Nederlands
Gamereactor
reviews
Pyre

Pyre

Verbannen uit de maatschappij gaat een bende van nieuwe helden te strijd aan in Downside om hun vrijheid terug te krijgen.

HQ
HQ

We hebben het al eerder gezegd, maar het verdient om nog eens gezegd te worden. Er is iets speciaals aan de titels die SuperGiant Games uitbrengt. Het gaat niet alleen om uitblinkende schoonheid, dit is een studio die nooit tevreden lijkt om vooraf bewandelde grond opnieuw te betreden - ten goede of ten kwade. Dat heeft grotendeels een positieve uitkomst, natuurlijk. Dit geldt zeker voor Pyre, de derde game van de studio die Bastion en Transistor opvolgt.

Pyre speelt zich af in de Downside, een ellendige wereld waar bannelingen wonen nadat ze uit de maatschappij zijn gegooid. Dit is waar de speler zijn intrede maakt, waar hij gevonden wordt door een groep landlopers. Het blijkt dat je een speciaal boek kan lezen en zo deze mede bannelingen kan helpen ceremonies uit te voeren met als doel op een dag hun plek terug te winnen in de maatschappij.

De ceremonies vormen de basis van Pyre. Deze laten twee teams van drie bannelingen proberen om de brandstapel ('pyre') van de tegenstander te doven middels een Orb. Het lijkt een beetje op een potje basketbal van drie-tegen-drie. Iedere pyre begint met 100 punten en verschillende bannelingen doen verschillende hoeveelheden aan schade, afhankelijk van hun 'glory stat' als ze scoren. Een van de sleutelelementen hier is dat slechts één personage beweegt in een team (bestuurd door de speler), als je de Orb niet hebt, heb je een 'auru' om je heen waarmee je spelers van het andere team tijdelijk uit het veld kan sturen door ze te raken. Als je de bal niet hebt kunnen de meeste spelers hun aura afvuren op spelers die de bal vasthouden. Elk van de personages heeft hier echter verschillende varianten op, waardoor er veel variatie is en tactieken zijn om te gebruiken.

Dit is een ad:
PyrePyre

De game draait veel om het vinden van een opening door spelers van het veld te sturen, zodat een van jouw spelers de Orb naar de pyre kan brengen. Door dit te doen wordt deze speler uitgesloten van de volgende ronde (dus ben je in het nadeel met 2 tegen 3). Je kan de Orb ook in de pyre gooien, iets dat enige vaardigheid vereist, maar door je worp langer op te laden kan je ook meer schade doen, waardoor het wellicht een poging waard is. Het is een beetje als het gooien van drie punten om weer in te lopen. Het is snel en kan soms behoorlijke verwarrend zijn, maar het werkt en is een erg vernieuwende manier om de gebruikelijke sleur van een actie-rpg te doorbreken.

Het is in principe als ieder ander sportseizoen: de teams spelen tegen elkaar en aan het einde van het seizoen (omdat je team speciaal is en je altijd de finale speelt, wat er ook gebeurt) neem je het op tegen het team met het beste resultaat in een bevrijdingsceremonie. Het winnende team mag een gelukkige speler terug sturen naar de maatschappij.

Gezien de arenasport-opzet van de ceremonies zou je denken dat deze voornamelijk zijn gebaseerd op vaardigheid, maar dat is slechts de helft van de waarheid. De meer vaardige spelers zullen de overhand krijgen als alles gelijk is, maar het opzetten van je team om je de tegenstander te counteren kan de helft van de strijd zijn. De meeste teams die je treft in de Downside bestaan uit een soort vijanden, 'nomads' of 'harps', en je kan je team zo opstellen dat je dit zowel met je personages als met de talismannen die je gebruikt kan counteren. Een talisman kan daadwerkelijk voor een wereld van verschil zorgen tijdens een wedstrijd. De talismannen en vaardigheden van de tegenstander in de gaten houden is ook belangrijk. Misschien hebben ze voordelen die het verwaarloosbaar maken om ze te verbannen (omdat ze heel erg snel terugkomen of zelfs ontploffen als je ze het veld uitstuurt); dan is een offensief en snel team dat zich richt op scoren belangrijk dan het wegsturen van spelers.

Dit is een ad:

We realiseren dat we veel jargon en termen gebruiken die waar je niet mee bekend bent. Het is een van die dingen die je al spelende razendsnel onder de knie krijgt, waar de kleinere details van de ceremonies lastiger zijn om op papier uit te leggen. Deze ceremonies kunnen vrij snel voorbij zijn, of juist langer duren bij een tactisch gevecht. Je kan deze ook lokaal tegen andere spelers spelen of tegen de computer om je vaardigheden aan te scherpen. Ceremonies winnen waarbij de meeste of alle Titans zijn geactiveerd (dit zijn de perks die het andere team heeft) is een echte test voor je vaardigheden.

