Nederlands
Gamereactor
previews
Call of Duty: Modern Warfare

Call of Duty: Modern Warfare

In Los Angeles gingen we aan de slag met de reboot van de Modern Warfare-reeks.

HQ
HQ

Passie. Dat is waarschijnlijk het woord dat we het meeste gehoord hebben bij Infinity Ward. We gingen onlangs op bezoek bij de ontwikkelaar van de Call of Duty-game van dit jaar. Iedereen in de gangen van de studio in L.A. spreekt over een "baanbrekend moment in de geschiedenis van videogames", waarmee het verwijst naar de release van Call of Duty op de consoles. En zelfs al heeft de reeks hoogtepunten afgewisseld met dieptepunten en het daarmee het publiek duidelijk verdeeld, valt de significantie van het merk bij het vormen van de standaard voor iedere first-person shooter niet te ontkennen.

In dit alles heeft Infinity Ward een bijzondere rol: ze hebben de allereerste Call of Duty gemaakt en de Modern Warfare-reeks tot leven gebracht om vervolgens Ghosts en Infinite Warfare op de markt te brengen, twee hoofdstukken waar lang over is gesproken en die, door de meeste, als "vergeetbaar" worden beschouwd. Zodoende is de studio de afgelopen twee en een half jaar teruggekeerd naar hun meest sterke merk en neemt het de teugels weer in handen van Modern Warfare, wat in 2011 eindigde met de dood van Makarov en de substantiële conclusie van de saga.

We waren daarom niet echt verrast toen we te kregen horen dat deze titel geen Call of Duty: Modern Warfare 4 is. In plaats daarvan krijgen we een 'reboot' van de originele Modern Warfare-saga. De game heeft vandaar Call of Duty: Modern Warfare, net als de oorspronkelijk game uit 2007, en beslaat dezelfde thema's evenals veel van dezelfde personages.

Dit is een ad:
Call of Duty: Modern Warfare
Call of Duty: Modern Warfare

Laten we het meteen duidelijk maken: dit is geen remake van de eerste Modern Warfare, maar een volledig nieuwe game. De ambitie voor de nieuwe Call of Duty: Modern Warfare is in feite het vertellen van een eigentijds oorlogsscenario, ondergedompeld in een plausibele geopolitieke situatie. De wereld is tussen 2007 en vandaag veranderd, de oorlog is veranderd en daarmee de manier om het te vertellen: om een Modern Warfare te maken dat in staat is om de facetten van onze tijd te schetsen, was een nieuw script een vereiste. Evenzo, zijn de videogames van vandaag de dag totaal anders dan die van 12 jaar geleden, en daarom moesten er radicale veranderingen gemaakt worden. Laten we bij het begin beginnen.

Vooropstaand was de eerste missie voor de ontwikkelaar om een samengehangend game te maken. Vrijwel alle Call of Duty-games hebben zichzelf altijd gepresenteerd als "twee games in één", waar multiplayer en singleplayer naast elkaar samen bestaan als afzonderlijke identiteiten. Dit heeft er voor gezorgd dat het product een verdeeld publiek had en er voor gezorgd dat een significant aantal spelers een van de twee componenten van de game negeerde. De nieuwe Modern Warfare poogt deze dichotomie te overkomen, met elementen die het publiek een zetje geven om tussen de single- en multiplayer te wisselen zonder enige trauma en de game te zien als één uniek product, waar elk gedeelte context heeft. Hoe het dat exact gaat doen, werd ons nog niet verteld.

Dit is een ad:

Het tweede aspect betreft de waarheidsgetrouwheid van wat we in de game zien. Call of Duty: Modern Warfare wil een hedendaags oorlogsscenario vertellen en oorlog - zoals je weet - is iets verschrikkelijks. Te vaak worden in games de verschrikking van de oorlog uitgebeeld door het gebruik van een enorme hoeveelheid aan bloedvergiet. In dit geval is het doel, in plaats daarvan, om de spanning en het persoonlijke drama te laten zien van diegenen die deze ervaringen beleven. Met een effectief voorbeeld wist de ontwikkelaar te vertellen dat ze zich hebben laten inspireren door de angst in een meesterwerk als de film Jaws, in tegenstelling tot de wrede brutaliteit van Saw.

