Concord

We zijn ons allemaal pijnlijk bewust van dat versleten citaat van Picasso over stelen van andere makers. Degenen die weten wat ze doen, kopiëren, degenen die geen idee hebben - stelen. En als je ideeën, manoeuvres en set-ups uit een ander spel gaat stelen, kun je dan net zo goed van de beste stelen? Dat was natuurlijk de redenering van Rare, toen ze 68% stalen van wat Super Mario 64 zo goed maakte in Banjo Kazooie. Hetzelfde geldt voor toen Turn 10 met Forza Motorsport veel stal van Gran Turismo en toen Call of Duty 122.000 kilo inspiratie haalde, voornamelijk uit Medal of Honor. Dat gebeurt natuurlijk de hele tijd, en het lijdt geen twijfel dat Firewalk Studio, eigendom van Sony, ernaar heeft gestreefd om 'zijn eigen Overwatch' te maken. Concord is een Overwatch-kopie. Recht omhoog. Rechtdoor. Laten we geen blad voor de mond nemen of het voor de hand liggende negeren. Zoals ik al zei, is dit echter niet per se iets negatiefs.

Concord is al bijna acht jaar in ontwikkeling en de mensen (ongeveer 150-160 mensen) erachter zijn voornamelijk veteranen van Destiny en de ontwikkeling van Destiny 2, wat, net als de Overwatch-inspiratie, erg opvalt. Het is een op de arena gebaseerde 'Hero shooter' waarin twee teams van elk vijf spelers het tegen elkaar opnemen in drukke podia om te zien welk team het andere team het meest en het beste kan neerschieten. Er zijn 16 verschillende personages om uit te kiezen en ze hebben allemaal verschillende ontwerpen, personages, wapens en speciale vaardigheden. De meest typische 'helden' zijn hier opgenomen, wat betekent dat er een robot is die zich vrijwel precies als Tracer gedraagt, een meisje dat zich precies als Phara gedraagt, een kopie van Cassidy, Winston, 76 en Hanzo. Ze zijn er allemaal en degenen onder jullie die tijd hebben doorgebracht in de nu iconische shooter van Blizzard, zullen er natuurlijk veel van herkennen.

Qua gameplay voelt Concord heel erg aan als Overwatch met enkele elementen die rechtstreeks uit Destiny zijn gehaald. Je beweegt langzaam, rent langzaam, springt hoog (en langzaam) en glijdt langzaam over de grond, als je daarvoor kiest. Natuurlijk hebben verschillende sleutelfiguren binnen Firewalk (dat voornamelijk bestaat uit Bungie-veteranen) aan zowel Halo als Destiny gewerkt, en dat is te zien aan de manier waarop de zwaartekracht het speltempo en de bewegingspatronen beïnvloedt. Ik, als een levenslange Halo-liefhebber, zou dit waarschijnlijk leuker hebben gevonden als ze ook dat specifieke, ongrijpbare en vreemde contrast van Halo hadden behouden met langzame bewegingen en ultrasnelle vuursnelheid in de wapens, wat niet het geval is in Concord. In plaats daarvan voelt deze game traag aan. Iets waar ik mee heb geworsteld. Natuurlijk zijn er snellere personages die hoger springen en iets sneller rennen (Theo en Lennox zijn hier twee voorbeelden), maar het voelt nog steeds alsof het te traag is in vergelijking met bijvoorbeeld Overwatch of Valorant, en ik kon dat gevoel gewoon niet van me afschudden tijdens mijn volle dagen met Concord.

De wapens voelen echter goed aan, ondanks de traagheid van het speltempo. Het is duidelijk dat het Bungie-veteranen zijn die aan het wapenarsenaal hebben gewerkt, dat veel variatie bevat en dus hier direct bij de release een goede balans heeft. Ik heb tijdens mijn dagen met Concord vastgehouden aan het personage Roka, die heel erg op Phara lijkt, en raketten uit een rakettrechter schiet en me zo heerlijke Unreal Tournament-vibes geeft om nog maar te zwijgen van een Overwatch-gevoel dat ik altijd de voorkeur zal geven. Ik heb ook veel gespeeld met de hagedisman Lennox, wiens piratenpistool amuseert, samen met het tankpersonage Emari en haar brute minigun.

