De backlog verslaan: Final Fantasy VII: Remake

Deze was een grote voor mij, omdat ik nooit echt een fan ben geweest van Japanse actie-RPG's. Ik heb altijd gevonden dat de algemene gameplay-ervaring zo is ontworpen dat het contra-intuïtief en vaak frustrerend is, iets dat vrij gebruikelijk is in Final Fantasy VII: Remake. Maar mijn gebrek aan interesse in deze stijlen van games draait niet alleen om game-ontwerp. Nee, het is ook omdat ik nooit echt naar anime ben gegaan, wat betekent dat de aard van de gameplay, de onophoudelijke vlaag van zwaardzwaaien en de afbeeldingen van de personages en de manier waarop ze met elkaar omgaan altijd overdreven of onaangenaam voor me voelden. Toch wil ik al een tijdje FFVII: Remake spelen, om precies twee redenen. De eerste daarvan is de absoluut verbluffende aard van dit videospel en de ongelooflijk hoge kwaliteit waarmee het is geproduceerd. De andere is dat FFVII vaak wordt beschouwd als een van de beste games aller tijden, en dit is mijn manier om het eindelijk te ervaren.

Dus besloot ik meer dan een week geleden dat de tijd eindelijk was aangebroken, en ik ging op weg om dit spel te voltooien, iets waarvan ik niet had verwacht dat het een vuur in me zou ontsteken, en ik had ook niet gedacht dat het me zo lang zou kosten om te overwinnen. Maar het deed het, en ik ben blij dat dit het geval was, want voor het grootste deel merkte ik dat ik grondig ondergedompeld en betrokken was door wat er werd geserveerd. Tegen de tijd dat ik aan het vierde of vijfde hoofdstuk bezig was, was ik volledig geboeid door het verhaal en het grootste deel van de cast en hun motivaties. Begrijp me niet verkeerd, er waren scheuren in een verder onfeilbaar pantser, scheuren die zich pas begonnen te verspreiden naarmate ik mijn reis verder vervolgde, maar gezien het feit dat ik naar binnen ging, dacht ik echt dat ik moeite zou hebben om verliefd te worden op dit spel, en verwachtte van harte dat ik na een paar uur mijn interesse zou verliezen, om te zeggen dat mijn indruk van dit spel positief is, is een zeer verrassende openbaring voor mij.

Meteen zie je de schittering van de engine die Square Enix voor deze remake heeft gemaakt en wat de ontwikkelaars hiermee kunnen doen. De beelden zijn bijna de beste die ik ooit in een game heb gezien en de gameplay zelf (zij het op een PS5) is soepel en vloeiend. Ook het verhaal is zo goed doordacht en zo uitgewerkt dat het werkelijk complexe en bizarre verhaal van FFVII niet ingewikkeld of overweldigend aanvoelt. Vanuit het perspectief van een newbie of iemand die nooit echt om Final Fantasy heeft gegeven, is de tijd die nodig is om elk plotpunt te verkennen een ongelooflijk welkom ontwerp.

En dit strekt zich ook uit tot de gevechten en de RPG-systemen, die zo worden behandeld dat ze benaderbaar en begrijpelijk aanvoelen. Aangezien veel geweldige Japanse actie-RPG's, zoals de Soulslikes, zo zijn ontworpen dat je een notitieblok of een diploma in voorraadbeheer nodig hebt om ze te kunnen achterhalen, is de eenvoudige maar diepe aard van FFVII: Remake een ander enorm positief voor deze titel. Voeg daarbij het feit dat gevechten meer zijn dan eenvoudige vaardigheden en spreuken (of beter gezegd, het kan afhankelijk zijn van hoe je wilt spelen), en je krijgt een spel dat meeslepend en toegankelijk is.

Maar dat wil niet zeggen dat ik geen problemen heb met deze titel. Namelijk, om welke reden dan ook, de ontwikkelaars en oude fans moeten er absoluut dol op zijn om vernietigd te worden in gevechten, in die zin dat veel bazen in het bijzonder zijn ontworpen om constant CC (crowd control) te maken en je achter te laten met statuseffecten, die het in wezen onmogelijk maken om de game daadwerkelijk te spelen. Vaak zal dit de uitkomst van een gevecht niet beïnvloeden, omdat ervan uitgaande dat je je bondgenoten en vaardigheden, wankeleffecten, Materia en spreuken correct gebruikt, bazen meer dan te verslaan zouden moeten zijn, maar het grootste deel van een gevecht op de grond doorbrengen, of verlamd, of slapend, of bevroren in de tijd, of omver geslagen, of teruggeslagen, of verstrikt, of als een vrij nutteloze kikker (ik denk dat je mijn punt begrijpt) kan op zijn zachtst gezegd frustrerend zijn. Ik heb altijd een mindset gehad als het gaat om games met snelle gevechten zoals deze, en dat is dat wanneer mijn handen van mijn controller / muis en toetsenbord kunnen worden gehaald, tijd is die opnieuw moet worden gebruikt voor gameplay. Dus de echt buitensporige aard van crowd-controlling systemen in FFVII: Remake is een van mijn grootste frustraties.

Evenzo, hoewel het verhaal en het verhaal voor het grootste deel goed worden afgehandeld, kan ik niet anders dan denken dat het zou kunnen doen met het afsnijden van wat vet op sommige plaatsen. Ik heb FFVII zelf misschien nooit verslagen, maar ik ben me meer dan bewust van de ware lengte van deze game en hoe weinig FFVII: Remake tackelt. Nu dat het geval is, kan ik niet anders dan denken dat sommige delen van deze titel in hun geheel kunnen worden ingekort of verwijderd. De hele verhaallijn van Cloud en Aerith die kandidaten willen worden om de volgende bruid van Don Corneo te worden, en ook het hele avontuur van meerdere hoofdstukken dat plaatsvindt na de vernietiging van Mako Reactor 5 wanneer Cloud wordt gescheiden van Avalanche, zijn in mijn ogen twee uitstekende voorbeelden. Zelfs als beide simpelweg korter zouden zijn, zou het geheel van FFVII: Remake nog steeds ruim 20 uur lang zijn, dus het is niet bepaald een enorm verlies.

Maar nogmaals, dit zijn over het algemeen kleine frustraties in een game die voor het grootste deel uitzonderlijk is. Het verhaal, de personages, de gevechten, de voortgang, de kunststijl en het geluid, het is allemaal ongelooflijk goed gedaan en het heeft me afgeschrikt op manieren die ik nooit had verwacht. Nu ik deze game heb voltooid, en de meer beknopte Intermission DLC wat dat betreft, heeft Final Fantasy VII: Rebirth zich een weg omhoog geslingerd naar mijn meest verwachte games van 2023-lijst, en evenzo ben ik nu eerder geïnteresseerd in zowel Crisis Core: Final Fantasy Reunion later dit jaar, maar ook Final Fantasy XVI komt volgend jaar ook. Zal een van beide me verliefd en verbijsterd achterlaten op de manier waarop FFVII: Remake dat heeft gedaan? Nou dat valt nog te bezien, maar begin ik de schittering van de Final Fantasy-serie te zien? Zeker weten.