Danger Zone

Burnout 3: Takedown was en is een van de beste racegame die er is. De reden dat het zo wordt bewierookt is dat het naast kwalitatieve topgameplay ook een element van gevaar bevatte. Op ieder moment bestond de kans dat je met je auto op een boom kon klappen of uit de bocht kon vliegen. Nergens werd dit gevaar meer gevierd (en aangemoedigd) dan in de Crash-modus, waar je tegen het verkeer in moet rijden terwijl je power-ups verzamelt en zoveel mogelijk schade veroorzaakt.

Ontwikkelaar Three Fields Entertainment's Danger Zone, een game van ex-Criterion makers Fiona Sperry en Alex Ward, ontwikkelaars die de Burnout-reeks binnenstebuiten kennen, speelt daar precies op in. Wie zijn er immers beter geschikt om een spiritueel vervolg op Burnout te maken dan de makers van Burnout? Dit keer is de Crash-modus dan ook de focus en het is het eerst sinds tijden dat we de modus in actie zien, aangezien de Burnout-reeks al een tijd geleden aan het einde van de horizon is verdwenen.

Diegene die de Crash-modus in Burnout gespeeld hebben weten instinctief al wat ze moeten doen als ze beginnen met spelen. Het formaat is vrijwel identiek; je rijdt in je auto; de wegen strekken zich voor je uit; en er zijn voorwerpen te verzamelen op de banen. Je krijgt een kans om zoveel mogelijk schade uit te delen als mogelijk en daarbij kan je een van drie medailles verdienen, waarna de volgende uitdaging wordt vrijgespeeld.

Het grote verschil echter is de setting. Een deel van de aantrekkingskracht van Burnout 3's Crash-modus was dat de wegen die gebruikt werden verspreid waren over de hele wereld en daar los kon worden gegaan op 'echte' wegen, elk met zijn eigen sfeer, details en voertuigen. In Danger Zone speelt alle actie zich echter af in een afgesloten testfaciliteit, wat in principe een donker warenhuis is, en voertuigen verschijnen hier op kleine stukjes wegdek. Het voelt alsof er meer moeite is gestoken in het namaken van de daadwerkelijke kern van de ervaring - de botsingen tussen de voertuigen - maar dit is ten koste gegaan van alle toeters en bellen die de Crash-modus tot een meesterwerk maakten.

Als we echter alleen kijken naar deze kerngameplay dan slaagt Danger Zone hier heel goed in. Net als in Crash-modus is het erg bevredigend om vrachtwagens op hoge snelheid door midden beuken, midden in een het verkeer vliegen, en te eindigen met meerdere opgestapelde auto's. Smashbreakers zijn daarbij de kers op de taart en geven je de mogelijkheid om meer schade toe te dienen na een botsing met explosies die geactiveerd worden met een druk op de knop. Eenmaal in de lucht kan je je vernielde auto midden in de lucht een richting opduwen voor meer verwoesting. Het team bij Three Field Entertainment weet duidelijk hoe ze chaotisch vermaak moeten maken, want ze hebben ook een reeks aan heerlijke sprongen en drukke kruispunten toegevoegd voor je vermaak. Dit werkt evengoed als het in 2004 deed.

Iets waar we enigszins door teleurgesteld werden zijn de beperkte keuze aan voertuigen. In de hele game kun met maar één auto spelen, een saaie witte sedan die duidelijk niet gebouwd is voor snelheid of kracht. We betreuren dat er geen andere auto's of aanpassingsopties zijn. Gelukkig zijn er wel voldoende auto's om tegen aan te botsen, wat dit een heel klein beetje goed maakt.

Als je denkt dat de game makkelijk is, omdat je met regelmaat het verkeer in kan duiken en explosies kan activeren, heb je het fout. De twintig scenario's bieden behoorlijk wat uitdaging. Het speelt daardoor als een puzzelgame, waarbij je moet uitvogelen wat de beste manier is om te botsen om zoveel mogelijk schade toe dienen en voorwerpen te verzamelen. Daarna moet je ook bedenken waar je terecht komt en je smashbreaker gebruiken om jezelf richting een tweede locatie te sturen. Het enige wat jammer hier in is, is dat er slechts twintig scenario's in de game zitten. De uitdagende opzet hiervan helpt de speelduur enigszins op te rekken, maar meer scenario's waren zeker welkom geweest; of wellicht iets met van een hoger niveau met loopings, kurkentrekkers en explosieven.

Het feit dat Danger Zone zich compleet afspeelt in een testfaciliteit, variatie mist, en niet veel scenario's heeft betekent dat dit voelt als een oefenmodus voor Burnout 3's Crash-modus. Een vergelijking die we niet zouden maken als de ontwikkelaar een andere geschiedenis had gehad en doordat gameplay hier duidelijk om vraagt. De vergelijk met de Crash-modus zorgt ervoor dat de game hieronder lijdt, ook al werkt de gameplay goed, het voldoet simpelweg niet aan de verwachtingen.