Battlefield 6: Redsec

Battle Royale als spelmodus, de lay-out en het ontwerp, verdeelt actiefans echt in twee kampen. Elke keer als ik schrijf over mijn sterke voorliefde voor de spelmodus die is uitgevonden door mod-maker Brendan Greene in PlayerUnknown's Battlegrounds (PUBG), beland ik altijd in discussies over de raison d'être ervan. In veel opzichten is het alsof veel multiplayer-enthousiastelingen, met beide voeten stevig geplant in de meer traditionele formaten zoals Team Deathmatch en Capture the Flag, Battle Royale zien als een nieuwerwetse verbastering die de schijnwerpers steelt van hun al lang gevestigde en vanzelfsprekende spelmodi. Dit heeft ook invloed gehad op Battlefield, die nu voor het eerst in Battle Royale-formaat is uitgebracht (nee, ik tel de Portal -modus Firestorm hier niet echt mee in Battlefield V, wat op zijn best een halfbakken poging was). Velen van jullie hebben duidelijk gemaakt dat Battlefield niets te maken heeft met Battle Royale. Die Redsec is een gruwel die alleen tot stand kwam door de hebzucht van EA. Persoonlijk ben ik het daar helemaal mee oneens.

Na drie jaar in Call of Duty: Warzone, waar drie vrienden en ik zo vaak op kaarten als Al Mazrah, Ashika Island, Vondel, Urzikstan, Rebirth Island en Verdansk parachuteerden dat het soms voelt alsof ik elk hoekje en gaatje van elk deel van elke kaart ken, had Redsec niet op een geschikter moment kunnen worden vrijgegeven. De al lang bestaande grote hit van Activision, vooral in het afgelopen jaar, is een stille dood gestorven, verloor meer dan 80% van zijn totale spelersbestand en toonde voor eens en voor altijd een nonchalance ondertekend door Treyarch (voornamelijk) die zelfs wij, die al vele jaren elke avond spelen, zich verveelt.

Warzone is een schaduw van zijn vroegere zelf, en naast bugs, slechte servers, verouderde graphics, rommelig en onnauwkeurig geluid, en oude, hergebruikte kaarten waar alle innovatie en vooruitstrevend denken zijn verdwenen, is het vooral het aantal actieve valsspelers dat het spel in de afgrond heeft gesleept. Tegenwoordig kun je nauwelijks een enkele sprong maken op Rebirth Island of Verdansk zonder valsspelers tegen te komen met 300% richthulp via Cronus Zen of pc-georiënteerde cheats waarbij muurhacks en magnetische kogels nog maar het begin zijn. Voer Redsec in, stap over het lijk dat we nog steeds Warzone moeten noemen, en mix en match goed gekozen, gemakkelijk herkenbare elementen en maniertjes uit het beste van het subgenre. Dit is een kleurrijke mix vanBattlefield Studios Warzone, Battlefield Conquest, Apex Legends, PUBG en Fortnite, en te oordelen naar de afgelopen dagen zijn ze daar heel goed in geslaagd.

De opzet is even eenvoudig als briljant, net als altijd in de Battle Royale-wereld. Noord-Californië is gecomprimeerd en gepropt in een kaart met de naam Fort Lyndon, en op dit moment zijn er twee verschillende spelmodi met duo's, 50 teams van twee spelers die het tegen elkaar opnemen om te zien wie er nog in de laatste cirkel staat, en quads, verspreid over 25 teams bestaande uit elk vier spelers. Solo's ontbreken, net als trio's, maar volgens Battlefield Studios zullen ze blijkbaar wel worden toegevoegd. Eenmaal op de grond zullen de meeste dingen heel bekend voorkomen bij iedereen die ooit PUBG, Fortnite of Warzone heeft geprobeerd. Zoals gewoonlijk is het een kwestie van zo snel mogelijk wapens en uitrusting plunderen en vervolgens aan verschillende verspreide speciale missies beginnen om betere uitrusting te bemachtigen en zo de overhand te krijgen op de andere 24 teams, die van plan zijn precies hetzelfde te doen.