PyrePyrePyre

Tussen de ceremonies door reis je door Downside, erg vergelijkbaar met bijvoorbeeld The Banner Saga, stuit je op events die je helpen of een last zijn voor je team. Tijdens de eerste helft van de game voeg je ook meer bannelingen toe aan je team en vul je hun rangen in. Immers, als je hun wilt bevrijden heb je meer spelers nodig. Het tempo tussen de ceremonies kan wat traag zijn, met name in de eerste helft van de game, en het kan ook een beetje vervelend zijn omdat je soms blinde keuzes moet maken waarbij de uitkomst tot een succes of mislukking leidt (dit is later in de game niet meer het geval).

Zoals we in het begin al zeiden: SuperGiant staat er om bekend om qua schoonheid iets af te leveren en Pyre is hier geen uitzondering op. Van de prachtige kaart van Downside tot de 'character' art en de visuele effecten, het is een genot om te zien. Echter, het is de muziek die zich echt weet te onderscheiden. Darren Kobb's soundtrack en melodieën brengen de ervaring werkelijk naar een ander niveau.

PyrePyre

Een van de meest mooie dingen van het ontwerp van Pyre is dat je kan slagen of falen in de ceremonies en de game gewoon verder gaat. Je verdient niet zoveel ervaringspunten met verliezen (wat het natuurlijk moeilijker maakt), maar het verhaal past zich aan en uiteindelijk geldt dit ook voor het einde. Je pad naar vrijheid zal anders zijn dan die van je vrienden. Of je je teamleden nu bevrijdt in de ceremonies of niet, de cyclus gaat door.

In de kern vertelt Pyre een memorabel verhaal over vrijheid, gerechtigheid, tweede kansen, vriendschap en verraad. De personages zijn grotendeels memorabel en de manier waarop je met ze omgaat stuurt ze richting verschillende paden. We hebben met name genoten van Sir Gilman en zijn vete met Rukey en Volfred. Maar misschien was Ti'zo, de geliefde imp, ons het meest dierbaar. Er is een berg aan verhaal om in de 12-15 uur van de campaign door te ploegen. En dit is waar SuperGiant Games wellicht een beetje schuldig is niet het schrijfadvies van "kill your darlings" (dood je lievelingen) te volgen. Het concept van het Book of Rites waar je pagina's in een boek vrijspeelt om meer over het achtergrondverhaal te leren en de wereld is niet zo pakkend en je dit hoogstwaarschijnlijk vluchtig doorlopen waardoor veel van de nuance van het hoofdverhaal verloren raakt. Misschien had de game er goed aan gedaan door een deel van het verhaal weg te halen om de speler meer betrokken te laten raken. Het is echter slechts een klein probleem en we hebben werkelijk van begin tot het einde genoten van deze reis van verlossing en wraak.

Pyre

Onze avonturen in de Downside waren niet zonder problemen, ook al laat de game je niet afgaan. Bij het spelen van de PlayStation 4-versie (op een PS4 Pro) kwamen we een aantal kleine problemen tegen die op zichzelf weinig impact hadden op onze ervaringen, maar samen er toch op wezen dat de game nog wat langer getest had mogen worden voorafgaand aan de release. De game liep enkele keren vast, bevroor twee maal en op de wereldkaart kregen we ook te maken met enkele visuele glitches. Een keer kwam een Orb buiten het veld terecht, waardoor we gedwongen werden de game opnieuw op te starten. Een andere keer kwam de Orb in een positie waar we er niet bij konden, en moest we weer opnieuw beginnen. Als laatste: na het uitspelen van de game en het bekijken van de credits werd ons gevraagd om op "options" te drukken om af te sluiten. Echter sloten we de game niet af, maar kwamen we terecht in een menuscherm waar we onze laatste save konden laden in plaatst van een nieuwe game te starten. Deze problemen verpestte de ervaring met de game niet, en we waren nooit progressie kwijt, maar toch wil je misschien wachten tot er een of twee patches zijn na de launch.

In zijn geheel is Pyre wederom een puike titel uit de creatieve geesten van SuperGiant Games. Het is een unieke ervaring, en ook als wordt je soms overrompeld door de tekst en zullen de ceremonies niet alle rpg-spelers aanspreken, Pyre slaagt er in om op te vallen als een game die we ons nog lang zullen herinneren.

HQ
PyrePyrePyrePyre
08 Gamereactor Netherlands
8 / 10
+
Prachtige art-stijl, ceremonies zorgen voor pakkende gameplay, memorabele personages, meeslepend verhaal; schitterende soundtrack.
-
Verhaal is soms wat overbeladen, enkele tempo-problemen, Versus-modus is niet erg pakkend, enkele kleine technische problemen.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen