Retro Hits: De superheldengames die de weg vrijmaakten voor de Arkham-serie

Om te zeggen dat er een voor en na Batman: Arkham Asylum is voor superheldenspellen is zeker niet overdreven. Rocksteady heeft het boek volledig herschreven voor wat het moest zijn en biedt een vlezig, vol avontuur met uitstekende gameplay en veel variatie naast een goed geschreven verhaal.

Het was niet alleen een briljant superheldenspel dat het concept voor altijd veranderde, het was ook een verdomd goed spel en een belachelijk uitgebreid superheldenproduct dat de meeste films van het genre in die tijd overtrof. Maar... Dat betekent niet dat alle superheldenspellen voor die tijd slecht waren. Natuurlijk waren er tal van geweldige titels, ook al waren ze meestal vrij eendimensionaal in hun aanpak en gingen ze meestal over het slaan van mensen in het gezicht of het schieten op hen.

Maar dat kan natuurlijk ook leuk zijn, en met dat in gedachten heb ik nu door mijn gamecollectie gerommeld op zoek naar de edelstenen en tien echt geweldige superheldengames uitgezocht die zijn gemaakt voordat de lat veel hoger werd gelegd met Rocksteady.

Batman: Het videospel (NES - 1989)

Ondanks dat het "slechts" een gelicentieerde game is gebaseerd op de geliefde film van Tim Burton, leverde Sunsoft een strakke, stijlvolle en duistere actieplatformgame af die nog steeds standhoudt. Het was erg duur, maar gelukkig was mijn broer toevallig jarig toen het werd uitgebracht, dus hij kreeg het cadeau. De besturing van het spel was perfect, de gevechten waren spannend en de platformactie was een briljante toevoeging waardoor het spel echt echt aanvoelde. Voeg daarbij een donkere, pompende soundtrack en we hadden een 8-bits ervaring die tot de beste behoorde die beschikbaar was voor de NES. Als bijkomend punt wilde ik ook Batman voor Commodore 64 opnemen als het eerste (en oudste) spel op deze lijst, maar het miste uiteindelijk net de cut.

Batman keert terug (Super Nintendo - 1992)

Dit waren in zekere zin de Arkham -spellen twee decennia voordat ze werden uitgebracht. In plaats van te rommelen, ging Konami voor een schone, brute beat 'em up in de klassieke Final Fight ader, compleet met prachtige graphics en waar het gooien van vijanden tegen muren net zo bevredigend was als het klinkt. Er was ook een spel met dezelfde naam voor de Mega Drive ontwikkeld door Malibu Interactive, maar het was een andere titel (het was destijds niet zo ongebruikelijk om afzonderlijke spellen te hebben in plaats van marginaal verschillende versies). Er werd destijds veel gediscussieerd over wat beter was, maar Super Nintendo won die strijd.

X-Men (Arcade - 1992)

Het is misschien meer dan 30 jaar geleden uitgebracht, maar het was eigenlijk pas in 2010 dat we het eindelijk thuis konden spelen, op PlayStation 3 en Xbox 360. Dit zou een van de grootste klassiekers van het beat 'em up-genre zijn geweest, maar zoals ik al zei, het kwam niet naar thuisconsoles en er was sowieso geen manier om met zes mensen te spelen, wat een van de belangrijkste trekpleisters is. Uiteindelijk droegen hier maximaal zes mensen elk een X-Men-personage om gezamenlijk klappen uit te delen en bazen te verslaan in kleurrijke graphics. Elk personage had zijn eigen unieke krachten, waardoor het spel een geweldige dynamiek en stimulerende samenwerking kreeg. Een tijdloos juweeltje dat de essentie van de X-Men beter vastlegde dan de meeste andere games.

Spider-Man en Venom: Maximum Carnage (Mega Drive/Super Nintendo - 1994)

Ik volgde Spider-Man en had gehoord over de ongelooflijke Maximum Carnage -serie, en het bleek de hype waar te maken. Toen het spel arriveerde, kocht ik meteen de Super Nintendo -versie en genoot ik van mijn tijd met het coole en explosieve actie-avontuur. De graphics waren extreem kleurrijk en sprankelden met een esthetiek uit de jaren 90, en de soundtrack bood een hardrockende verzameling nummers. De gameplay was eigenlijk vrij eenvoudig, maar er was een duidelijk idee en dit is echt een echte 16-bit klassieker.

