Toen ik begon met proefrijden Darfall, dacht ik meteen aan titels als They are Billions, Warcraft 3, Diplomacy is Not an Option, Age of Darkness: Final Stand, Thronefall, Cataclismo en Spellforce 3. Dat komt door de rollenspelelementen, de focus op de rotatie van de dag en de aanpak van het bouwen van je fort. Dit plaatst het in een vrij nichegroep van titels in het strategiegenre. Je moet zowel real-time strategie als rollenspel waarderen om het werk van SquareNite te waarderen.
In Darfall kruipen we in de huid van een held wiens lot het is om zijn wereld te redden van de ondergang. We worden gevraagd om het continent Aganor te verkennen en te verdedigen met hout, steen en ijzer. In het begin worden we vooral uitgedaagd door de gevaarlijke dieren en orks van de natuur. Dit verandert vrij snel en we worden gedwongen om hordes skeletten en demonen te overleven. In deze titel bestuur je een krachtig personage dat je kunt upgraden en ontwikkelen tijdens de campagnemissies. Je voortgang wordt ook meegenomen naar de volgende missie. Zelfs als je als tovenaar begint, krijg je in de loop van de tijd toegang tot andere personages en meer gebouwen.
Helaas is het verhaal niets om aan de kerstboom te hangen. Het slaagt erin om alle clichés van het fantasy-genre vast te leggen voordat de campagne half voorbij is. De ontwikkelaars geven toe dat dat het idee is, maar het werkt niet erg goed. Ik raak nooit genoeg geïnvesteerd of geïnteresseerd in de evenementen. We leren de personages nooit echt in de diepte kennen en de ervaring is niet zo interessant als in bijvoorbeeld Warcraft III. Ik kan echter over het hoofd zien dat dit een indietitel is en ondanks mijn kritiek heb ik aspecten van de wereldopbouw gewaardeerd. Ik mis ook wat meer punch in de voice-acting. Dit komt omdat het verhaal wordt uitgelegd door een stemacteur die tijdens de tussenfilmpjes over zwart-witfoto's spreekt. Dit kan ook komen omdat het script geen indruk op me maakte.
Als je alles in één keer wilt krijgen, kun je de overlevingsmodus proberen in plaats van de verhaalgedreven spelmodus. De kaart waarop je de missies kiest, is schattig om naar te kijken. Het is jammer dat niet meer van de titel leent van dat ontwerp. In deze spelmodus reizen we naar verschillende gevallen steden die we moeten herbouwen. Elk niveau houdt in dat je een bepaald aantal nachten moet overleven. De mogelijkheid om de klasse van je held te kiezen en alles te bouwen, betekent dat je je echt kunt verdiepen in strategieën en tactische beslissingen. Dit is vooral merkbaar overdag, wanneer je middelen moet verzamelen en je held op verschillende missies moet sturen. Een krachtige held met veel vaardigheden en artefacten kan je basis beschermen of aspecten van het bouwen van een basis verbeteren. 'S Nachts zal de vijand proberen je basis te vernietigen, wat betekent dat je je volledig kunt concentreren op overleven.
Naarmate je stad groeit, zijn er veel dingen die je in de gaten moet houden. Grondstoffen, waaronder wat je kunt vinden op de lichamen van verslagen vijanden, kunnen worden gebruikt om huizen te bouwen en troepen te rekruteren. Sommige gebouwen kunnen deze grondstoffen vervolgens verfijnen en veranderen in andere, wat betekent dat je nog geavanceerdere gebouwen kunt bouwen. In sommige opzichten is het resourcesysteem vergelijkbaar met Anno van Ubisoft. Je moet bijvoorbeeld van hout planken of kolen maken. Ik vind het leuk dat je in de rij kunt staan hoeveel hout of steen er moet worden verwerkt. Zoals in de meeste moderne strategiespellen, kun je ook de snelheid veranderen. Dit kan helpen als er te veel dingen tegelijk te doen zijn.
Ik denk dat de samenstelling van functies zoals het verdedigen van bases en het zoeken naar artefacten met je held goed werkt. Hoewel ik het niet eens ben met de kunst en ontwerpstijl, zijn je troepen, helden en gebouwen leesbaar op de kaart. De gebruikersinterface is duidelijk en gemakkelijk te decoderen. Dit helpt wanneer je snel veel gebouwen en huizen moet plaatsen om meer soldaten te krijgen. U kunt snel zien hoeveel van de middelen u heeft en hoeveel u nodig heeft. De kosten zijn vrij hoog in dit spel en het dwingt je om constant te beslissen of je meer gebouwen wilt hebben die de middelen verhogen, je gebied voor gebouwen met lichten wilt uitbreiden of wilt investeren in verdediging.
