De meest interessante studentenspellen van Copenhagen Gaming Week

Als student heb je veel op je bordje. Dus als je in slechts een paar maanden een videogame moet ontwikkelen - zonder budget en met weinig ervaring om over te spreken - lijkt het misschien een onoverkomelijke taak. Toch is dat precies wat veel van de aanwezigen op de TAGS (Tomorrow's Awesome Games Showcase ) 2025 hadden weten te bereiken.

De showcase maakte deel uit van Copenhagen Gaming Week, en studentontwikkelaars van enkele van de Deense gaming- en animatieopleidingen hadden een unieke kans om een hype op te bouwen en onschatbare feedback te krijgen van spelers van alle leeftijden.

Het niveau was verrassend hoog, en in dit artikel gaan we dieper in op drie van de meest interessante games die onze aandacht wisten te trekken met leuke gameplay, nieuwe concepten en een aantal nogal unieke stilistische keuzes.

Duster Buster

Duster Buster is een eenvoudige en charmante rogue-lite over een schoonmaker, belast met het schoonmaken van een oud, vervallen kasteel. Dit klinkt misschien als een zware klus op zich, maar aangezien het meubilair niet alleen onder het stof zit, maar ook wordt achtervolgd door klopgeesten, kom je voor een behoorlijke uitdaging te staan. "Duster Buster is geïnspireerd door games als Hades en The Binding of Isaac. Het is ontwikkeld tijdens het eerste semester van onze masteropleiding aan de ITU [IT University of Copenhagen], en we hebben een eenvoudige demo gemaakt met 10 niveaus", legt niveau- en geluidsontwerper Sjúrður Eyðunsson Samuelsen uit.

De game maakt gebruik van gepixelde graphics en een top-down perspectief. Onze moedige schoonmaker heeft twee soorten aanvallen: een snelle stoot en een langzamere, maar krachtigere aanval waarbij hij zijn dweil ronddraait en een draaikolk creëert. Dit klinkt misschien niet als veel, maar je voelt je nooit zwak omdat de stofzuiger sneller beweegt en langer rolt dan welke Olympische turnster dan ook. Elke keer dat je een kamer hebt opgedweild, kun je een van de twee upgrades selecteren. Sommige hiervan geven je een schade- of gezondheidsboost, terwijl andere dingen op een grote manier veranderen, zoals een upgrade die je normale aanvallen uitschakelt, maar ervoor zorgt dat je ontwijkrol schade aanricht.

We hebben geleerd dat onze kerndoelgroep eigenlijk kinderen zijn. Ze genieten echt van het spel.

Samuelsen legt uit dat het intuïtief maken van het vechtsysteem een van de grootste uitdagingen was. "Eerst waren onze aanvallen te traag. Later hadden onze testers problemen met het uitzoeken van de upgrades." Nu voelt de besturing echter erg nauwkeurig aan, en dat is zeker nodig, want de vijanden zijn zowel hard als gevarieerd, ook al zijn er maar drie soorten. De lampen proberen je te elektrocuteren met een gebiedsaanval, de banken bijten en achtervolgen je, terwijl de stofballen je in aantallen aanvallen - gelukkig kunnen ze worden gedood door een enkele veeg.

De studiegroep zal tijdens het huidige semester verder werken aan Duster Buster, maar wat er daarna gaat gebeuren, hangt nog in de lucht, onthult Samuelsen. In ieder geval Copenhagen Gaming Week heeft hen meer motivatie gegeven om het concept verder te ontwikkelen, aangezien de showcase uiteindelijk aantoonde dat de game inderdaad een publiek heeft - hoewel het niet helemaal degene was die ze hadden verwacht. "Bij ITU hebben we het spel alleen getest onder andere volwassenen. Nu hebben we geleerd dat eigenlijk onze kerndoelgroep kinderen zijn. Ze genieten echt van het spel. Het was zeker een goede ervaring om ermee te pronken."

U kunt meer lezen over Duster Buster op itch.io. Hier kunt u de demo ook zelf uitproberen, rechtstreeks via uw browser of door deze te downloaden.

Welkom Thuis

Het spelen van games op conventies zoals Gamescom of, in dit geval, Copenhagen Gaming Week kan soms een beetje stressvol zijn. Je wordt vaak meteen in het spel gegooid zonder enige vorm van tutorial, en zelfs als het je lukt om het spel te doorgronden, zal het lawaai van de menigte en de omliggende cabines de onderdompeling meestal verpesten. Het zegt dan ook veel over Welcome Home, dat het me desondanks nog steeds in zijn vreemde en verontrustende universum heeft weten te trekken.

