Demon Slayer: Hashira-training

Ik zou mezelf zeker niet omschrijven als een anime-fan, en het is ook geen onderwerp of interessegebied waar ik in de toekomst meer tijd aan wil besteden. Ja, ik heb eigenlijk elke aflevering van Naruto bekeken met mijn vriend Rasmus, deels om een ontluikende postpartumdepressie te overwinnen, maar het kostte me meer dan drie jaar. Ik dompel mijn tenen in wanneer de gelegenheid zich voordoet, en ik heb eigenlijk Demon Slayer bijgehouden.

Het is moeilijk te zeggen waarom, maar toen de recensies uitkwamen voor Mugen Train, het eerste bod van de serie om zowel bioscopen als telefoonschermen over te nemen, was er veel elektrische energie rond de serie, vooral vanwege de verrassend brede aantrekkingskracht wereldwijd - in feite bracht het meer dan $ 500 miljoen op met een budget van $ 15 miljoen.

Mugen Train was het absolute hoogtepunt van de serie in termen van zowel het vertellen van verhalen als de visuele stijl en kwaliteit, en sindsdien geloven velen, waaronder ikzelf, dat Swordsmith Village - en nu ook Hashira Training - een beetje een struikelblok is als het gaat om belangrijke aspecten zoals tempo en toon.

Demon Slayer, voor de niet-ingewijden, gaat over Tanjiro Kamado die tijdens de Taisho-periode (1912-1926) in Japan woont en op tragische wijze zijn familie verliest aan een "demon", wat in dit universum een soort spel is met een vampier, wat betekent dat ze niet tegen zonlicht kunnen, en ze kunnen nieuwe demonen creëren door hun bloed aan geselecteerde slachtoffers te geven. Ze komen echter allemaal voort uit dezelfde bron, Muzan Kibutsuji, en Tanjiro's doel is om wraak te nemen door hem en alle demonen te doden. Hij ontdekt ook dat er een geheime orde is die het tot hun plechtige plicht heeft gemaakt om demonen te doden, waar ze zich ook bevinden; de Demon Slayer Corps.

Het klinkt generiek en simplistisch, maar wat volgt is eigenlijk een vrij nauwkeurig verhaal dat zowel emotioneel resonerende momenten bevat die worden versterkt door grandioze actiescènes die meer geaard zijn dan bijvoorbeeld Dragon Ball, maar zo fijn zijn aangescherpt dat je hart in je keel zal zitten.

En als je op het punt staat om het eens te bekijken, kan ik je misschien overtuigen door te stellen dat Demon Slayer, in vergelijking met bepaalde andere anime-series, eigenlijk al als manga is voltooid, en dat we met het komende zesde seizoen (als je Mugen Train als een seizoen beschouwt) gewoon het boek sluiten. Dit is geen continue eeuwigdurende investering - het is eigenlijk vrij eindig.

Het nieuwste seizoen is Hashira Training, waarin Tanjiro zowel zijn wonden van eerdere escapades moet likken, maar ook moet trainen met de hooggeplaatste vechters van de Demon Slayer Corps, en zich moet voorbereiden op wat de climax van de serie belooft te worden. Het is allemaal goed en wel, maar nogmaals, de serie slaagt er helaas in om zichzelf over de finish te slepen zonder de keiharde actie waar het wereldberoemd om is. Dit seizoen is eigenlijk gewoon karakterexpositie en grappige kleine sequenties die het tempo onderbreken en de serie van al zijn kleur ontdoen in ruil voor een goedkope lach.

Met andere woorden, ja, Hashira Training zet deze nogal opwindende wereld op voor het einde van het conflict waar we sinds het begin op hebben gewacht, en dat telt voor iets, maar het wordt gedaan op de meest bloedarme, stagnerende en borderline saaie manier. Je komt meer te weten over de Hashira-strijders die in de frontlinie staan van de strijd tegen de demonische opmars, en dat is wat waard, en de animatiekwaliteit is nog steeds torenhoog, net als de Japanse voice-acting, maar verder is het geen waardig vervolg op de meest succesvolle seizoenen van de serie, geen twijfel mogelijk.

Maar je moet nog steeds Demon Slayer een kans geven, zelfs als er elementen zijn van de typische anime-bullshit, zoals komisch vergrote borsten, oversized dialogen in chibi-stijl en zinnen als "erken elkaar" en "duw jezelf niet te hard" - verhalende nietjes die Japanse verhalenvertellers gewoon niet kunnen loslaten. Dit is een van de gemakkelijkste anime-series om als buitenstaander naar te kijken, en zelfs Hashira Training wordt aanbevolen om de enige reden dat je dan klaar bent om drie volledige speelfilms te bekijken die deel uitmaken van het zesde en laatste seizoen.