Ik ontdekte al vrij vroeg dat het leukste aspect van een missie ongeveer halverwege was. Als je eenmaal je basis hebt gevestigd, je held een paar keer hebt geüpgraded en in de verdediging bent gegaan, klikt alles. Je breidt uit, verdedigt en komt in een ritme dat leuk is. Dit is ook waar je kiest welke soorten geavanceerde troepenlagen je wilt bouwen of niet. Ze zijn duur en vereisen speciale middelen door hout of steen te raffineren. In sommige gevallen moet je eropuit gaan en bazen in de omgevingen verslaan om toegang te krijgen tot bepaalde zeldzame bronnen. Helaas kunnen het begin en einde soms een beetje lang en repetitief worden. Dit komt omdat je in het begin meestal hetzelfde patroon volgt en tegen het einde overal toegang toe hebt.
De nachten zijn waarschijnlijk mijn favoriete onderdeel omdat je zo weinig van de spelwereld ziet. Het dwingt je om je fort te beschermen en lichten in de wereld te bouwen. Elke nacht heeft een verhoogde moeilijkheidsgraad. Zoals je je kunt voorstellen, is er veel te doen, zowel tijdens de missies als buiten. Als je geen avontuur wilt beleven in de campagne of in de overlevingsmodus, kun je je eigen spelniveaus maken met een krachtige en gebruiksvriendelijke tool. Ik denk dat dit de titel een lange levensduur zal geven.
Visueel doet de game denken aan Diplomacy is Not an Option. De edgy en eenvoudige 3D-graphics zijn niet erg leuk om naar te kijken. Als het gaat om de grafische stijl, had ik liever iets visueel uitnodigender gehad. In deze categorie doen Age of Darkness: Final Stand of They are Billions het veel beter. Dit is een probleem voor mij, want ik heb een beetje een probleem met blokkerige en hoekige grafische stijlen. Ik denk dat SquareNite een beetje zou hebben gewonnen door een meer unieke grafische stijl uit te werken. Qua prestaties werkt het goed met zijn eenvoudigere visuele stijl. Intense scènes kunnen echter leiden tot een daling van het aantal frames per seconde. Ik ontdekte ook dat wanneer je veel lichtbronnen inzet op pikdonkere nachten, dit ook de prestaties tijdens langere missies kan beïnvloeden. Helaas zijn er weinig grafische instellingen, dus als je prestatieproblemen hebt, heb je niet veel manieren om de graphics aan te passen.
Qua geluid is er niet veel om over te klagen. De titel slaagt erin om een behoorlijk geluidsniveau te bereiken voor wapens, botsingen en een soundtrack. Voor een indietitel in dit genre klinkt het best behoorlijk. Wat ik een beetje jammer vind, is dat de stemacteurs van de campagne wat beter hadden mogen klinken. Of dat aan het script of aan de stemacteurs ligt, is moeilijk te zeggen. Vanwege het feit dat het hele genre min of meer is verschoven naar het tonen van tussenfilmpjes met stilstaande beelden en voice-over, moet je de speler vastleggen als je iets gedenkwaardigs wilt creëren dat opvalt. Deze campagne slaagt daar niet in. SquareNite heeft echter met deze titel een universum gebouwd en heeft alle mogelijkheden om dit verder te ontwikkelen in uitbreidingen of met mogelijke vervolgen.
SquareNite biedt je een bekwaam real-time strategiespel afgewisseld met rollenspelelementen in Darfall. Ondanks een ietwat saaie grafische stijl en een clichématig verhaal, ben ik blij met de gameplay. Het biedt de juiste hoeveelheid diepgang voor zijn genre en de niveau-editor helpt gebruikers nieuwe en interessante inhoud te creëren. Tussen titels als They are Billions, Warcraft 3, Diplomacy is Not an Option, Age of Darkness: Final Stand, Thronefall, Cataclismo en Spellforce 3 valt Darkfall in het midden. Persoonlijk vind ik de overlevingsmodus het meest boeiende aan het spel. Dat komt omdat de uitdaging goed was en de mogelijkheid om alles te bouwen bijdraagt aan een interessantere ervaring. Als je nieuwsgierig bent of een van de andere genoemde titels leuk vindt, moet je de demoversie van Darfall proberen.