Het spel begint met het ontvangen van een brief van je vriendin Astrid. Ze schrijft dat ze het geweldig zou vinden als je haar zou bezoeken in haar gelukkige gemeenschap van 'vrede-liefde-en-harmonie-liefhebbende hippiechristenen'. Kort daarna bevind je je op een afgelegen Scandinavische boerderij, waar je wordt opgewacht door verontrustend brede glimlachen en getraliede ramen. De loutere zorg wordt al snel dodelijk, en wat tegen het einde begint als een rustige loopsimulator, wordt meer een simulator voor rennen en verbergen. "Het heeft een Midsommar-achtige sfeer. Het is sterk geïnspireerd door die film, maar ook door games als Nun Massacre, legt Simon Alaunė uit, die als game design lead verantwoordelijk is voor het unieke uitgangspunt en de opvallende visuele stijl van de game.

Met zijn merkbare compressie-artefacten, stemmige belichting en ruwe, gekartelde texturen springt Welcome Home meteen in het oog. Ondanks dat het slechts een studentenproject is, is de game al viraal gegaan, vertelt Alaunė ons. "De game is een enorm succes op sociale media, vooral op itch.io, waar het momenteel meer dan 25.000 downloads en 80.000 views heeft bereikt. Het is ook opgepikt door een van de meest bekende Twitch-streamers Case_oh, en zijn video over onze game werd meer dan 1.2 miljoen keer bekeken."

Andere populaire YouTubers zoals Manly BadassHero en Alpha Beta Gamer hebben de game ook behandeld en het is er zelfs in geslaagd om wat grip te krijgen in China dankzij een vriend van de ontwikkelaar. Maar wat maakt dit soort retro-geïnspireerde spellen precies zo populair? De belangrijkste reden is waarschijnlijk nostalgie. Waar de laatste generatie indie-ontwikkelaars opgroeide met pixelart en 2D-games, zijn veel nieuwere gamemakers (evenals consumenten) gevormd door de rauwe en vaak trippy driedimensionale landschappen van de late jaren 90 en vroege jaren 00.

"De belangrijkste reden dat ik voor deze specifieke stijl kies, is dat ik een grote fan ben van de PlayStation 2. Ik speel al PlayStation 2-games sinds ik een klein kind was", legt Alaunė uit. "De tweede reden is dat er tegenwoordig een enorme trend is, vooral in de indiesfeer van PlayStation 1-esthetiek, en natuurlijk zijn de beelden en de esthetiek ook gemakkelijk te maken in vergelijking met iets realistischers."

Het feit dat met name horrorgames effectief gebruik hebben gemaakt van retro-geïnspireerde 3D-graphics is waarschijnlijk ook geen toeval, want er is iets bijna griezeligs aan de ruwe texturen. De titel van het spel Welcome Home is dus passend. De bijna manische glimlach die je in het begin van het spel begroet, doet je denken aan gelukkiger dagen met het spelen van Crash Bandicoot en Harry Potter op de originele PlayStation, maar tegelijkertijd is er duidelijk iets niet helemaal hoe je het je herinnerde. Kortom, Welcome Home is zowel vertrouwd als beangstigend, en ik denk dat dit de belangrijkste reden is voor zijn bijzondere aantrekkingskracht.

Net als bij het eerder genoemde Duster Buster werd Welcome Home in slechts zeven weken ontwikkeld, een proces dat werd geholpen door het feit dat alle ontwikkelaars van tevoren bekend waren met programmeren - iets wat niet altijd het geval is. Helaas zal Stalker Studio de ontwikkeling van Welcome Home niet veel langer voortzetten, onthult Alaunė. "We zijn nog steeds bezig met het oplossen van enkele bugs en het toevoegen van enkele stukken aan het spel, gewoon om het volledig te perfectioneren. En dan gaan we het daarna uitbrengen, wat over een paar weken zal zijn, neem ik aan. We gaan het project daarna helaas wegleggen, omdat we nieuwe wegen inslaan, we hebben nieuwe lessen, nieuwe groepsexamens enzovoort. We zijn het er allemaal over eens dat het spel zijn hoogtepunt heeft bereikt en daar willen we het gewoon bij laten."

Welcome Home kan worden gedownload op itch.io en verlanglijst op Steam.