In Redsec draait niets om geld, wat helaas een soort van een belangrijk aspect is geworden in Call of Duty: Warzone. Je plundert nooit geld, het kost geen geld om munitie te kopen of om gevallen teamgenoten terug te kopen. In Redsec draait het allemaal om het bereiken van de dichtstbijzijnde loadout drop om je favoriete op maat gemaakte wapen op te pakken en vervolgens de drie missies te voltooien die elk team krijgt om uitrusting te bemachtigen die je zal helpen, niet in de laatste plaats in de laatste cirkel en de chaos die daar altijd ontstaat. De missies verschijnen in je inventaris zodra je team landt, terwijl loadouts of "Weapon Drops" precies zeven minuten en 30 seconden in elke wedstrijd aankomen, op zes verschillende locaties op de kaart. Er zijn ook sleutelkaarten verspreid waarmee je team specifieke codes kan verzamelen die onder andere kunnen worden gebruikt om gepantserde voertuigen in te wisselen, wat typerend is voor Battlefield maar zorgt voor een vreselijke onbalans in de opstelling zelf. Nu kunnen alle teams op deze sleutelkaarten jagen om de steun van een gigantische tank veilig te stellen, en de kansen zijn dus voor iedereen gelijk aan het begin van de wedstrijd. Het team dat eerst een tank beveiligt en zijn ingenieur erachter zet om constant de schade te herstellen die wordt veroorzaakt door inkomend vijandelijk vuur, heeft echter meestal een veel gemakkelijkere weg naar de overwinning dan alle anderen. Battlefield Studios zou dit waarschijnlijk moeten heroverwegen en gewoon de tanks uit de Battle Royale-modus moeten verwijderen en ze alleen laten rondzwerven in de meer traditionele multiplayer-modi van het spel.

Zoals gewoonlijk bestaat Battlefield 6: Redsec uit verschillende soldatenklassen, en net als in het basisspel zijn dit Assault, Engineer, Recon en Support. Zoals je zou verwachten, is het in een quad-opstelling belangrijk dat vier spelers elk een klasse kiezen om een team samen te stellen dat elkaar op de best mogelijke manier aanvult. Ik heb vrijwel alleen als Engineer gespeeld, deels om de afgesloten kluizen die over de kaart verspreid liggen open te kunnen breken, maar ook om beschadigde tanks, militaire jeeps en helikopters te kunnen repareren. Het bouwen van je eigen uitrusting en je vervolgens concentreren op het upgraden van je wapens in de wedstrijd zelf met de wapenkits in de loot boxes is net zo belangrijk als het leren gebruiken van de speciale vaardigheden van je specifieke personageklasse, en het voelt alsof de balans tussen deze erg goed is.

Als het gaat om de daadwerkelijke gameplay in Redsec, na jaren Warzone en honderden uren Fortnite (samen met mijn zoon), vind ik het gemakkelijk om te waarderen hoe zwaar en gruizig het aanvoelt. Vergeet de op dia's gebaseerde, met dolfijnen gevulde arcadegevechten in de Warzone van vandaag. In Redsec weeg je drie keer meer, en je moet slim bewegen, achter dekking, dekking zoeken als je wordt beschoten en oproepen tot onderdrukkend vuur voordat je bepaalde bewegingen maakt. De wapens voelen mechanisch zwaar aan, ze maken een heel luide knal en hebben niet die op perslucht gebaseerde dwaasheid die Call of Duty: Black Ops 6 helaas biedt.

