Nederlands
Gamereactor
series
Black Mirror

Black Mirror: Seizoen 7

De eigenzinnige sci-fi gerichte anthologieserie van Netflix is terug voor een zevende seizoen.

HQ

Ik hou van Black Mirror. Laat ik daarmee beginnen. Ik beschouw de korte anthologie-afleveringen White Christmas, Metalhead, San Junipero, Striking Vipers en The Entire History of You als enkele van de absoluut beste televisie ooit gemaakt. Pure schittering. Simpel als. Natuurlijk zijn er ook enkele stinkers die deel uitmaken van de gelederen van Black Mirror, maar de door Netflix gefinancierde anthologieserie van Charlie Brooker is in mijn ogen meestal uitstekend.

Black Mirror
Common People is een goede sketch.

Seizoen 7 is onlangs uitgebracht en ik heb alle afleveringen bekeken en beschouw het als een betere verzameling tot nadenken stemmende korte shorties dan wat er in zowel seizoen zes als vijf werd aangeboden. In het bijzonder heb ik erg genoten van Common People, waarin Rashida Jones en Chris O'Dowd Mike en Amanda spelen, een getrouwd stel in de nabije toekomst dat gedwongen wordt geld te lenen om een op maat gemaakte processor te kopen die in de hersenen wordt geïmplanteerd en de door een beroerte getroffen Amanda helpt weer een normaal leven te leiden, minstens zo normaal als het wordt wanneer de processorfabrikant Greedflation gebruikt om schokkende prijsstijgingen te veroorzaken, waardoor hun persoonlijke financiën instorten, samen met hun relatie en leven... De hebzucht die we in veel van de grote bedrijven van vandaag zien, is de basis voor deze scherpe sociale satire in een aflevering die verkleind en persoonlijk aanvoelt.

Black Mirror
Bête Noire is ook een goede sketch.
Dit is een ad:

Ik hield ook erg van Hotel Reverie, waarin Issa Rae Hollywood-ster Brandy speelt, die een rol krijgt in een uitbundige remake van een oude film uit de jaren 1940, waar ze in een AI-gestuurde VR-wereld wordt gegooid en vast komt te zitten in de film die het van plan is te herinterpreteren. Het productiehuis verandert zowel het geslacht als de huidskleur van zijn hoofdpersoon en plaatst zichzelf zo in een positie die als een goed gemaakte studie culmineert in het afwisselen van emoties en spontaniteit. Het Casablanca-gevoel is hier altijd aanwezig en met name Emma Corin doet absoluut briljant werk als de Ingrid Bergman-achtige ster uit de jaren 1940 Dorothy in een korte film die, in mijn ervaring, me is bijgebleven.

De rol van Paul Giamatti in de aflevering Eulogy was ook goed. Het ging over een oude professor die door zijn ontdekking in oude foto's kon stappen, wat veel emoties oproept. Net als de aflevering Bête Noire, die in feite gaat over het meest onbeduidende wraakverhaal dat de wereld ooit heeft gezien.

Black Mirror
USS Callister: Into Infinity is pure onzin.

Het enige dat ik niet echt waardeerde aan het zevende seizoen van Black Mirror was de voortzetting van de fan-favoriet USS Callister waar, in tegenstelling tot de originele aflevering, de satire nooit echt werkte en het script vooral geïmproviseerd en gebrek aan charisma aanvoelde. Afgezien daarvan is dit een heel plezierig seizoen, zelfs als niets ervan de niveaus White Christmas of Metalhead bereikt.

Dit is een ad:
HQ
07 Gamereactor Netherlands
7 / 10
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen