Nederlands
Gamereactor
artikelen
Warhammer 40,000: Space Marine II

Alex's wedstrijd van het jaar 2024: Warhammer 40,000: Space Marine II

Het was dit of Balatro, en ik heb vele nachten doorgebracht met woelen en draaien welke ik moest kiezen.

HQ

Als ik Hades II niet kan hebben omdat het in Early Access is, dan komt mijn keuze voor de game van het jaar 2024 neer op twee opties. "Maar hoe zit het met de metafoor? Hoe zit het met Astro Bot?" Ik heb ze niet gespeeld. Hetzelfde geldt voor Black Myth: Wukong. Hoewel ik een uur in Stellar Blade heb gestoken, kan ik dat niet echt met dezelfde kwaliteit neerzetten als andere dingen. Ik dacht dat Helldivers II een kans zou hebben, maar toen riep Arrowhead een verordening op hun eigen hoofd in. Dus hier zijn we dan. Balatro, oftewel Ruimte Marine II.

Warhammer 40,000: Space Marine II

Ik bedoel, je hebt de kop gelezen. Het is Warhammer 40,000: Space Marine II. Terwijl ik op een bepaalde dag flip en flop tussen mijn game van het jaar, denk ik dat Saber Interactive het als Warhammer-fan gewoon uit het park heeft geslagen met de weergave van het universum en de personages erin. Toen we langzaam meer van Space Marine II te zien en speelden, terwijl alles stukje bij beetje werd onthuld, zag het eruit als een game uit de jaren 2010 in alle glorie die dat met zich meebrengt.

3 spelmodi, een verhaalcampagne die niets liever deed dan stoer zijn, en een PvP-modus waarmee je meer uren kunt maken nadat je alle PvE-content hebt gedaan? Het klinkt voor mij als een recept voor succes, en hoewel andere games zoals Metaphor: ReFantazio en Astro Bot op papier misschien beter zijn, gaat er niets boven het gevoel dat je later in de campagne in de bannerscène krijgt.

Dit is een ad:

Warhammer 40,000: Space Marine II is echter niet alleen een vibes-spel. Saber Interactive heeft er serieus werk van gemaakt om een Space Marine - een fictief werk - levendiger en echter te laten aanvoelen dan de meeste personages die ik dit gamejaar heb gezien. Elke knal van een geknalde vijandelijke schedel, elke donderende stap van je gepantserde laars. Het is allemaal prachtig gedaan met groot effect, waardoor ik bijna blij ben met de vertragingen, omdat de ontwikkelaars de tijd hebben genomen om de ervaring echt goed te krijgen.

HQ

De beelden creëren het perfecte gevoel van planetaire oorlogsvoering, met structuren die je verbeelding te boven gaan en die uit elkaar worden gescheurd door duizenden Tyraniden die bijna sneller vliegen dan het oog ze kan vangen. Het is genoeg om je af te vragen hoe de mensheid dit veertigduizend jaar heeft overleefd, maar als je dan als Titus ten strijde trekt en de vijanden een nieuwe scheurt met je kettingzwaard en Bolter, realiseer je je dat mensen ook een aantal serieuze wapens in petto hebben. Terwijl je je een weg baant langs Tyranids en de verschrikkingen van de creatie van Chaos, kom je enkele van de meest ongegeneerde Warhammer-momenten tegen die je in een videogame zult zien. Saber Interactive zet de cinematics en het pure metalen karakter van dit alles op 11. Het probeert niet iets te zijn, het is het niet. Het is Warhammer, en of je het nu leuk vindt of niet, dat is wat het gaat worden.

De gameplay is dik en snel en kan worden omgeschakeld om zo dodelijk te zijn als je wilt. Het verhaal is niet bepaald Shakespeareaans spul, maar het is ongelooflijk vermakelijk, ondersteund door filmpjes die Amazon zou moeten bestuderen als ze willen dat deze Henry Cavill-show een succes wordt. Het doet het allemaal op zo'n fenomenale manier en geeft mensen die actievolle introductie tot Warhammer die de hobby en overlevering zo hard nodig hebben. Titus is de nieuwe posterboy, zoals blijkt uit zijn verschijning in Secret Level, en ik kon niet gelukkiger voor hem zijn. De enige zorg is dat naarmate de games en verhalen vorderen, ik vrees dat hij zo krachtig zal worden Games Workshop zal gedwongen worden hem uit de canon te verwijderen.

Dit is een ad:
Warhammer 40,000: Space Marine II

In 2024 hebben we het succes van spelen gezien. Games zoals Astro Bot, Black Myth: Wukong streven ernaar om spelers een geweldige platformgame of prachtige actie/avontuur te bieden, zonder het vet dat nu op veel AAA-releases lijkt te zijn geplakt. Warhammer 40,000: Space Marine II voelt erg vergelijkbaar. Een game die veel in zich heeft, en die allemaal even noodzakelijk voelt voor het succes ervan. Het is gewoon een leuke tijd, en een van de weinige games dit jaar waarbij ik in bepaalde segmenten van oor tot oor glimlachte.