Blue Beetle

De Blue Beetle staat al sinds 1939 in stripboeken en in 1983 kocht DC Comics de rechten erop. Toch is de Blue Beetle niet veel gezien buiten een paar optredens in videogames en animatieseries, dus filmpubliek gaat vooral met een schone lei naar de film. Grotendeels is Blue Beetle een paar uur goed gemaakte superheldenactie zonder grote verrassingen.

Jaime Reyes (Xolo Maridueña) is net van school en keert terug naar zijn huis aan de rand van Palmera City. Helaas staat het gezin op het punt hun huis te verliezen door de huurverhoging. Jaime en zijn zus werken uiteindelijk voor Kord Industries als schoonmakers en de familie Kord is vrijwel eigenaar van de hele stad. Door een reeks toevalligheden neemt Jaime het vreemde, Blue Beetle-uitziende object van Jenny Kord (Bruna Marquezine) over. Om de een of andere reden kiest deze kever voor Jaime en versmelt met hem als een soort symbioot, zoals Marvel's Venom. En zo wordt het nieuwe Blue Beetle geboren.

In de kern is het verhaal een zeer traditioneel superheldenverhaal, en het gaat ook over de betekenis van familie, kapitalisme, egoïsme enzovoort. Een eenvoudige kern stelt je in staat om je te concentreren op de personages en de relaties tussen hen, en dit is goed gedaan. Een Mexicaanse familie in het midden (Reyes), en de daaropvolgende confrontatie met een heel ander soort machtige familie (Kord). Er liggen verrassingen in het verschiet en Blue Beetle's grootmoeder Nana Reyes (Adriana Barraza) wordt tegen het einde erg belangrijk. Het vervelende is dat niet alle gestelde vragen worden beantwoord. Dit is waarschijnlijk een noodzakelijke oplossing, want de film had te lang kunnen duren en aan de andere kant moet er wel iets te zeggen zijn in eventuele vervolgen.

Misschien enigszins verrassend, de sfeer, zowel qua muziek als kleurstelling, is erg jaren 1980, met neonkleuren. Dit is misschien een manier om oudere kijkers aan te spreken, terwijl het traditionele superheldengenre dan de nieuwe generatie verleidt. Wat ook verrassend is, is hoe interessant de verschillende personages worden naarmate de film vordert. Traditioneel in superheldenfilms is dit niet het geval geweest, althans niet voor mij.

Zoals je zou verwachten, is Blue Beetle technisch en qua prestaties de top van het bereik. Het is een lust voor het oog. In de korte clips na de aftiteling wordt al nagedacht over een soort vervolg. Blue Beetle bereikt echter duidelijk niet het verwachte succesniveau, dus een vervolg zal misschien nooit worden gemaakt. Dat is jammer, want Blue Beetle, dat mij totaal onbekend was, was gedurende de hele looptijd een aangename verrassing.