De overwinning van Amir Satvat bij The Game Awards 2024 voor het helpen van ontslagen ontwikkelaars verandert in een storm van haat

Amir Satvat, de ontvanger van de allereerste "Game Changers"-prijs bij The Game Awards 2024, is openhartig over de talloze haatdragende berichten die hij heeft ontvangen sinds hij vorige week de eer aanvaardde. Satvat, die jarenlang ontslagen ontwikkelaars heeft geholpen bij het vinden van nieuwe banen - waarbij bijna 3.000 mensen zijn geplaatst - zegt dat de terugslag intens is geweest, inclusief verontrustende en antisemitische opmerkingen gericht tegen zijn familie.

In een LinkedIn-bericht deelde Satvat zijn frustratie over het vitriool en gaf toe dat het moeilijk is om alles uit te schakelen, vooral wanneer de aanvallen zo persoonlijk worden. "Dit kan jou ook overkomen als je meer dan 2.000 uur van je tijd opoffert om de industrie te helpen," Satvat schreef. Zijn werk is een reddingslijn geweest voor veel ontwikkelaars die zijn getroffen door de golf van ontslagen die de game-industrie de afgelopen jaren hebben geteisterd.

Tijdens de Game Awards nam gastheer Geoff Keighley een zeldzaam moment om de ontslagen in de industrie aan te pakken en Satvat te eren voor zijn voortdurende inspanningen. Zijn dankwoord ontroerde velen in het publiek, maar niet iedereen was zo aardig. Sommige critici, vooral op sociale media, beweerden dat Satvat werd gepresenteerd als een "held", terwijl hij in werkelijkheid deel uitmaakt van het probleem.

De kritiek werd heviger nadat bekend werd dat Satvat werkt voor Tencent, een bedrijf dat in verband wordt gebracht met controversiële zakelijke praktijken. Ondanks deze beweringen houdt Satvat vol dat zijn rol bij Tencent niets te maken heeft met de ontslagen en dat hij in zijn carrière nooit betrokken is geweest bij fusies of ontslagen.

Satvat verdedigde ook het werk dat hij heeft gedaan en wees erop dat degenen die de spot drijven met zijn inspanningen niet begrijpen hoe diep de middelen zijn die hij heeft opgebouwd of de gemeenschap die hij heeft helpen bevorderen. "We hebben 15 bronnen in 5 verschillende huizen," Satvat zei, en legde uit dat er veel meer aan zijn project is dan alleen een simpele spreadsheet.

De negatieve aandacht is overweldigend, maar Satvat blijft zich inzetten voor zijn zaak. Hij eindigde zijn bericht door zijn frustratie te uiten over het persoonlijke karakter van de aanslagen, waaronder beledigende opmerkingen over de achtergrond van zijn vrouw. Desondanks zegt Satvat dat hij zijn missie om anderen te helpen zal voortzetten, en zweert dat dit zijn laatste opmerking over de kwestie zal zijn.

"Ik wilde niets zeggen, maar er zijn te veel opmerkingen gemaakt over mijn familie, over mijn vrouw, over haar religieuze achtergrond", schreef hij. "En andere dingen die ver over de schreef gaan voor mij om niets te zeggen."

Nu Satvat met deze uitdagingen wordt geconfronteerd, roept dit een grotere vraag op: kunnen we het werk van een persoon ooit volledig scheiden van de negativiteit die hem vaak omringt? Hoe navigeren we over de grens tussen lof en terugslag in een wereld die snel oordeelt maar traag begrijpt?