A Working Man

A Working Man is de tweede samenwerking tussen Jason Statham en David Ayer in één jaar. De regisseur van de beruchte Suicide Squad en Bright en echt goede films zoals End of Watch of Fury, heeft nu genoegen genomen met B-film actiefilms met gerecyclede scripts vol clichés, lage inzetten, lage budgetten, lage verwachtingen en, nou ja, laag alles. A Working Man is het soort film dat je kunt opzetten als je je hersenen twee uur lang wilt uitschakelen, met veel gegarandeerd slaan, schieten en doden in een vertrouwd pakket dat je niet te veel aan het denken zet. Een film van het type guilty-pleasure is altijd welkom, maar deze is zelfs onder het gemiddelde en je zult je verwachtingen echt moeten verlagen om er iets goeds uit te persen.

Ik was meer dan bereid om het soort film dat ik heb beschreven te omarmen en ervan te genieten, maar terwijl A Working Man al die vakjes aanvinkt, inclusief een hoofdrolspeler als Jason Statham die altijd zijn deel van de deal vervult, is de kwaliteit van de rest van de elementen van de film ondermaats. Je zou waarschijnlijk niet verwachten dat er veel fantasie is gebruikt om een film als deze te maken, maar A Working Man probeert absoluut nooit iets fris of origineels aan de formule toe te voegen. Ik wou dat er op zijn minst een hint van een plotwending in het midden was om de boel een beetje op te fleuren, iets dat ze als hun eigen idee konden claimen, zodat iemand zich over vijf jaar herinnert dat deze film bestond. Maar nee, er is niets.

Alles is al eerder gedaan en beter: een ex-militair met PTSS die op een bouwplaats werkt, die met tegenzin dingen zegt als "dat is niet meer wie ik ben" voordat hij onmiddellijk weer in actie komt om een ontvoerde tiener te redden, moeiteloos elke slechterik doodt zonder te zweten - slechteriken die natuurlijk mompel het klassieke "wat ben jij", een vraag die nog nooit eerder hardop is gezegd.

De slechteriken hier zijn een Russische maffiaclan (wat een verrassing), wat al betekent dat deze film minder origineel is dan de vorige film van Ayer en Statham, The Beekeeper, die een phishing-groep als de slechteriken had. Hier lijkt er een eindeloze afstamming van Russische gangsters te zijn die ingrijpen direct nadat Statham de vorige heeft vermoord. Meer vlees aan de molen, denk ik, maar geen van de actiescènes biedt iets spannends. Zoals het meestal gebeurt met dit soort professionele actiehelden die alles goed doen en ongeëvenaard zijn, is er geen spanning en komt het entertainment voort uit het zien hoe creatief de moorden kunnen worden. Voor de uiteindelijke climax wordt het wel wilder, maar dan ben je misschien al te moe. En het is een grote teleurstelling dat David Harbour in de film helemaal niets doet.

Ik wou dat ik had kunnen genieten van A Working Man zoals de dwaze, hersenloze entertainmentactie waar fans dol op zijn, maar alles hier is gewoon te middelmatig, te onorigineel, ongeïnspireerd en verstoken van enig plezier of humor. Het neemt zichzelf volkomen serieus, zoals het misschien zou moeten als het gaat om mensenhandel, maar geeft er niet om een eindeloze stroom clichés te gooien, vermengd met saaie actiescènes, die het allemaal plat maken.