Er is hier natuurlijk een levelsysteem en iets dat Firewalk heeft gekozen om Varianten te noemen die je ontgrendelt via op tijd gebaseerde uitdagingen in plaats van in de context van je eigen level. Dit zijn in feite 'extraatjes', maar gezien hoe ze opgesloten zitten achter een bijna onbegrijpelijk systeem op basis van tijd en hoe snel je verschillende klusjes 'in match' voltooit, voelt het erg willekeurig. Er zijn natuurlijk ook cosmetische items. Nieuwe kleren voor elk personage, maar zelfs deze zijn vergrendeld achter een systeem waarmee ik als speler slechts één ontgrendelde blouse tegelijk kan kiezen, zelfs als ik in feite het hele ding heb ontgrendeld. Veel van deze ideeën voelen alsof ze alleen zijn toegevoegd omdat Firewalk vond dat ze met iets 'eigens' moesten komen in plaats van alles van Blizzard te kopiëren. Een beetje alsof je een probleem probeert op te lossen dat niet bestaat, zou ik zeggen.

Voor mij is het allerbeste deel van Concord de graphics. Firewalk heeft Unreal Engine 5 op een briljante manier gebruikt en er zijn maar weinig games in deze categorie, voor PlayStation 5, die kunnen concurreren met de scherpte, details en helderheid waarmee de graphics in Concord worden gekenmerkt. Ik hou van de lichteffecten, hoe goed het vloeit en de heldere, prachtige kleuren. Het ontwerp is zo retro-spacey op een manier die ik ook erg leuk vind. Firewalk heeft Farscape gemengd met Roger Corman's iconische onzinfilm War Beyond the Stars om een soort zelfbewuste, funky retro-wereld tussen de sterren te bouwen en wanneer de laadscène voor elke wedstrijd wordt gemaskeerd met een superchique sequentie waarin de helden in je team binnenvliegen met het ruimteschip Northstar en zich klaarmaken voor de strijd, is sfeervol perfect en doet briljant werk door context te creëren in een multiplayer-game waar dit soort dingen meestal als tijdverspilling aanvoelen.

Over het algemeen denk ik dat de presentatie en de toon van het verhaal succesvol is, in tegenstelling tot de zwaar bekritiseerde aankondigingstrailer daar iets meer dan zes maanden geleden. Ik hou van een kijkje achter de schermen bij de Freegunners, een groep gepensioneerde huurlingen met een uitgesproken Guardians of the Galaxy-vibe die, aan boord van het schip Northstar, door de melkweg toeren en verschillende andere teams uitdagen om de kost te verdienen. Ik hou van de dialogen, ik hou van het interieur van de Northstar en ik hou van de stemacteurs die met precies de juiste hoeveelheid sarcasme optreden op een manier die vertrouwd en grappig aanvoelt, zonder geforceerd te zijn. De presentatie qua graphics is ook fantastisch. Alles, van het startscherm tot de menu's, alle kleine grafische elementen die je vertellen over updates, aangepaste functies en je niveau - is duidelijk, slim gestructureerd en super stijlvol. Het retrospace gevoel is in alles aanwezig en qua stijl is Concord zeer stijlvol in elkaar gezet met een homogeen en gestroomlijnd designgevoel.

Waar ik echter niet zo dol op ben, is het karakterontwerp. Minus Lennox, Star Child en Hayman zijn de meeste personages verstoken van identiteit in een zo saai mogelijk ontwerp. Het is duidelijk dat Firewalk Studios hard heeft gewerkt om zoveel mogelijk dwangmatige inclusie in te persen, en daarbij het opbouwen van variatie en persoonlijkheid in het personagerooster heeft gemist. Gezien het feit dat dit een door Sony gefinancierde Hero-shooter is, is het moeilijk te begrijpen waarom Firewalk geen geliefde Sony-personages zoals Ratchet, Jak, Helghast, Sly Cooper en Clank heeft gebruikt in plaats van de nogal trieste line-up die wordt aangeboden in Concord.

Uiteindelijk is Concord geen slecht spel. Helemaal niet. Het is redelijk, helemaal door. De wedstrijden zijn oké in termen van entertainmentwaarde, het spelgevoel is oké en de ontwikkelaars hebben goed werk geleverd door hun eigen heldenfeest op te bouwen op basis van het feit dat Blizzard achterloopt, maar er is hier ook een gebrek aan intrinsieke waarde en gezien het feit dat ze zo vrijelijk hebben geleend van Paladins, Overwatch en zelfs Lawbreakers en slaagden er dus niet in om hun eigen identiteit op te bouwen, er is voor mij geen reden om door te gaan met spelen - als ik in plaats daarvan van de originelen kan blijven genieten. Het feit dat Concord ook £35 kost als alle concurrenten gratis zijn, is ook moeilijk te rechtvaardigen.