Call of Duty: Modern Warfare

Als laatste is er geprobeerd om de personages zo oprecht mogelijk te maken en de banaliteit van de perfecte held tegen de door en door slechte schurk te vermijden. Ieder personage is complex, de slechteriken worden gedreven door begrijpbare drijfveren en de goeden zijn geen superhelden of voorbeelden van een onverzettelijk moraal.

Het is dan ook duidelijk dat is allemaal alleen mogelijk was met een reboot van de reeks en het creëren van verhalende omstandigheden die de wereld waarin we leven weerspiegelen. Een meer volwassen game, "grijzer", waarin goed en kwaad een kwestie van perspectief is. We zullen nog steeds de Amerikaanse en Russische supermachten tegenover elkaar hebben op het slagveld, maar de gebeurtenissen die leiden tot de vernietiging van New York City in de derde hoofdstuk van de Modern Warfare-saga heeft nog niet plaatsgevonden.

Over die twee oorlogsmachten gesproken, Call of Duty: Modern Warfare is een game waarin professionals (Tier 1 Operators) en rebellenmilities bij beide facties naast elkaar bestaan. Operators en rebellen vechten zij aan zij, maar in veel gevallen nemen ze alleen tegen de vijand op. Operators reizen in kleine groepen, zijn bepakt met geavanceerde technologie en kunnen grote rebellengroepen aan. Omgekeerd, moeten de rebellen vertrouwen op het grote aantal kameraden of kiezen voor een 'stealth'-aanpak als ze het opnemen tegen de best bepakte Operators. Deze verschillen bieden ruimte voor ingewikkelde tactieken die aan de hand van het personage dat je speelt bepalen hoe je je gedraagt op het slagveld.

Call of Duty: Modern Warfare

Bij de presentatie in Los Angeles, koos Infinity Ward er voor om zich volledig te richten op de singleplayer en de multiplayer voor een later moment te bewaren. Hoe dan ook, we hebben deze wisselende aanpak met hun eigen ogen gezien, afhankelijk van het soort missie dat er plaatsvindt.

De eerste missie bracht ons naar de straten van Londen, waar speciale teams na een terroristische aanval naar een huis worden gestuurd om de verantwoordelijk terroristische cel te vernietigen. Het begin van de missie, waar de Operators bij verschillende toegangspunten wachten op het signaal om binnen te vallen, deed ons op vele manieren denken aan de sfeer van de klassieke Rainbow Six-games. Eenmaal binnen in de nauwe gangen van het huis, wordt het licht uitgeschakeld, zetten we onze nachtkijker op en begint er een vuurgevecht met de verborgen (en bewapende) terroristen. Hier zijn we getuige van enkele enorm indrukwekkende scènes: een terrorist gebruikt zijn vrouw als menselijk schild en diezelfde gegijzelde verandert in een vijand nadat haar echtgenoot is geneutraliseerd. Een wanhopige vrouw rent naar een wieg: pakt ze daar haar kind of een verbogen wapen? Halen we de trekker over of riskeren we ons leven? Een man is gewond aan zijn hals: zijn geschreeuw echoot door het huis, terwijl een andere stervende man probeert een pistool te pakken. Alhoewel sommige van deze gebeurtenissen gescript zijn, blijft de game ons onverbiddelijk trakteren op dergelijke intense verrassingen.

