Carmen Sandiego

Ik wil er niet omheen draaien, maar in dit geval voel ik me genoodzaakt om te beginnen met het vertellen van een beetje over mijn eigen persoonlijke geschiedenis als gamer. Halverwege de jaren 90 was ik nog een heel jong kind dat net begon met het verkennen van de wereld van videogames, vooral dankzij mijn oude (en nog steeds functionele) Super Nintendo, omdat ik nauwelijks toegang had tot de wereld van pc-gaming. De reden, logisch in die donkere tijden in het ouderlijk huis, is dat computers serieus waren, voor volwassenen, terwijl gameconsoles perfect de geest belichaamden die videogames waren.... nou ja, voor games. Voor kinderen. Totdat, door een vreemde speling van het lot, Carmen Sandiego mijn vader ontmoette.

Het moet waarschijnlijk een mond-tot-mondreclame zijn geweest tussen ouders aan de schoolpoort, maar sinds hij me op een dag het spel bracht en zag wat het te bieden had, stond hij er meer voor open om me andere titels op de computer te laten proberen. Dankzij de mysterieuze dief die altijd in het rood gekleed was (die ik trouwens nooit heb gezien in die versie van het Windows -spel dat ik had) leerde ik niet alleen haar geweldige vaardigheden op het gebied van onderzoek, deductie en geografie kennen, maar opende ik ook een poort naar mijn geliefde LucasArts-avonturenspellen, de 3DO-strategie van Heroes of Might and Magic II, of de ruimtegevechten van Star Wars: Rebel Assault, die de een na de ander kwamen in de maanden en jaren die volgden. Ik heb misschien niet alleenCarmen Sandiego mijn liefde voor reizen en het zien van exotische bestemmingen over de hele wereld te danken, maar zelfs mijn vroege kennismaking met videogames en zo een manier vinden om de kost te verdienen. Soms is het niet meer dan eerlijk om bepaalde onbezongen helden te erkennen voor hun bijdrage.

Maar sindsdien zijn er 30 jaar verstreken en is er weinig meer van Carmen Sandiego vernomen sinds latere herzieningen van het origineel uit 1985 en de spin-offs verloren gingen in de stroom van releases. De tv-programma's raakten in de vergetelheid, totdat Netflix de franchise een paar jaar geleden terugbracht om het een moderne, jeugdige uitstraling te geven en de voormalige VILE-baas transformeerde in een antiheldin die haar oude organisatie bestrijdt door samen te werken met haar oude ACME-rivalen. Nu sluit studio Gameloft zich aan bij de revival door een revisie van Carmen Sandiego uit te brengen, 40 jaar na het origineel, en mijn eerste gevoel was dat, hoewel het visueel geen probleem is, de lagen van nieuwsgierigheid, deductie-gedreven verhaal en minigames niet alleen een eerbetoon zijn aan het verleden, maar het in het heden verheffen als het spel dat ik met mijn jonge dochters wil spelen, als ze wat ouder zijn.

Dat is de eerste verandering in deze nieuwe Carmen Sandiego. Terwijl we in de jaren 80-90 een anonieme ACME-agent waren die de taak had om Carmen's handlangers over de hele wereld te achtervolgen, hebben we nu directe controle over Carmen, die samen met haar partner en helper op afstand, de jonge Player, de VILE-dieven zal volgen op de grootste overvalcampagne van de eeuw. Het hoofdverhaal biedt, naast het geven van een minimum aan context aan elk van de overvallen, niet veel meer dan een paar scènes om tussen dialoogvensters, ontdekte aanwijzingen en minigames te springen.

Elk diefstalgeval wordt altijd op dezelfde manier georganiseerd: er vindt een diefstal van een waardevol antiek plaats en we hebben precies een week om de dief in de wereld te vinden en goed te stoppen. Elk bezoek aan een locatie kost tijd, maar ook het reizen van land naar land, op zoek naar getuigen of meer informatie. Uiteindelijk moeten we twee soorten aanwijzingen vinden: sommige om ons naar het volgende juiste reispunt te leiden, en andere om de dief correct te identificeren uit de lijst met verdachten die ACME beheert. Soms moeten we een beslissing nemen waardoor we geen belangrijke informatie hebben: besparen we tijd door naar de volgende vlucht te vertrekken, of zijn we uren bezig met het zoeken naar informatie over de dief? Houd er rekening mee dat zelfs als we erin slagen hem te vangen, we een geldig en uniek arrestatiebevel voor de verdachte nodig hebben, en als we een fout maken, zullen we verliezen. De eerdere gevallen zijn niet moeilijk op te lossen, maar in de laatste gevallen is het meer een kwestie van intuïtie en traagheid bij het opnieuw bezoeken van beroemde locaties die al zijn bezocht, en dat kan je soms parten spelen. Op een keer dacht ik dat ik een geweldige tijd maakte en ging ik achter de verdachte aan, wetende dat hij zich in Barcelona verstopte, alleen om te ontdekken dat de aanwijzingen ertoe hadden geleid dat ik het verkeerde arrestatiebevel had uitgevaardigd. Ik ving de verkeerde dief en beiden gingen vrijuit.

Carmen is, voordat ze een dief is, een deskundige rechercheur, en ze zal verschillende getuigen moeten ondervragen op elke locatie Player geeft ons om de verdachte te vinden. Soms is het voldoende om de getuigen te ondervragen, maar soms moet u speciale uitrusting gebruiken, zoals de haak, de warmtekijkbril of de zweefvliegtuigrugzak. Ze zijn leuk om te gebruiken, naast de 007-parafernalia dienen ze om de aandacht te vestigen op kleine details en belichtingen. Deze scènes, soms beperkt in de tijd of als Quick Time Events, zullen je een hogere score opleveren naarmate je nauwkeuriger bent, waardoor je op je beurt een hogere rang als detective krijgt. Niet dat het "per se" te veel aan het verhaal toevoegt, maar het stelt ons wel in staat om nieuwe cases te ontgrendelen in The ACME Files, de klassieke (en gepixelde) modus van de originele Carmen Sandiego.

Ik denk dat het een goed idee is om het klassieke spel op te nemen (nou ja, een latere herziene versie, maar alleen esthetisch) om van deze 40-jarig jubileumeditie een geweldige editie te maken. Sterker nog, het lijkt me een geweldige haak voor degenen van de generatie die het origineel speelde om deze titel te proberen met (nu) jonge detectives thuis. Ze zullen de details waarschijnlijk niet zo waarderen als ik, net zoals ik de low-poly graphics van de huidige versie raspend vond. Maar de algehele balans is dat deze game veel te bieden heeft aan jong en oud, en dat alles terwijl je aardrijkskunde en cultuur leert over verre steden en landen. Hoeveel van jullie zouden zich kunnen herinneren zonder de officiële munteenheid van Singapore te googelen, waar Park Güell zich bevindt, of hoeveel stappen er nodig zijn om de Grote Boeddha in Hong Kong te beklimmen? Dat klopt.

Het herbeleven van die kindermiddagen in de nieuwe gedaante van Carmen Sandiego was als het ontgrendelen van een goede herinnering aan een oude vriend waarvan ik dacht dat ze voor altijd verloren was, maar dankzij televisie hebben we haar terug als personage, en dankzij Gameloft als het ideale educatieve entertainment om te delen met het gezin.