De 10 coolste gameheldinnen aller tijden

De afgelopen jaren is het genderdebat en andere woke onzin echt op hol geslagen, niet in de laatste plaats in de popculturele wereld. We krijgen vaak te horen dat vrouwen in games verkeerd worden voorgesteld en ondervertegenwoordigd, maar ik heb keer op keer ontdekt dat de meeste van mijn favoriete helden altijd heldinnen zijn geweest, en met toevoegingen als Aloy en Amicia lijdt het geen twijfel dat de gamewereld de thuisbasis is van tal van goed geschreven, gedenkwaardige, genuanceerde, sterke vrouwen die meer kont schoppen dan Kratos zelf. Hier zijn een heleboel (en niet in de buurt van alle) van mijn favorieten.

Amicia de Rune (Een pestverhaal)

Het is natuurlijk geen sinecure om te vechten tegen de Zwarte Pest, miljoenen uit de kluiten gewassen ratten, moeraswezens en zwaardzwaaiende inquisiteurs terwijl je tegelijkertijd je kleine, weerloze broertje Hugo verdedigt - en er cool uitziet als de hel terwijl je het doet. Amicia slaagt erin om dit in de A Plague Tale games met zelfvertrouwen te doen, waardoor ze in relatief korte tijd een van mijn nieuwe favorieten is geworden. Er zijn zoveel gevestigde emoties die op zo'n menselijke en goed geschreven manier in deze spellen worden uitgedrukt dat het onmogelijk is om niet gefascineerd te zijn door Amicia's reis.

Aloy (Horizon)

Het geliefde open-wereldavontuur van de Killzone-ontwikkelaar is niet alleen doordrenkt van identiteit en originaliteit via het contrast tussen mensen uit het stenen tijdperk en hightech robotdieren, maar zit ook boordevol goed geschreven, goed gemotiveerde personages die levend en echt aanvoelen. Aloy is de beste van allemaal en een van Sony's beste personages in termen van persoonlijkheid.

Alex (Ossenvrij)

Aanvankelijk dacht ik dat het ietwat vergeten Oxenfree "slechts" een schattig avonturenverhaal zou zijn met een mooie ontwerpstijl, maar het werd al vrij snel duidelijk dat de indie-ontwikkelaar Night School op zoek was naar iets meer, iets diepers en transformatiefs. De hoofdpersoon Alex en haar rouwproces na het verlies van haar broer is een van de best geschreven personages in de gamegeschiedenis. Sterk maar kwetsbaar, haar complexe benadering van de vriendschappen die ze in de loop van het spel niet probeert te vernietigen, is iets dat zelden werkt in spelvorm. In ieder geval niet zo goed.

Jesse Faden (Controle)

De nieuwste held van de Finse studio Alan Wake Remedy Max Payne is (zoals we natuurlijk allemaal weten) Saga Anderson (Alan Wake 2 ), maar zij is eigenlijk niet haar die ik op deze lijst wil opnemen, maar eerder Jesse van Control - ontwikkeld door dezelfde studio. Jesse is een beetje een kruising tussen een vrouw Ethan Hunt en Neo, met lang rood golvend haar. Ze is spijkerhard. Meedogenloos taai en met krachten die de hardsteFederal Bureau of Control agenten zouden doen beven van angst.

Mae Borowski (Nacht in het bos)

Als er één indiegame is waar ik dolblij mee ben dat ik de afgelopen jaren "gedwongen" werd om hier op Gamereractor te beoordelen, dan is het zeker Night in the Woods, die in mijn bewustzijn is blijven hangen en af en toe opduikt in de vorm van kleine korte uitbarstingen van herinnering. Als dit gebeurt, denk ik altijd aan Mae en haar worsteling met haar geestelijke gezondheid. Want ook al ziet dit spel eruit als een kinderprogramma, en ook al zijn de personages dieren (Mae is een donkergrijze kat), het is doordrenkt van menselijkheid, kwetsbaarheid, en biedt zo een emotionele diepe duik die jarenlang blijft hangen.

Jill Valentijn (Resident Evil)

Ik herinner me nog goed dat ik bijna nooit Resident Evil speelde in de rol van Chris Redfield. Ik koos altijd voor Jill, en het had niets te maken met de moeilijkheidsgraad. Ik vond haar er gewoon cool uitzien met haar zwarte jagersbaret en dat is sindsdien zo gebleven. Ik heb er altijd van gehouden om als Miss Valentine te spelen, wat ik persoonlijk denk dat Capcom tot op zekere hoogte heeft verwaarloosd. Jill is erg sterk en ik denk dat we ons haar allemaal herinneren van Resident Evil 3, wanneer ze voor het eerst wordt aangevallen door Nemesis en ontsnapt als een veerkrachtige wezel.

Alyx Vance (Halfwaardetijd)

Ze is geweldig, Alyx. Onafhankelijk, vindingrijk, compromisloos, sterk, slim en de betere held in een directe vergelijking met Gordon Freeman en zijn koevoet. Dit werd in ieder geval bewezen in de VR-exclusieve Half-Life: Alyx waar ze zich waagde in City 17 op zoek naar Combine scalps en om te proberen haar vader te redden. Als ik de keuze had, zouden we zowel Alyx als Gordon (50/50) in Half-Life 3 besturen en hun relatie zien groeien.

Lara Croft (Tomb Raider)

We houden allemaal van Lara. Anders zou ze als mascotte niet beter erkend en geliefd zijn dan Mickey Mouse zelf, en dat is ook waar we nu uitkomen als we haar moeten samenvatten. Een icoon. Dit boegbeeld kwam tot stand tijdens een druk weekend toen producer Toby Gard en het kleine kernteam van Core Design besloten om hun toch al Indiana Jones-achtige held "Mark", waar ze al een aantal weken aan werkten, te knippen. Lara heeft in de loop der jaren een aantal verschillende versies doorlopen en ze staat op het punt om weer een beetje "opnieuw" te worden "gemaakt" voor Crystal Dynamics ' aankomende (nieuwe) trilogie, maar wat mij betreft zal de eerste versie, van de eerste drie games, altijd de beste zijn.

Samus Aran (Metroid)

Ik herinner me de schok. Toen Samus een vrouw bleek te zijn in plaats van een norse, buitenaardse kont schoppende stoere kerel genaamd Roland. Ik zat als versteend, mijn mond wijd open, alleen maar te staren. Ik was negen jaar oud en Metroid was in veel opzichten het meest geweldige wat ik ooit had meegemaakt. De rest is zoals je zegt... Geschiedenis. Gunpei Yokoi's iconische, elegante, capabele heldin is de afgelopen jaren enigszins verdwenen, maar gelukkig maakt ze in 2025 een grootse comeback met de ongelooflijk langverwachte Metroid Prime 4.

Ellie Williams (De laatste van ons)

Naar mijn mening zijn er heel, heel, heel weinig gamepersonages (door de geschiedenis heen) die beter geschreven zijn dan Naughty Dog 's Ellie. Van koppige, opstandige, verloren en boze tiener tot die volwassen, door en door dodelijke vrouw met een hart vol haat - we hebben Ellie Williams kunnen volgen op haar reis en er zijn geen andere gamepersonages, behalve Joel en Ellie, die regelmatig in mijn bewustzijn opduiken alsof het echte mensen zijn.