Van alle games die worden geport naar de Nintendo Switch 2, zijn er misschien een handvol waar er een zekere mate van scepsis is over hoe ze draaien en presteren op het hybride opvolgersysteem. Cyberpunk 2077, Street Fighter 6, Hogwarts Legacy, Batman: Arkham Knight, Split Fiction, en zelfs IO Interactive 's stealth action whopper, Hitman: World of Assassination. Het is het laatste spel dat vandaag het onderwerp van gesprek is, een project waar ik weer met plezier aan heb gewerkt om Agent 47 door de beltoon op zijn nieuwe huis te halen.
Om te beginnen wil ik het feit verdoezelen dat Hitman: World of Assassination Hitman 1, 2 en 3 vormt, wat betekent dat er hier inhoud is van bijna een decennium aan videogames. Dit betekent wel dat het een beetje vergevingsgezinder is, aangezien we het niet hebben over een game die alleen voor consoles van de huidige generatie is gemaakt. Maar toch, iedereen die Hitman op pc heeft gespeeld, weet dat deze serie behoorlijk veeleisend kan zijn vanuit het oogpunt van prestaties, aangezien IO graag visueel en op een mechanische manier de grenzen verlegt. Ook is Hitman 3 eerder gelanceerd op Switch, maar dat was een Cloud -versie van het spel, dus deze native editie, die draait op de Switch 2 -architectuur, is een heel ander beest... En dat is te zien.
De grote vraag die ingaan op Hitman op Switch 2 omringt ongetwijfeld de voorstelling. Uiteraard zullen visuals een punt van discussie zijn, maar je kunt veel verbluffende beelden op het scherm proppen en dit in evenwicht brengen met slechte prestaties, en dit is waarschijnlijk een angst die velen aan deze port zouden toeschrijven. Die angsten zijn misplaatst. Hitman draait als een droom op Switch 2, zowel in het dock als in de handheld. Nee, het is lang niet zo vloeiend als het draaien met 180 fps op een battlestation-pc, maar je krijgt wel een meestal consistente framesnelheid van rond de 60 fps, gecombineerd met beelden die het uitstekende spel niet verraden op een tv of op het kleinere handheld-scherm. Natuurlijk mist het soms een beetje diepte in de kleur en in het HDR-bereik, maar dit is lang niet genoeg om dit vanuit prestatieperspectief als een slechte poort te laten voelen en lijken.
Op het gebied van gameplay, op een Pro Controller en of het gebruik van de Joy-Cons controllerbevestiging om te spelen wanneer deze is gedockt, werkt Hitman ook als een charme. Er is nooit een probleem met het rondsturen van Agent 47, en aangezien dit spel de neiging heeft om langzamer te spelen, hoef je je geen zorgen te maken dat je een beetje precisie en snelheid mist bij het richten op afstand, omdat dit meestal niet nodig is. Andere richtsystemen, voor het gooien van voorwerpen en dergelijke, en elk ander interactiemechanisme werken probleemloos en verraden nooit het feit dat je op een console speelt die ook gewoon uit het dock kan worden getild om ergens anders verder te gaan. In de handheld zijn de mechanica een beetje stijver en uitdagender om onder de knie te krijgen, vooral omdat Hitman geduld vereist en slaat wanneer het moment rijp is, en dit betekent dat het urenlang dragen van het gewicht van de Switch 2 een beetje vermoeiend kan worden, terwijl het richten op Joy-Cons joysticks terwijl het ondersteunen van de Switch 2 een beetje een nachtmerrie is. Maar dit is meer een handheld-probleem dan een Hitman -specifieke.
Wat betreft wat je krijgt in deze versie van het spel, het is misschien wel een van de meest gevulde titels op de eShop tot nu toe. Nogmaals, World of Assassination is niet alleen Hitman, het zijn alle drie de games en alle DLC die ze ook hebben aangeboden. Het is ook de toevoeging van de online suite en dat betekent dat nieuwe Elusive Targets en quests, zoals de onlangs gelanceerde Mads Mikkelsen LeChiffre-missie, toegankelijk zijn om je tijd verder te vullen. Er is eerlijk gezegd een angstaanjagende hoeveelheid inhoud om door te kauwen, zozeer zelfs dat in een wereld van games van £ 70, Hitman: World of Assassination geprijsd is op £ 55 bijna een koopje is voor iedereen die deze epische serie nog nooit heeft meegemaakt.
Het is echter de moeite waard om te zeggen dat Hitman nogal een dorstig spel kan zijn. De batterij van de Switch 2 is in de beste tijden goed, zozeer zelfs dat je traditioneel ongeveer vier uur speeltijd kunt verwachten als je onderweg bent. Bij het spelen van Hitman lijkt dit verder te dalen, omdat de hardware meer sap nodig heeft om de fijne kneepjes van het project te ondersteunen, dat soms, zoals in de gameplay hieronder, honderden NPC's tegelijk op het scherm kan bevatten.
Maar dit terzijde, de Nintendo Switch 2 behandelt Hitman: World of Assassination eigenlijk met gratie en algemeen gemak. Nogmaals, we hebben het hier niet over een gloednieuw spel, maar Hitman is nooit een makkie geweest om te draaien en het feit dat Switch 2 het spel soepel kan ondersteunen en spelen wanneer het zowel in het dock als in de handheld is, is ook een triomf voor zowel IO als Nintendo. Ik zou er geen spijt van hebben als ik dit spel zou aanbevelen aan fans van Switch 2 die een dag in de schoenen van Agent 47 willen leven.