Nederlands
Gamereactor
artikelen
Farpoint

Nieuwe ervaringen op PSVR - Hands-on met Farpoint en meer

Met de launch van PlayStation VR achter ons, kregen we de kans om de nieuwe lading virtual reality-games en ervaringen te proberen die naar de PS4 komt.

HQ

Enkele weken terug werden we uitgenodigd voor een showcase met games voor de PlayStation VR, waarbij met name Impulse Gear's Farpoint centraal stond. Waar we tijdens eerdere previewsessies al aan de slag konden met de singleplayer, heeft de game nu veel meer om het lijf en maakt het zich klaar voor de release op 16 mei. De demo die we speelden was ook een co-op-ervaring, een ander aspect dat Impulse Gear graag wilt laten zien.

We zullen niets weggeven over het verhaal, aangezien de co-op bestaat buiten de singleplayerervaring, maar de basis van de game plaatst je op een buitenaardse planeet waar je op vijanden schiet. De PSVR werkt in combinatie met de bijgevoegde PSVR Aim Controller (die eruit ziet als een geweer). Jij en een vriend bevinden zich aan het oppervlakte van deze buitenaardse wereld en jullie doel is simpel: overleef aanvallen die op je af komen terwijl je voortbeweegt.

Nogmaals, we gingen al eerder aan de slag met de besturing, maar leggen deze kort uit (omdat er vrijwel niets aan is veranderd) voor een rechtshandig persoon. Je houdt de voorkant van het geweer met je linkerhand vast en gebruikt een analoge stick met je linker duim om te bewegen, met andere knoppen als opties en twee trigger op de voorkant voor granaten enzovoorts. Met je rechterhand houdt je de achterkant van het geweer vast, als een assault rifle, met de trigger om te schieten en een knop op de zijkant om bepaalde geweren te herladen. Er zijn twee bewegingsopties om uit te kiezen. Voor beginners, die wij gebruikten, draait het personage zich allen rond door fysieke bewegingen, waar de ervaren medewerker die ons door de ervaring begeleidde een combinatie van dit en knoppen op de controller gebruikte, meer als een traditionele first-persoon shooter.

Farpoint
Dit is een ad:

Nadat we onze headset op hebben gezet worden we in een kamer geplaatst als hub, waar missies vanuit opgestart kunnen worden. Onze begeleider vertelt ons dat de ruimte bedoeld was als een leuke pauze van de actie, omdat er veel voorwerpen zijn om over te werpen, leuke items om naar te kijken en gewoon om lekker in te spelen.

Vervolgens betreden we een missie en de vijanden die we zien zijn al veel gevarieerder dan we eerder zagen. De gebruikelijke spinnen waren er, zoals verwacht, maar ook grote, ontploffende spinnen, robot met een variatie aan geweren, vliegende drones, gigantische lompe robots en meer, elk die een andere tactiek vereisen om uit te schakelen.

Er zijn vijf wapens in de game - een precision rifle voor lange afstanden (snipen), een assault rifle, een plasma rifle, een needle gun en een shotgun. Deze worden aangevuld door granaten die je kan afvuren en natuurlijk meer schade toedienen. Ieder wapen heeft ook zijn eigen sterke en zwakke punten. De precision rifle bijvoorbeeld moet handmatig herladen worden met een knop op zijkant van de controller, anders dan de assault rifle.

Als we het toch over de reloadknop hebben, de plaatsing hiervan voelt onnatuurlijk en werkte snel op onze zenuwen. Terwijl je wijsvinger op de trigger rust (wederom, als je rechtshandig bent), bevindt de reloadknop zich er boven en aan de rechterkant, waardoor het vreemd voelde om op te drukken en we maakten daarom weinig gebruik van het geweer dat handmatig herladen moest worden - zo vervelend was het. Natuurlijk is dit met opzet gedaan om het gebruik van de sniper lastiger te maken, maar het voelde onnodig omslachtig.

