt ben je veel van deze informatie al vergeten. Dit betekent dat StarBlood Arena eist dat je een uitstekende reactievermogen hebt en een goed geheugen, maar aan de andere kant, oefening baart kunst.

De gevechtsarena's, die erg op elkaar lijken, bevatten acht sterrenschepen die met elkaar vechten in een relatief kleine ruimte, daardoor ontbreekt het nooit aan actie. Hierdoor ga je veelvuldig dood en de 360 graden bewegingsvrijheid komt goed van pas bij het navigeren door de meerdere niveaus en nauwe pijpen in de arena's. Ook, afhankelijk van de map, zijn er enkele bruikbare of gevaarlijke verrassingen zoals mijnenvelden, gevechtstorens en repareerdroids. Het is duidelijk dat het ontwerpen van de maps een van de focuspunten is geweest en hierdoor voelt het bewegen en vechten dynamisch en natuurlijk.

Er zijn enkele gamemodi, de meeste die bekend terrein zijn. Naast Deathmatch en Team Deathmatch, zijn er Carnage-modi: deze bevatten specifieke uitdagingen afhankelijk van de map, daarnaast zijn er maps waarop je met een bal speelt en ook maps die escortmissies bevatten. De ontwikkelaar zijn overduidelijk fans van multiplayer, aangezien ze proberen allerlei soorten leuke elementen in de game te stoppen. Zo is er ook een co-op-modus, waarin je met een vriend tegen computergestuurde vijanden of online tegen andere menselijke spelers kan vechten.

Net als het design van de maps, kent StarBlood Arena ook een uitstekend visueeldesign. De game ziet er erg goed uit en de hoge framerate verzekert dat de bewegingen vloeiend zijn. De comic-achtige artstijl vindt een fijne balans tussen het uitdagen van vijanden en personages die elkaar grappen vertellen, maar de ervaring wordt een beetje verpest door de lange laadtijdens en de omslachtige menuschermen voorafgaand aan een potje. De muziek, die vrij doorsnee rock of punk is, begint ook na een poosje te irriteren.

Customisation speelt ook een rol in StarBlood Arena. Zo kan je kiezen uit negen personages, elk met hun eigen schip. Deze schepen besturen totaal anders, hebben ook hun eigen speciale vaardigheden en kunnen verder aangepast worden door het kopen van upgrades met in-game valuta. Cosmetische verbeteringen zijn ook beschikbaar, voor iedereen die er tof of gevaarlijk wilt uitzien tijdens het schieten.

Motion sickness (bewegingsziekte) kan ook een rol spelen in StarBlood Arean, wat verwacht kan worden door de vrijheid die je hebt met je bewegingen. De ontwikkelaar heeft geprobeert die de minimaliseren door het zichtveld van de speler niet te belemmeren en de, eerder genoemde, hoge framerate helpt hier ook bij. Echter is het tempo erg hoog en zorgde dit al na een potje van vijf minuten bij ons voor de eerste tekenen van motion sickness. Zelfs de tutorial is al voldoende om je een beetje misselijk te maken.

StarBlood Arena is een goed ontworpen multiplayerervaring en een waardige toevoeging voor je vr-bibliotheek. Het neemt zichzelf niet te serieus en biedt zowel in singleplayer als online snelle actie. Er zijn kleine stukjes aan verhaal, maar geen degelijke verhalende modus. Dat is jammer, maar ook zonder deze is de game het proberen waard als je van arena shooters houdt. Let er wel op dat je voor de zekerheid een emmertje neerzet, want het gemis aan zwaartekracht kan soms een onaangename verassing zijn.