Het jaar is 861 en we beginnen ons avontuur in Anbar, in het hart van Irak. We spelen als de jonge zakkenroller Basim Ibn Ishaq die samen met zijn vriend Nehal de kost verdient met het stelen van alles wat in de diepe zakken van mensen in de bruisende stad Bagdad blinkt. Basim is een nogal gespleten personage, de ene kant van hem is nogal zorgeloos en charmant, de andere kant van hem is een man met een sterk rechtvaardigheidsgevoel die wil vechten voor degenen die het moeilijk hebben en voor het onrecht dat ettert in de samenleving om hem heen.
In een wanhopige poging om de interesse te wekken van de Hidden Ones die in de stad actief zijn, neemt Basim een missie aan die gruwelijk misgaat, waardoor hij gedwongen wordt alles wat hem dierbaar is achter te laten om aan executie te ontsnappen. Maar waar het ene leven eindigt, begint een ander leven en Basim wordt geholpen te ontsnappen door de moordenaar Roshan die hem in veiligheid brengt en hem onder haar hoede neemt als leerling van de Hidden Ones.
Na een inleidende periode die ook als tutorial dient, bevindt Basim zich buiten Bagdad en het is hier dat het avontuur echt van start gaat. De kaart opent zich en je hebt nu de vrijheid om te verkennen zoals je wilt met je eigen valk aan je zijde die de naam Enkidu draagt. Deze keer hebben de game-ontwikkelaars echt geluisterd naar de wensen van veel van de vorige spelers en de spelwereld aanzienlijk afgeslankt. Hier zul je niet gestrest zijn als je de kaart opent zoals je was in zowel Odyssey als Valhalla waar de kaarten waanzinnig groot waren en tot de nok toe gevuld met missies en zijmissies, zo veel dat je nauwelijks wist waar je moest beginnen. Nu is de spelwereld verdeeld in kleinere delen die veel gemakkelijker te verteren zijn.
De stad Bagdad is bijvoorbeeld verdeeld in vier verschillende districten die elk visueel en structureel heel verschillend zijn. Afgezien van een vrij lege Wilderness-sectie, is dat het. En dat is meer dan genoeg om te ontdekken en te verkennen. Maar het is niet alleen met de grootte van de spelwereld dat de spelontwikkelaars naar de spelers hebben geluisterd, want ze hebben ook een stap terug gedaan naar de vorige Assassin's Creed games met Altair waar de missies gingen over stille moorden met finesse.
In de laatste paar delen heb je links en rechts mensen uit elkaar gehakt, een stapel lichamen achtergelaten en je in het geheel niet bekommerd om wie je in je voortgang zag, maar in Mirage word je behoorlijk zwaar gestraft als je niet verborgen blijft in de schaduwen en die straf is overal vijanden, wat de missies soms behoorlijk zweterig maakt. Bij elke missie moet je dus beslissen hoe je het het beste kunt aanpakken. Moet je zelf proberen binnen te sluipen of moet je een stel huurlingen of een troubadour inhuren om een ontwijkende manoeuvre te maken? De vangst is dat om hulp in te huren je tokens nodig hebt omdat contant geld blijkbaar geen koning is in Bagdad en om tokens te krijgen moet je zijmissies doen waarbij tokens een van de beloningen zijn. Tokens zijn er in drie ontwerpen, Power Tokens, Merchant tokens en Scholar Tokens, en elk wordt gebruikt om verschillende burgers en individuen in Bagdad om te kopen of te beïnvloeden.
Je herkent het vechtsysteem van Assassin's Creed Origins waar niet veel veranderd is. Zoals gewoonlijk is timing van het grootste belang als je in close combat komt, waarbij pareren en wegrennen de beste manier is om te overleven. Timing is ook iets dat van groot belang is bij het stelen van iemand, wat een terugkerende taak is in het spel. Er komt een vakje tevoorschijn waar je precies op moet drukken wanneer het symbool is uitgelijnd en als je faalt, word je gestraft met verhoogde bekendheid. De bekendheidsmeter komt in drie secties, ten eerste dat je bent gezien, wat betekent dat bewakers waakzaam zijn voor jou, maar ook de burgers om je heen zijn dat ook. Hoe meer je meter stijgt, hoe actiever de mensen zijn in het oproepen van bewakers, waarbij bewakers je zelfs aanvallen als je ze te dichtbij passeert. Om hier vanaf te komen zijn er twee manieren om te gaan, als je geluk hebt draag je een Power Token en kun je een Munadi omkopen, en als je pech hebt, moet je op zoek naar gezochte posters in de stad en ze afbreken.
