Een tijdje was RTS een rage op pc. In de jaren 90 en tot op zekere hoogte begin jaren 2000 trokken iconische series zoals StarCraft, Supreme Commander, Warcraft en dergelijke de aandacht van veel fans, waardoor ze werden opgesloten in intense multiplayer-gevechten waar strategische knowhow en bekwaamheid centraal stonden. Dat tijdperk is echter al lang voorbij, en nu is RTS over het algemeen een ander en aanzienlijk complexer beest, maar de mensen van Uncapped Games willen een meer nostalgische kijk op RTS presenteren, allemaal in een game die bekend staat als Battle Aces.
Ik had de luxe om eerder in het jaar Battle Aces te ervaren voor een preview waarin ik het spel als een echte StarCraft-concurrent beschouwde. Destijds was er veel te waarderen aan dit spel en hoe het simplistische karakter in combinatie met snelle multiplayer zorgde voor spannende en strakke wedstrijden. Het was echter ook vrij basaal en een beetje te rudimentair in die tijd, en daarom was ik benieuwd hoe drie maanden ontwikkeling dit veelbelovende project hadden beïnvloed.
Onlangs stroomde ik terug naar Battle Aces om het spel opnieuw te testen en de nieuwste modi en functies door de ringer te halen. Volgens wat dit zijn, is de belangrijkste nieuwe modus een 2vAI-opstelling, waarmee een team van twee spelers letterlijk samen kan komen en het tegen de computer kan opnemen zonder de stress van het geconfronteerd worden met een menselijke tegenstander. Er is ook een 2v2-modus aanwezig, die hetzelfde is maar tegen twee echte menselijke spelers, en eerlijk gezegd is er hier niet veel verschil in vergelijking met hoe Battle Aces solo wordt gespeeld. Maar dat is in veel opzichten een goede zaak. Het eenvoudige spelontwerp en de strategie blijven altijd aanwezig, behalve dat je nu kunt samenwerken met een bondgenoot, je middelen en ambitieuze plannen kunt combineren en het kunt opnemen tegen twee keer het gebruikelijke aantal eenheden en vijanden om te overwinnen. Voor de rest zijn de kaarten hetzelfde, de bases zijn hetzelfde, de eenhedenlijst is hetzelfde en het concept van gameplay is hetzelfde: je moet het vijandelijke hoofdkwartier bereiken en het vernietigen voordat ze hetzelfde met jou doen, allemaal in een vaste tijdsperiode van 10 minuten.
De andere grote verandering komt in de vorm van een veel duidelijkere en verfijndere opstelling van sterke en zwakke punten. Voorheen was het meer aan de speler om te onthouden welke eenheden tot elk type behoorden en welke beter presteerden tegen anderen, maar nu kun je duidelijk in het spel zien dat de Missilebot een Small -eenheid is, terwijl de Knight een Big -eenheid is, en de krachtige King Crab een Splash en Big type. In totaal zijn er slechts vier typen beschikbaar in Battle Aces, maar het werkt op een methodische manier waarbij Small Splash en Splash Big verslaat, enzovoort. Het zorgt voor een interessante maar gemakkelijk te begrijpen opstelling met stenen, papier, scharen, een systeem dat fundamenteel probleemloos werkt en toch eenvoudig genoeg is om je on-the-fly nooit overweldigd te voelen door te onthouden hoe X-type uitblinkt tegen Y-type, bijvoorbeeld.
De gameplay is eigenlijk niet veel veranderd sinds de laatste keer dat ik Battle Aces speelde. Je bouwt nog steeds een stapel bruikbare eenheden uit en gaat vervolgens verder met het uitgeven van gegenereerde middelen aan het ontwikkelen van een leger, het onderzoeken van krachtigere eenheden en het bouwen van extra bases om meer middelen te produceren. De opzet is zo rechttoe rechtaan en rudimentair dat je zou kunnen stellen dat het diepgang mist. Het feit dat elk spel begint met beide spelers/teams die hun eerste bronnenpool gebruiken om een extra basis te bouwen en dan wachten tot ze een tweede of derde online kunnen krijgen en misschien zelfs met het onderzoeksinitiatief kunnen beginnen voordat ze serieus nadenken over een legerconstructie, het is dit dat je doet afvragen of de startprocedure een aanpassing nodig heeft om het minder repetitief te maken op een game-by-game basis. Toch zal de slimme speler dit als een kans zien en begrijpen dat terwijl één persoon/team wacht op een grotere opbrengst van hulpbronnen, ze goedkopere eenheden kunnen misbruiken en onverdedigde gebieden kunnen aanvallen om deze tegengestelde inspanning te vertragen.
Het is daarom dat de duidelijke eenvoud van Battle Aces uiteindelijk ook een van de grootste sterke punten wordt. Het is enorm snel, met veel games die binnen vijf minuten eindigen, de actie vereist slechts minimale controle van de speler, en toch is het strategische potentieel dat wordt aangeboden breed. Dit is een spel dat is gemaakt voor mensen die op zoek zijn naar snelle en competitieve actie, en als jij dat bent, zul je zonder twijfel verliefd worden op Battle Aces. Ik kijk ernaar uit om te zien hoe dit spel blijft groeien en verder wordt verfijnd naarmate de maanden verstrijken.