Call of Duty: Modern Warfare

In een tweede missie in het Islamitische Azië vinden we onszelf in de schoenen van een klein meisje dat is gered uit het puin van een bombardement. Haar moeder is aan haar zijde gestorven, maar de mensen van het dorp zijn er op miraculeuze wijze in geslaagd haar ongedeerd veilig te stellen. De bommen zijn echter slechts het begin van een Russische invasie die gepaard gaat met zenuwgasgranaten. We zoeken thuis toevlucht, waar we beschermd worden door onze vader en een broer van zeven of acht jaar. De Russen kammen ondertussen alle gebouwen uit. Na een gewelddadige confrontatie met een vijandelijke Operator, verlaten we het huis en komen we terecht in een afschuwelijke scène: de dorpsbewoners liggen met stuiptrekkingen op de grond, als gevolg van het zenuwgas. De soldaten maken haast om de klus te klaren door iedereen die niet nog niet is verstikt door het hoofd te schieten. De oorlog is vreselijk, de bevolking lijdt en Call of Duty: Modern Warfare laat dat onbehouwen en rauw zien.

Na deze gameplayscènes (en een hoognodige koffiepauze om bij te komen van de intense emotionele scènes) laat Infinity Ward ons de technologie achter de game zien. Naast een 'volumetric lighting'-systeem, waarmee zelfs de stof die omstuift na een bombardement wordt meegenomen, weet het audiodesign ons te verrassen. Ieder wapen produceert een ander geluid, afhankelijk van het soort ruimte waarin het wordt gebruikt. In een scène op Picadilly Circus genieten we bijvoorbeeld van het doffe geluid van een granaat die in de ondergrondse afgaat, evenals de echo van een kogel tussen de gebouwen van Coventry Street. De aandacht hiervoor is exceptioneel en we zijn enorm blij dat de ontwikkelaar een paar minuten heeft genomen om dit uit te lichten. Zelfs de animaties van de wapens zijn voortreffelijk: dankzij een systeem genaamd Activital, hebben de makers geprobeerd na te bootsen hoe ene wapen wordt vastgehouden en hoe deze wordt gebruikt. Hierdoor hebben zwaardere wapens bijvoorbeeld invloed op het bewegen van je hoofd en is het gewicht van ieder wapen duidelijk te merken.

Call of Duty: Modern Warfare

Als laatste, op visueel vlak, heeft de ontwikkelaar uitgebreid gebruik gemaakt van fotogrammetrie om voorwerpen zo realistisch mogelijk in de game te stoppen. Van roestige autodeuren tot afvalbergen (die de makers in L.A. van de straat hebben gehaald om in het studio in te scannen), de wereld van Call of Duty: Modern Warfare is ongelofelijk gedetailleerd en realistisch. De 'character models' - voortgebracht door echte acteurs - maken gebruik van een technologie die het mogelijk maakt om de aderen in het gezicht te laten veranderen om te passen bij de situatie waarin deze terechtkomt, waardoor een personage bijvoorbeeld wit kan wegtrekken of rood kan aanlopen. De wapens zijn ook met enorm veel aandacht nagemaakt en de werkbank waarop we deze kunnen aanpassen laat ons de allerkleinste kleine details zien, iets wat deed denken aan het Autovista-systeem in de Forza Motorsport-reeks.

Volgens Infinity Ward is Call of Duty: Modern Warfare de meest authentiek en realistische videogame die ze ooit hebben gemaakt. We moeten toegeven dat, na zoveel jaren, we een soort van verdedigend scepticisme hebben ontwikkeld voor de Call of Duty-franchise, maar in dit geval waren we oprecht verrast. Deze nieuwe Modern Warfare-game is veelbelovend en ongetwijfeld een van de meest interessante Call of Duty-games van het afgelopen decennium. We moeten nog enkele weken wachten voordat we het over de multiplayer kunnen hebben en om te zien hoeveel beloften daarbij worden gehouden, maar nu zijn we echt overtuigd dat dit een titel is die een keerpoint kan zijn in de lange geschiedenis van deze franchise.

HQ