De missies zelf zijn eigenlijk onderzoeken waarbij elk deel een jacht is op aanwijzingen om nieuwe leden van The Order te vinden, zodat je ze kunt uitvoeren. Elk van deze individuen vereist dat je ongeveer vier aanwijzingen ontdekt om hun identiteit te achterhalen, en door deze mensen te elimineren, zul je de identiteit ontdekken van de leider van The Order die in Bagdad opereert.
In recente games zijn er nieuwe wapens naar je gegooid in elke kist die je opent, maar in Mirage is het doel niet om constant betere uitrusting te vinden. In plaats daarvan bevatten de kisten die je opent materialen die je vervolgens kunt gebruiken om de wapens die je al in je bezit hebt te verbeteren. Natuurlijk zijn er ook speciale wapenkisten die wapens bevatten, maar ze zijn weinig en ongewoon en vaak moeilijk te bereiken omdat ze vaak zeer goed worden bewaakt.
Om de dingen fris te houden, zijn er vijf verschillende tools om te ontgrendelen, of het nu gaat om het gooien van messen, een blaaspijl, vallen en meer. Deze vijf verschillende tools kunnen later worden geüpgraded in de Assassin's Bureau om ze zowel krachtiger te maken, maar ook om bij je speelstijl te passen. Wil je dat je werpmessen in gif worden gedompeld of juist extra krachtig? De keuze is aan jou.
Om je verder te vermaken dan missies, heeft elk district van Bagdad boeken verloren om te vinden, waardevolle items om te stelen voor een NPC genaamd Dervis en zelfs mysterieuze scherven om te verzamelen, die je vervolgens kunt gebruiken om krachtige wapens te ontgrendelen. De skill tree die de laatste paar games in de serie zo enorm was, is nu flink afgeslankt. Weg zijn de honderden verschillende keuzes en nu zijn er slechts 23 vaardigheden om uit te kiezen. Je kunt investeren in Phantom en acht verschillende vaardigheden kiezen, zoals het verbeteren van je Assassin's Focus, of Trickster waarbij er ook acht verschillende opties zijn om uit te kiezen en waar je meer tools en meer gezondheidselixer kunt ontgrendelen. En tot slot Predator dat zich vrijwel uitsluitend richt op de verschillende talenten van Enkidu.
De spellengte is ook iets wat is verkleind en in plaats van ruim 100 uur klok je nu rond de 25 tot 30 uur, wat erg fijn is wanneer eerdere games soms veel te aanmatigend aanvoelden. De game zit vol met dingen om te doen en ik heb veel opzij moeten zetten om de hoofdmissies te spelen voordat de game uitkomt.
Ja, ik ben af en toe een bug tegengekomen en hopelijk worden deze voor de release opgelost. Tussen glitched NPC's en dialoogproblemen, en af en toe een visuele fout om op te starten, zijn er nogal wat om over te rapporteren, waarvan er veel zijn opgelost door het spel eenvoudig opnieuw op te starten of gewoon terug te keren naar het hoofdmenu en een opgeslagen bestand opnieuw te laden.
Maar ondanks de bugs moet ik zeggen dat Ubisoft echt geslaagd is met Assassin's Creed Mirage. Het afslanken van de ervaring was een goede zet om de vermoeiende aard te voorkomen die oh zo duidelijk was in de grotere RPG's. Ik zou Assassin's Creed Mirage aan mijn lijst toevoegen als een van de betere. Nee, het verslaat niet mijn favoriet, Black Flag of Ezio's avonturen, maar het is een goede tweede. Nu gaat het weer de goede kant op. Dit laat duidelijk zien dat je niet altijd voluit hoeft te gaan. Net genoeg is prima.