BattleTech

Een turn-based BattleTech-game heeft lang op zich laten wachten, maar het wachten is nu voorbij en de voortsjokkende mechs geven een directe 'alpha strike' tot in de kern. Hoewel BattleTech van Harebrained Schemes niet perfect is, levert het een verslavende "nog een keer"-opzet af dankzij interessante huurlingeneconomie en een robuust gevechtssysteem. Het maakt het wachten meer dan waard.

Waar we een meer open en onbeduidend verhaal verwachten, weet BattleTech ons te verassen met een fatsoenlijke 'campaign'. Je personage is een verslagen en verbannen voormalig lid van de koninklijke garde. Gedwongen om zijn voormalige leven achter te laten kom je terecht bij een huurlingbende. Je kunt het uiterlijk van je MechWarrior aanpassen en later ook de huurlingbende middels een uitgebreid aantal opties om je eigen stempel op het schorriemorrie te drukken. Wat langzaam begint met een proloog (de 'tutorial') groeit al snel uit tot een groter avontuur met een enorme selectie aan campaignmissies naast meer willekeurige gegenereerde missies. Je krijgt ook niet alleen te maken met het een conflict dat een heel sterrenstelsel beslaat, maar ook het welzijn van je mede 'lance'-maten (een lance is een eenheid die bestaat uit vier BattleMechs). Het is geen volledige rpg-ervaring, maar Harebrained's voormalige werk aan de Shadowrun-games is hier duidelijk te zien. Deze gameplaysystemen maken de game persoonlijk en herinneren je aan het menselijke element dat er schuil gaat onder tonnen bepantsering en laserwapens.

Het leven van een huurling wordt op verschillende manieren ook goed weergegeven. Je voert namelijk niet alleen maar een gevecht met SRM (Short-Range Missiles) gevechtstorens en zware mechs, maar ook met je budget. Iedere slag en stoot, bemanningslid, mech en aankoop heeft impact op je C-Bills (de valuta in BattleTech). Een succesvolle missie kan je met rode cijfers achterlaten als je lance armen, benen of wapensystemen kwijtraken tijdens de gevechten. Deze moeten namelijk vervangen worden. Het oppakken van de benen of piloot kan van de vijand kan je echter enkele waardevolle mechonderdelen opleveren die je nodig hebt op te bouwen en een bepaald model aan je eigen selectie toe te voegen. Dit levert een fascinerend risico-beloningssysteem op tijdens de gevechten. Waarbij je bijvoorbeeld een erg krachtige mech je lance bestookt, terwijl je probeert deze uit te schakelen zonder deze teveel schade te doen. Deze tactiek kost je wellicht een arm of been, maar een Catapult-mech met een volledige rij aan langeafstandsraketten is dat wellicht meer dan waard (en ook de reparatiekosten).

Het economische deel daargelaten, het leeuwendeel van de game speelt zich op het slagveld af. BattleTech slaagt er in om de gameplay hier redelijk goed uit te leggen, ook al is het een enorm tactische turn-based titel. De gebruikersinterface is duidelijk en eenvoudig, en biedt extra informatie als je die zoekt, maar het maakt geen onnodige wirwar van de 'map'. Zonder ieder afzonderlijk detail te bespreken: de basis draait de sterke punten van iedere mech zo vaak mogelijk in te zetten tegen de zwakke punten van de tegenstander. Lichte mechs lijken wel van papier, maar zijn sneller te gebruiken tijdens een beurt; bewegen sneller (met of zonder 'jumpjets'); en zijn lastiger te raken. Gespecialiseerde mechs, zoals de Catapult, kunnen als raketboten dienen en doelwitten die de snelle lichte Locust- en Spider-mechs markeren bestoken. Grote, trage, zware mechs kunnen enorm veel schade incasseren, terwijl Assault-mechs met hun wapens hele woningblokken platleggen.

Als je niet tevreden bent met de standaard 'loadout' kun je de mechs tot in de kleinste details aanpassen, inclusief hoeveel bepantsering je op ieder ledemaat plaatst. De vuurrichting heeft ook een enorm effect op je aanvallen en 'flanken' wordt altijd aanbevolen. Warmteafvoer en munitielimieten vereisen dat je de beste wapens kiest voor de juiste situaties, in plaats van iedere beurt alles maar af te vuren. Er is behoorlijk wat om te leren als je ieder gameplaysysteem onder de knie wilt krijgen, maar de langzaam stijgende moeilijkheidsgraad dwingt je nooit om alles in één missie te leren. Een waarschuwing vooraf: de "moeilijkheidsindicator" is niet erg nauwkeurig en een Level 2-missie kan soms al een onmogelijke missie zijn in vergelijking met een willekeurig gegeneerde Level 2-missie die daarop volgt. Dit geldt met name voor de grotere campaignmissies, waarbij het aantal vijanden de kans op overleven irritant lastig maken.

BattleTech is een mooie game, maar niet verbazingwekkend. Rooksporen van meerdere raketten verlichten het luchtruim op aangename wijze en sfeervolle effecten als duisternis en stofstormen zorgen voor unieke aanzichten op de verschillende planeetoppervlakten. De camera beweegt soms ook naar een 'over-de-schouder'-positie, al wordt de game hierdoor wel iets langzamer. Een klein minpunt zijn de korte pauzes (van een seconden) die vaak plaatsvinden nadat je iets raakt en bij het registeren van vijandelijke bewegingen. Het maakt slepende en grotere gevechten onnodig langdradig. De game blinkt uit in de gevechten tussen lance en lance, zonder gevechtstorens, ondersteunende voertuigen of andere hulptroepen. De game is ook twee keer vastgelopen, dus er is achter de schermen nog enig werk vereist. De nieuwste Nvidia-patch verhielp enkele framerateproblemen, maar op een krachtige pc zul je nooit onder de 60 frames per seconden terecht komen.

De tactische BattleTech turn-based game heeft veel te lang op zich laten wachten, maar we zijn blij dat de game er eindelijk is. Het leven van een huurling en het constant moeten nemen van beslissingen, geldproblemen en de tactische gevechten wisten ons uren achterelkaar aan het scherm gekluisterd te laten zitten. De campaign is onverwachts robuust en er is altijd een reden om je garage met metalen moordmachines uit te breiden. Enkele technische aspecten vereisen nog wat werk (vooral de vreemde pauzes en framerate), maar dat is niets dat je moet weerhouden om vanaf de release volop te genieten van deze 'Xcom-met-mechs'-game.