De avonturen van Batman & Robin (Mega Drive/Super Nintendo - 1995)

Dit avontuur leverde een duistere en actievolle ervaring op met een reeks creatieve bazen en snelle gameplay die de tv-serie recht deed. Elk level was gevuld met explosieve actie en gezellige art deco-ontwerpen, waarbij Batman zijn gadgets en vuisten gebruikte om vijanden te bestrijden. Het was een bijzonder technisch indrukwekkend actie-avontuur voor zijn tijd, waarbij geweldige vechtsystemen werden gecombineerd met platformelementen, en het voelt helaas vergeten. Ik denk dat dit opnieuw kan worden uitgebracht en zelfs vandaag de dag een publiek kan vinden.

De Punisher (Mega Drive - 1995)

The Punisher was een van de meest intense beat 'em up-games van dit tijdperk en werd ontwikkeld door Capcom op hetzelfde uitgangspunt als Final Fight. Het droeg enorm bij aan het gevoel dat Sega meer volwassen en coolere actiegames had dan Nintendo bood, en Frank Castle was in topvorm met veel wapens, explosies en gruizig geweld. De kleurrijke en prachtige pixels droegen bij aan het gevoel dat dit iets speciaals was, en ik heb me zelden zo cool gevoeld bij het spelen van een game als in dit geval.

Marvel vs Capcom 2: New Age of Heroes (Dreamcast - 2000)

Ik was eigenlijk helemaal geen fan van dit spel, maar gaf de voorkeur aan de voorganger waar vier mensen samen tikkergevechten konden spelen. Pas toen ik een oudere (in het heden was hij toen jonger) Zweedse vechtlegende ontmoette, opende het spel zich met al zijn krankzinnige mogelijkheden. Het was het eerste spel dat me video's op internet liet bestuderen (met een modem) om te begrijpen hoe ik Cable en Mega Man maximaal kon misbruiken. Het spel was eigenlijk volledig uit balans, maar iedereen wist het en handelde ernaar en het resultaat was magisch.

Spider-Man 2 (Gamecube/PS2/Xbox - 2004)

Misschien is dit de basis van wat later de Arkham -serie zou worden. Spider-Man 2 zette echt de standaard voor superheldengames met zijn open wereld en revolutionaire web-swinging in New York. De gamewereld voelde ook levendig aan en slaagde erin vrijheid te combineren met een boeiend verhaal, waarin je de levens van zowel Peter Parker als Spider-Man kon ervaren. Een baanbrekende game die de essentie van Spider-Man echt vastlegde.

Marvel: Ultimate Alliance (PS2/Xbox - 2006)

Tegenwoordig maakt Raven Software meestal Call of Duty, maar ze hadden eigenlijk een periode met superhelden en schitterden echt. Deze hebben ze onder andere geleverd. Een actie-rollenspel waarin je je eigen superheldenteam samenstelt uit een waanzinnig grote selectie personages, waar jij en maximaal drie vrienden vervolgens plezier mee kunnen hebben. De game bood zowel geweldige coöp als intense actie, compleet met een leuk Marvel verhaal dat exclusief voor dit avontuur was gemaakt. Een echte traktatie voor zowel fervente stripfans als hardcore gamers die eigenlijk nog een vervolg zouden moeten krijgen.

X-Men Oorsprong: Wolverine (PC/PS3/Xbox 360 - 2009)

Ik kon mijn ogen nauwelijks geloven toen ik dit zag. Raven Software had het weer gedaan. Het was niet alleen een gelicentieerd spel, maar het was ook gebaseerd op een film, wat in die tijd neerkwam op slechte kwaliteit. Maar X-Men Origins: Wolverine was brutaal, gewelddadig en gaf ons de volledige vrijheid om in de schoenen te stappen van de onsterfelijke mutant waar we allemaal van gedroomd hebben om te worden. Naast een fysiek intense ervaring van het afslachten van vijanden, zorgden de regeneratieve vaardigheden van Wolverine ervoor dat de gevechten tegelijkertijd strategisch en chaotisch aanvoelden, en hoewel de film met dezelfde naam in de beste tijden gewoon prima is, is deze game eigenlijk veel beter. Natuurlijk had het geen schijn van kans tegen Batman: Arkham Asylum, maar het werd toch minder dan zes maanden eerder uitgebracht en kan worden gezien als het hoogtepunt van het tijdperk voorafgaand aan Rocksteady's trilogie.

Wat zijn je favoriete superheldenspellen, zowel klassiek als moderner?