Dit is een ad:

Alle wapens in de game voelen bevredigend aan, er zijn enkele momenten waarbij het lijkt alsof je een paintbalgeweer afvuurt, en je doet daadwerkelijk een oog dicht bij het mikken, je tong uit je mond voor optimale concentratie, om zo het perfecte schot te krijgen. Dat is te danken aan de beleving die de Aim Controller toevoegt, die zich hetzelfde gedraagt als een in-game geweer. Iets dat vooral indrukwekkend is aangezien de controller uiterst precies moet zijn in een vr first-person shooter.

FarpointFarpoint

Het kost een tijdje om te wennen aan het bewegen. Dit is geen kritiek op de game, maar juist een compliment. Omdat spelers zo gewend zijn geraakt aan schieten en bewegen met de controller, moeten veel van deze dingen opnieuw aangeleerd worden bij het spelen van Farpoint. Zo drukken we herhaaldelijk op de knop om te bukken en worden we meerdere malen in het gezicht geraakt, tot we beseffen dat we om te bukken, gewoon echt moeten bukken. Het is iets wat zeker tijd kost om aan te wennen, maar het zorgt er voor dat je volledig opgaat in de game (zo goed, dat we op een gegeven moment in vr probeerden weg te lopen).

Net als bij onze vorige speelsessie werkt de game technisch uitstekend en voelt het schieten bevredigend. De geweren voelen soepel om te gebruiken, wat vooral te danken is aan de controller, en er is niets toffer dan in een game je teamgenoot hun hoofd te zien bewegen zoals ze dat ook in het echt zouden doen. Het enige wat een beetje vreemd is, aangezien we met de analoge stick bewegen, dat spelers af en toe een beetje raar er uit zien als ze lopen, alsof de bovenste helft van hun lichaam iets anders doet dan het onderste (wat het eigenlijk ook doet).

Farpoint is verschrikkelijk leuk om te spelen en is waarschijnlijk een van de beste ervaring die op de PSVR verschijnt. De manier waarop het soepele vr first-person gameplay biedt is iets waar het perfect in slaagt. Het is altijd al een fantasie geweest om een shooter te hebben waar je daadwerkelijk geweren met veel schietkracht in vr kan gebruiken, in plaats van de laser-/paintbalachtige geweren, en Farpoint weet daar de spijker op de kop te slaan. We zijn er van overtuigd dat de co-op een ongelofelijk populair onderdeel van deze game wordt. Een paar extra geweren zou de game goed doen, maar als je eenmaal de besturing onder controle heb en soepel beweegt is er ongelofelijk veel potentie om onderdompelt te raken in de plezier van Farpoint.

HQ
FarpointFarpoint

Beyond Farpoint...:

HQ

The Persistence

Een andere game die we hebben gespeeld (of beter gezegd half-gespeeld) op het PSVR-event was The Persistence, een sci-fi horrorgame van Firesprite Studios. We zeggen 'half-gespeeld' omdat de demo uit twee aspecten bestond die getoond werden in Londen.

De eerste van deze vormt het grootste gedeelte van de game en is een reis door een willekeurig opgebouwd schip, gevuld met wangedrochten die het schip heeft gemaakt, terwijl je probeert overleden bemanningsleden weer tot leven te wekken. Je moet je weg door het schip vinden, de monsters uitschakelen of vermijden en onderweg betere wapens verzamelen.

De andere helft die werd getoond was de companion-app, die gebruikt kan worden om de voortgang van de speler met de headset op te volgen. Het toont de kaart van het schip, gevaren en voorwerpen, dus je kan degene met de headset op helpen en de goede richting op wijzen... of natuurlijk de verkeerde... dat ligt er aan wat voor persoon je bent.

The Persistence was behoorlijk leuk en voegde een twist toe nadat je doodgaat. Met stamcellen kan je jezelf upgraden. We zagen ook veel verschillende wapens, waaronder een die vijanden tijdelijk tot bondgenoten maakt, maar we konden niet goed inschatten hoe lang de game precies wordt. De fundering ziet er goed uit en is zeker griezelig, dus het is de vraag hoe lang je het avontuur kan volhouden.

Farpoint
FarpointFarpointFarpoint

Korix

Korix is een erg simpele game: je zit in een stoel met een Move-controller in je hand en plaatst dingen om je basis te verdedigen, terwijl je andere dingen neer zet om de vijandelijke basis aan te vallen die zich aan de andere kant van een hoekige map bevindt.