De muren hebben ogen

Terwijl de twee eerste spellen werden ontwikkeld door eerstejaarsstudenten van de ITU-masteropleiding in Games, komt ons laatste spel, The Walls Have Eyes, van een team van vier vrouwen die net klaar zijn met hun eindexamen aan de The Animation Workshop in de stad Viborg. Vølven Studio ze heten, is hun bedrijf belastingplichtig, het concept is aanwezig en het eerste prototype is volledig speelbaar. Dat gezegd hebbende, missen ze nog een laatste stukje van de puzzel. "Op dit moment proberen we een softwareontwikkelaar of programmeur voor onze game te vinden. We zijn in de eerste plaats artiesten, dus we hebben wat hulp nodig aan de technische kant", legt game director Anne-Dorthe Hansen uit.

Zelfs zonder een toegewijde programmeur is Vølven Studio erin geslaagd om een speelbare conceptdemo te maken. Het is gebouwd via de visuele programmeerinterface Blueprint in Unreal Engine, en hoewel het nog steeds niet wat gepolijst is, was de demo op tijd klaar voor de bezoekers op Copenhagen Gaming Week om een moordmysterie met een twist uit te proberen.

In The Walls Have Eyes speel je als een geest met geheugenverlies die wakker wordt in een huis uit de hogere klasse vlak voordat een rechercheur ter plaatse komt. Door de rechercheur te helpen bij zijn onderzoek, kun je de vreselijke dingen ontrafelen die zijn gebeurd in het ogenschijnlijk idyllische huis van de hogere klasse, en misschien zelfs de sleutel tot je eigen identiteit vinden. Om de puzzels van het spel op te lossen, moet je verschillende voorwerpen achtervolgen en de aandacht van de detective vestigen op belangrijke aanwijzingen. Er is nog niet veel gameplay, maar wat er is, doet ons een beetje denken aan Capcom's DS-klassieker Ghost Trick: Phantom Detective.

"Onze boodschap gaat heel erg over geestelijke gezondheid."

Het spel speelt zich af in 1884 en hoewel noch het jaartal noch het decennium voor de Denen dezelfde betekenis heeft als bijvoorbeeld 1864 (The Schleswig War ) of 1941 (de bezetting door nazi-Duitsland), zijn zowel de tijd als de plaats niet voor niets gekozen, legt de spelleider uit. "We denken dat het een heel interessante periode is in de Deense geschiedenis. Het is voor de Eerste Wereldoorlog, de grote oorlogen, en het is een soort gouden eeuw, een zeer harmonische periode. Er is veel aan de hand met de vrouwenbeweging en de universiteiten beginnen hun deuren te openen voor mensen uit verschillende lagen van de samenleving. Het is over het algemeen een vrij progressieve periode."

Voor hun showcase op Copenhagen Gaming Week hebben de ontwikkelaars een geniete map meegebracht vol met tekeningen en concept art van staande klokken, porseleinen ijsberen en andere stallen van een stijlvol Deens huis uit de jaren 1880. De illustraties tonen een echte aandacht voor detail, en Hansen legt uit dat er veel onderzoek voor nodig was, zowel in digitale archieven als in stoffige oude boeken, om de juiste stijl te vinden.

"In het begin stappen we binnen in een prachtig huis uit deze periode dat bijna uit een sprookje lijkt te komen. Naarmate je meer te weten komt over wat er heeft plaatsgevonden, begint de buitenkant uit elkaar te vallen. We wilden laten zien dat hoewel je aan de buitenkant kunt glimlachen en de schijn kunt ophouden, de dingen uiteindelijk zullen instorten", legt Hansen uit voordat hij ons een overzicht geeft van het thema van de game.

"Onze boodschap gaat heel erg over geestelijke gezondheid. Het is een onderwerp waar op dit moment veel over gesproken wordt. Hoe zorgen we ervoor dat jongeren het goed doen? Hoe moeten we voor onszelf zorgen op de arbeidsmarkt. Een retoriek dat alles beter is in de goede oude tijd, duikt vaak op, ook met betrekking tot de geestelijke gezondheid. Maar ik denk niet dat dat het geval is. Ik denk alleen dat mensen toen minder open waren en beter in het verbergen van dingen."

The Walls Have Eyes is nog ver verwijderd van release. De volgende stap is het maken van een uitgebreidere demo en hopelijk het veiligstellen van zowel investeringen als een uitgever. Als dit lukt, hoopt Vølven Studio het project in ongeveer twee jaar te kunnen voltooien.