Dune: Awakening Evaluatie in uitvoering

We hebben eerder een voorbeeld bekeken van Funcom's survival crafting-game Dune: Awakening nadat we enige tijd hadden besteed aan het spelen van de bèta. Die preview lees je hier.

Onze indrukken zijn niet echt veel veranderd. Wat echter is veranderd, is dat we nu op live servers zitten, en dit betekent meer wachten dan verwacht. Voor het geval je twijfelt, ik schrijf dit terwijl ik wacht op een semi-ongepland onderhoud van twee uur om alle servers twee uur lang te sluiten, en nog wat. Gisteren heb ik het grootste deel van mijn tijd in de rij doorgebracht. Het serversysteem in deze niet-MMO is zo ontworpen dat er een groot aantal werelden zijn, elk met 25 kleinere servers eraan, en je personage is gebonden aan een van deze, dus je kunt niet zomaar naar een nieuwe springen als je eigen vol is.

Dit komt waarschijnlijk door de semi-permanente woningen die je op de planeet bouwt. Op basis van de server waarop ik speel, lijkt het erop dat Funcom heeft onderschat hoeveel mensen daadwerkelijk geïnteresseerd waren. Elke heuvel in het startgebied staat vol met zelfgemaakte woningen, voornamelijk gebouwd door mensen die duidelijk niet naar de architectuurschool zijn gegaan. Dit legt ook druk op de servers, en ik heb meegemaakt dat ik er meerdere keren uit werd gegooid tijdens tussenfilmpjes en intermezzo's, dus het was goed dat ik de bèta had gespeeld en begreep wat er was gebeurd. Ik vind het moeilijk te verkroppen dat ik 11 pond per maand extra moet betalen voor een privéserver die stabieler is. Dit zou vrij snel moeten worden opgelost.

Oh, en als je worstelt met grafische glitches, vergeet dan hot-patching. Ik heb een FPS-limiet ingesteld - 120 FPS max - en knal, geen problemen meer. De oude trucs werken nog steeds. Het is een beetje vreemd dat dit soort problemen zich voordoen bij een game engine, maar de grafische fouten die af en toe voorkwamen in de bèta zijn in ieder geval volledig verdwenen.

De grote aanpak is fantastisch voor het spel, maar het vernietigt ook elke illusie dat jij de enige bent die is gecrasht en een geheime missie probeert uit te voeren, want er zijn nogal wat anderen zoals ik, om het duidelijk te zeggen. Het verpest echter niet zozeer de goede sfeer als wel de stijve animaties van de vele vijanden en andere spelers. De spelfysica voelt vaak aan als iets dat al een aantal jaren bestaat, en ik vind de springanimaties en alles wat met klimmen te maken heeft bijzonder archaïsch. Het is vreemd, want de hitte, schaduwen, licht, reflecties en oppervlaktetexturen zijn uitstekend en van hoge grafische kwaliteit, maar de mensen die de planeet bevolken kunnen wel een upgrade gebruiken. Het is alsof ze vergeten zijn een extra fysica- en animatiepakket te kopen voor de mensen die in het spel verschijnen.

In de praktijk maakt het niet veel uit, want het is nog steeds de strijd tegen de elementen die veel ruimte in beslag neemt - rauwe overleving, vooral de eerste 8-10 uur - zozeer zelfs dat spelers niet zo'n haast met elkaar hebben. En PvP is sowieso niet ingeschakeld, tenzij je een privéserver hebt gehuurd, maar eerlijk gezegd is dat niet iets waar ik tijd of geld aan wil besteden. En bovendien wordt het toch op veel gebieden met ons allemaal gedeeld.

Dune: Awakening wordt gedefinieerd als "een open wereld survival crafting game... (met) veel typische MMO-functies", en dat moet je nog relatief letterlijk nemen. Je gaat geen bomen planten en constructief zijn. Je krijgt leven door het te nemen - vrij letterlijk - en in ieder geval in het begin door het bloed en de hulpbronnen van anderen te oogsten.

Dit is weliswaar een "review-in-progress", maar het is onwaarschijnlijk dat bepaalde dingen zullen veranderen. De muziek is bijvoorbeeld veel te onopvallend, wat jammer is. Het is rijk aan sfeer - met name de combinatie van kerkorgels en cello's is uitstekend - en het is duidelijk dat er echt symfonisch compositiewerk in is gestoken, in plaats van alleen maar wat AI-gegenereerde onzin.

Toch is het nog steeds een uitdaging om rond te rennen, vooral overdag, en hoewel de afstanden relatief kort kunnen zijn - minder dan een kilometer - moet je toch plannen en rekening houden met dingen: waar is de kortste afstand tussen twee gebieden met kliffen, zodat je niet verstrikt raakt in het open zand? Waar zijn de met dauw bedekte bloemen waar ik van kan drinken, want water is altijd schaars? En waarom is het zo ver naar een plek waar de onderdelen staan die ik nodig heb voor mijn automatische geweer? Dat gezegd hebbende, ik geniet ervan, en Funcom verdient lof voor zijn pittige patchreactie.

Als de wedstrijd vandaag zou worden gescoord - op basis van heel weinig - zou het een acht zijn. Het is een mix van knutsel-, overlevings- en MMO-elementen, en hoewel ik weet dat ik op een gegeven moment zal moeten kiezen, geniet ik op dit moment van het leven als een vrije vogel, neem ik taken op me van zowel kleine als grote adellijke families, en weet ik misschien wat ons te wachten staat.