Zonder uitleg proberen we twee keer de basis van de game te begrijpen en wat we moesten doen. Het is simpel als je realiseert dat je energie verzamelt met gebruik van workers die dingen kopen. Vervolgens krijg je meer workers die meer geavanceerde voorwerpen opleveren, enzovoorts. De potjes zijn vrij kort, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad, maar er is altijd de balans die je moet behouden. Kies je voor het verdedigen of ga je direct op de tegenstander af.

Dit wordt allemaal bestuurd met de Move-controller, die gebruik maakt van kruisje, vierkantje, rondje en driehoekje om verschillende voorwerpcategorieën te tonen, die je vervolgens op het veld kan plaatsen. Dit klinkt makkelijk, maar na een tijdje begon het vervelend te worden, omdat sommige voorwerpen die je aanklikte in het menu niet verschenen of het menu werd gesloten omdat je een icoontje niet kon vinden. Het daadwerkelijk plaatsen van dingen, was echter erg makkelijk.

Korix biedt een leuke en simpele strategische ervaring en het is tof om te kijken hoe je kleine Tron-achtige eenheden het uitvechten op het neon-bord. Met grotere maps en meer vijanden zouden de tactische gevechten intens kunnen worden. Al moet de werking van het menu dan wel verbeterd worden...

Farpoint
FarpointFarpointFarpoint

StarBlood Arena

WhiteMoon Dream's bewandelt een pad waar vele andere vr-games zich al aan hebben gewaagd: het plaatst je in de cockpit van een ruimteschip. StarBlood Arena laat je in een ruimteschip tegen andere schepen vechten, met het gebruikelijke gewichtloze gevoel en 360 graden bewegingsvrijheid.

De alarmbellen gingen hier af wat betreft bewegingsziekte (motion sickness) en alhoewel we zelf niet ziek werden tijdens het spelen, kunnen we begrijpen dat veel mensen dat wel worden. We vonden de besturing echter irritant, waar het bewegen in 360 graden niet makkelijk is gemaakt. Het rollen met je schip moet daarbij helpen, maar aangezien je R1 en L1 moet indrukken en met de rechterstick rollen, was dit alles behalve makkelijk.

Wat betreft wapens, was het ook een beetje verwarrend. Kruisje, vierkantje, driehoekje en rondje hadden een aanval, maar leken erg op elkaar en zonder duidelijke feedback op het scherm van iedere aanval voelde het alsof we gewoon maar wat knoppen indrukten.

StarBlood Arena lijkt een standaard arenashooter met vr-besturing, alleen is alles hier iets lastiger dan intuïtief, en het plezier verging na 30 seconden van doelloos ronddwalen in de 'te-grote' maps om vijanden te zoeken om neer te schieten.

HQ
FarpointFarpointFarpointFarpoint

VR Ervaringen

Na de hands-on sessies van hierboven kregen we ook enkele exemplaren opgestuurd van Cocos Shark Island, First Life, Atomic Ghost Fleet en Virry VR. De eerste drie zijn meer interactieve ervaringen dan games, al neemt Virry VR je mee op een Afrikaanse safari en kan je daar de omgeving een beetje verkennen.

Deze vr-ervaringen nemen je mee de zee in, of vertellen je over het ontstaan van het leven, en het zijn zeker enkele aangename ervaringen die spelers meer opties bieden naast games. Als je meer wilt halen uit je PSVR, dan zorgen deze stukjes software daar zeker voor. Atomic Ghost Fleet en Cocos Shark Island zijn live-action 360-graden films en First Life (ingesproken door David Attenborough) neemt je mee op een interactieve reis naar het begin van onze planeet en het voelt alsof je in gigantisch museum bezoekt.

Als laatste is er nog een sprankeltje van interactiviteit te vinden in Virry VR, waar je verschillende uithoeken van Afrika bezoekt. Je kan dicht bij de dieren komen of deze vanaf een afstandje bekijken, dat kan je zelf bepalen, maar verwacht geen enorme bewegingsvrijheid in dit fascinerende continent.

Farpoint
First Life
FarpointFarpointFarpoint
Virry VR, Atomic Ghost Fleet, Cocos Shark Island.