Beacon Dennen

Sommige spellen worden met zoveel pracht en praal bejubeld dat je ze alleen kunt missen als je blind of doof bent. Dan zijn er nog de games die ongemerkt langs je heen sluipen en ineens gewoon op de plank liggen, en voor mij Beacon Pines zo'n spel is. Ik had geen idee wat voor soort game ik wilde reviewen, maar ik hou van grandioze rollenspelavonturen en verhaalgebaseerde actie-ervaringen die lang duren om door te werken, dus ik wilde graag doorpakken.

Achter de game zit de kleine Amerikaanse indie-ontwikkelaar Hiding Spot Games, die via Kickstarter met publieke crowdfunding in minder dan een week de inkomsten wist te genereren om de game te maken. Hiding Spot Games maakte eerder de mobiele titel Flipping Legend, die in 2017 uitkwam, maar daarna is het vrij rustig van hen geweest. Maar nu hebben ze hun nieuwste creatie uitgebracht, en het komt in de vorm van een verhalend avonturenspel met schattige dierenpersonages en prachtig geschilderde omgevingen.

Het begint allemaal met de opening van een verhalenboek. Je speelt als de hoofdpersoon Luka Vanhorn, een 12-jarige jongen wiens uiterlijk doet denken aan Gus uit de Sweet Tooth-serie vanwege zijn mooie kleine rendierhoorns en dat jonge gezicht dat je echt alleen maar aan zijn wangen wil trekken als een oude dame. Luka heeft, ondanks zijn jonge leeftijd, al een onaangenaam zware rugzak te dragen, want niet alleen is zijn vader zes jaar eerder onder mysterieuze omstandigheden overleden, zijn moeder is verdwenen en hij woont bij zijn ietwat excentrieke oma in het stadje Beacon Pines. Beacon Pines was ooit een bloeiende idyllische boerengemeenschap die bloeide dankzij de belangrijkste industrietitan van de stad, het kunstmestbedrijf Valentine Fertilizer, die voorop liep.

Maar net als Luke heeft de stad ook een ongemakkelijk zware rugzak, en wanneer eigenaar Sharper Valentine overlijdt en de stad plotseling een verwoestend jaar van mislukte oogsten en bestuivende insecten onder ogen ziet verdwijnen, wordt rampspoed de norm. De industrie waar ze zich mee voeden gaat ten onder en de stad is niet ver achter wanneer plotseling de semi-scruffy Perennial Harvest Corporation verschijnt als een reddende engel met beloften dat ze de stad van de rand van de ondergang zullen redden. Het is in dit kleine stadje dat het zich allemaal ontvouwt.

Dus wat is er nodig om een verhalenboek interessant en spannend te maken? Nou, het heeft een mysterie en een mooie bende nodig om de waarheid te achterhalen! En dat is precies wat er gebeurt wanneer onze hertenjongen Luka en zijn beste vriend Rollo de kat op zoek gaan naar mysterieuze lichten en geluiden die te zien zijn in een oude verlaten en vervallen fabriek aan de rand van Beacon Pines. Het is tijd om het mysterie op te lossen van welke geheimen de stad heeft. Waar is Luke's vermiste moeder? Waarom liggen er grove plassen slijm in het bos? En ga zo maar door...

De vragen zijn talrijk, maar je zult hier geen antwoorden vinden, omdat dit een verhalend spel is, ik niet in het plot zal gaan met het risico het voor je te bederven. Vandaag toch niet. Wat ik wel kan verklappen, is des te meer over de opzet zelf en wat je kunt verwachten. Het kunstontwerp is niets revolutionairs, het is prachtig geschilderd en ziet er precies zo uit als het verhalenboek dat het zou moeten vertegenwoordigen. De personages zijn schattig en de setting precies wat ik zou verwachten dat ze eruit zouden zien in het stadje Beacon Pines. De game-ontwikkelaar zei ooit in een interview dat het een beetje lijkt op een mix van Winnie the Pooh meets Twin Peaks en daar ben ik het helemaal mee eens. De game draait om ontdekking en verkenning en ik ben blij dat ik een beetje een bloedhond ben die graag rondsnuffelt naar verborgen dingen.

Omdat je rond het spel iets kunt vinden dat "Charms" wordt genoemd, en het komt van een actie die je doet of door met bepaalde andere personages te praten. Charms zijn in wezen woorden die je vervolgens kunt gebruiken om de loop van het verhaal te veranderen. Het hele concept is eigenlijk om je verhaal te beëindigen, maar na een tijdje merk je dat het niet het gemakkelijkste is om te doen, omdat het verhaal nieuwe paden inslaat die op een compleet verkeerde manier eindigen met THE END. Iemand moet zijn leven op het spel zetten of jouw beslissingen worden gewoon de slechtst mogelijke. Maar gelukkig kun je dan je beslissingen opnieuw afspelen wanneer je maar wilt en de uitkomst terugdraaien. Je komt bij iets dat "Keerpunten" wordt genoemd, waar je de juiste Charm voor het verhaal moet kiezen. Maar tegelijkertijd moet je soms de verkeerde kiezen om toegang te krijgen tot een Charm die je later in het spel nodig hebt. Bijhouden?

Zo sta je in een hoofdstuk van de game voor de keuze waarbij je Rollo moet redden van zijn zus Roxy. Je hebt twee Charms om uit te kiezen en beide geven verschillende uitkomsten. Welke de juiste is, zul je zelf moeten uitzoeken. Omdat je altijd naar "De Kroniek" kunt gaan, zoals het boek zelf wordt genoemd, en dan teruggaan en een andere keuze proberen als de eerste je niet op het juiste pad heeft geleid. Het wordt een boom die zich later vertakt afhankelijk van de keuzes die je maakt. Als ik goed heb geteld, is het spel verdeeld in elf hoofdstukken en duurt het niet erg lang om het spel uit te spelen. Ik voltooide het in iets minder dan vijf uur en tegen die tijd had ik alles gewist en alle achievements ontgrendeld die beschikbaar zijn om op te halen, wat in totaal 10 is.

Wat vind ik dan van het spel? Ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast ben. Ooit kwam ik er overheen dat de personages niet met woorden spreken, omdat ze eerder geluiden piepen, die vervolgens in woorden worden ge-sms't. Want ondanks dat je de helse geluiden meer dan wat dan ook haatte, was er iets betoverender aan deze game en dat is het verhaal. Je wilt hem helpen het mysterie op te lossen dat boven de stad rust, je wilt het kleine hertenjongen troosten terwijl hij huilt bij de grafsteen van zijn vader in zijn belachelijk grote trui, hoe gek het ook klinkt. Ik vermoed dat dit spel waarschijnlijk niet iedereen zal aanspreken en het zal waarschijnlijk niet de massa bereiken, maar degenen die het spelen, zullen waarschijnlijk niet kunnen helpen, maar het leuk vinden.

Ik kan je waarschuwen dat het geen spel met tempo is. Het gaat langzaam en wanneer je denkt dat je eindelijk het einde hebt bereikt, heb je een verkeerde keuze gemaakt en moet je een paar hoofdstukken terug beginnen om een ander pad te kiezen. De kracht van dit spel ligt in de personages, en het verhaal, en het feit dat het gemakkelijk is voor de ogen. Zal ik het opnieuw spelen? Nee, waarschijnlijk niet omdat ik alle paden volgde die voor me lagen. Ik heb het mysterie opgelost en voel me er tevreden mee. Dus ik laat de Beacon Pines boerderij deze keer achter me, en ben gewoon blij dat ik het idyllische stadje in de eerste plaats heb bezocht.