Naar mijn bescheiden mening is er echter iets bijna onnatuurlijks aan de relatie tussen vuurgevechten en beweging in Redsec, wat voor mij wat problemen heeft opgeleverd als iemand die Fortnite en Warzone veel meer heeft gespeeld dan Battlefield 1, V en 2042. Het voelt in het begin een beetje onwennig, maar nooit slecht, gewoon anders, en ik denk dat het even zal duren voordat ik er helemaal aan gewend ben. Er zijn ook zorgen over hoe de opnameregistratie op dit moment werkt. Relatief vaak valt op dat het hitregistratiegedeelte van Redsec wat werk vereist om eerlijke omstandigheden te creëren voor degenen die op elkaar schieten (afhankelijk van ping, platform, waar ter wereld je je bevindt en hoe de servers prioriteiten stellen), en er zijn momenteel ook enkele problemen met bugs. Een aantal wedstrijden die ik heb gespeeld, zijn gecrasht omdat er te veel huizen tegelijkertijd werden verwoest, wat waarschijnlijk berekeningen opleverde die bijna onmogelijk waren voor de Frostbite -motor om te hanteren, wat op zijn beurt leidde tot een behoorlijk gekke komedie met hele huizen die door de lucht vlogen en teams die 20 meter boven de grond begonnen te zweven. Dit is echter niet uniek voor Redsec, dat twee dagen geleden werd uitgebracht. In Warzone ben ik de afgelopen drie jaar meer game-breaking bugs tegengekomen dan ik kan tellen, en in PUBG is mijn personage zijwaarts gaan glijden en is zijn rugzak leeggemaakt door glitches in de programmacode, ook al zijn deze games al vele jaren op de markt.

Grafisch is het echter gemakkelijk om Redsec tot koning van het subgenre te kronen. Frostbite en de vooruitgang van Battlefield Studios en DICE voor Battlefield 6 zijn hier volledig te zien, en bij verschillende gelegenheden bevond ik me in een soort hypnotiserende trance toen ik voor een raam stond en gewoon getuige was van de schoonheid van de vernietiging die optreedt wanneer een vijandelijk team zich verbergt in een bakstenen huis en vervolgens wordt geraakt door een luchtaanval, waardoor grote wolken van opgeblazen baksteen en vuur ontstaan, voordat de tegenstanders met hun haar in vlammen het huis uit komen rennen. Fort Lyndon, en de manier waarop de conceptmeesters van DICE goed gekozen delen van Noord-Californië hebben opgesteld, is briljant en zonder twijfel de meest atmosferisch effectieve en stijlvolle Battle Royale-kaart op de gamemarkt op dit moment. Ik hou van de topografie, de verscheidenheid aan locaties en gebieden, en ik vind het leuk dat de grafisch ontwerpers de binnenomgevingen een beetje steriel hebben gehouden om gevechten in de bebouwde kom te vereenvoudigen. Er zijn kleine problemen met de schaling in Redsec, waardoor tegenstanders vaak te klein en visueel onbeduidend lijken, waardoor het moeilijk is om op redelijke voorwaarden te vechten. Van mijn kant heeft dit ertoe geleid dat ik meer dan blij ben om vast te houden aan binnenomgevingen en meer uitgeklede gevechten van dichtbij, waar ik duidelijk kan zien op wie ik precies schiet en waar ze zijn.

Het geluid, aan de andere kant, is een mix van echt goede en enkele belangrijke aspecten die Battlefield Studios echt moet aanpakken. De wapens zelf, alle atmosferische geluidseffecten en de akoestiek in de gamewereld zijn, zoals gebruikelijk bij Battlefield, briljant uitgevoerd en overtreffen gemakkelijk de concurrentie in het Battle Royale-genre. Het geluid van je eigen voetstappen, die van je teamgenoten en tegenstanders moet echter worden herwerkt, zodat het gemakkelijker is om te horen waar ze vandaan komen en wie aan jouw kant staat en wie niet. Maar al te vaak kom ik in situaties terecht waarin een heel team naar me toe is gerend vanaf bijvoorbeeld de westflank en dichtbij genoeg is om me met een SMG neer te halen, ook al heeft het geluid dit niet gecommuniceerd via voetstappen of algemeen geluid van hun apparatuur. Ik denk zeker dat DICE dit probleem vrij snel kan oplossen, en natuurlijk denk ik dat het geluid over het algemeen al veel beter is dan bijvoorbeeld in Call of Duty: Warzone.