Dragon Ball: Sparking! Zero Hands-on preview: authentieke, nostalgische Dragon Ball

Een van mijn eerste gameherinneringen is toen ik als klein kind Karate Champ speelde, dat eind 1984 beschikbaar was als arcadespel in een pizzeria in Noord-Zweden. Twee vechters met witte en rode gi (voorgangers die Ryu en Ken misschien inspireerden?) gingen elkaar te lijf terwijl ze op een omgevallen boomstam stonden, en het was zo ongelooflijk cool.

Sindsdien ben ik dol op vechtspellen, waarbij met name het Street Fighter II- en Dreamcast-tijdperk hebben geleid tot veel gamen en zelfs wat concurreren. Maar hoewel het een favoriet genre is, heb ik het moeilijk gehad met gimmick-gevechten. Afgezien van games als Power Stone, Smash Bros en MultiVersus - speel ik vrijwel alleen traditionele titels waarin twee personages elkaar in elkaar slaan op hetzelfde uitgangspunt als Karate Champ 40 jaar geleden.

Daarom hebben de Dragon Ball-vechtspellen me nooit aangesproken, ook al hou ik van zowel de manga als de anime, en de enige Dragon Ball-titels die ik leuk vond, waren die in andere genres zoals Dragon Ball Z: Kakarot. Het was dan ook met enige scepsis dat ik onlangs de kans kreeg om Dragon Ball Sparking te proberen! Zero, die op 11 oktober wordt uitgebracht voor pc, PlayStation en Xbox. De game is technisch gezien Budokai Tenkaichi 4, maar Bandai Namco start het concept opnieuw op en geeft het een frisse start met zijn Japanse titel (die vreemd genoeg in het Engels is).

Omdat het tenslotte een reboot is, voelt het als een geweldige kans om kennis te maken met Dragon Ball Sparking Zero, wat een soort natte droom lijkt te zijn voor alle Dragon Ball-enthousiastelingen. Net als de vele Dragon Ball-fans zijn er veel personages beschikbaar en Bandai Namco heeft er niet minder dan 182 in gestopt, wat als bijna krankzinnig moet worden beschouwd, hoewel in alle eerlijkheid veel dezelfde personages zijn in verschillende delen van de tijdlijn.

Om je snel op snelheid te krijgen, is er een uitgebreide tutorial-modus waarin je alles kunt leren, van hoe je je tegenstander een lichte klap geeft tot het half verpesten van de hele wereld met de machtigste Super Kamehameha die je je kunt voorstellen. Dan zijn er nog zaken als het annuleren van vallen door de lucht, tegenaanvallen en verschillende supermoves.

Er is geen traditionele campagne - die, om eerlijk te zijn, toch zelden iemand gelukkig maakt, behalve in Mortal Kombat, Smash Bros en Tekken - en in plaats daarvan vinden we acht mini-campagnes waarmee we belangrijke delen van de geschiedenis van Dragon Ball opnieuw kunnen beleven. Ik had de kans om Goku, Goku Black en Frieza te proberen en kan zeggen dat de opzet veel Dragon Ball-fans zal plezieren die nu kunnen genieten van zoete nostalgie.

Wat me opvalt, is hoe ongelooflijk authentiek alles aanvoelt, en er komen veel dialogen bij kijken die hieraan bijdragen. De gevechten vinden plaats op de enorme podia, in de wolken, op de grond en zelfs onder water - en tot het punt waarop je de omgeving kunt slopen om nieuwe locaties te bereiken. Terwijl ik mijn tegenstander in de lucht achtervolg als Goku, vliegend als Superman, zou ik Dragon Ball Sparking omschrijven! Zero als een Dragon Ball-simulator in plaats van een vechtspel.

In feite betekent de wilde opzet dat versus offline geen prioriteit is, en ondanks het feit dat vrijwel elk ander vechtspel op zijn best is, één-op-één op dezelfde console, is dit iets dat zojuist uit beleefdheid is toegevoegd. Het valt ook op dat het een heel diepgaand spelsysteem is en dat er veel te leren valt, zoals hoe je een val kunt breken en in de lucht kunt stoppen, vuurballen kunt afweren, kraters kunt maken door van bovenaf aan te vallen, volledig driedimensionaal kunt bewegen (inclusief op en neer) of je zelfs kunt verbergen voor je tegenstander om te proberen aan te vallen vanuit een dode hoek.

Ik kreeg ook de kans om iets te bekijken dat Bandai Namco de Custom Game noemt, die in veel opzichten vergelijkbaar is met hoe je met de nieuwste WWE-games je eigen wedstrijden kunt maken, compleet met ingangen, regels, gadgets, muziek, arena's, enzovoort. Dus hier kun je je Dragon Ball-droomwedstrijd maken en een naam geven, en vervolgens vrijwel alles kiezen wat je maar kunt bedenken (en dingen die je niet kunt bedenken, zoals het ontwerpen van wedstrijdkaarten, kiezen of dingen worden geactiveerd tijdens gevechten, bepaalde aanvallen verbieden en nog veel meer). Natuurlijk kun je dan je droomwedstrijden online delen om anderen ze te laten spelen, dus er is zeker geen tekort aan dingen om te doen.

Te midden van dit alles wil ik ook de grafische aspecten benadrukken die verrassend goed zijn. Zowel qua uiterlijk als qua animaties. Het ziet er echt uit alsof je naar een anime kijkt wanneer de waanzin begint, en dat is precies wat de ontwikkelaars wilden bereiken.

Dragon Ball vonken! Zero is meer een actiespel dan een vechtspel, en ik kan niet anders dan denken dat fans van Dragon Ball hier enorm van zullen genieten. Of de spelmodi op de lange termijn standhouden en hoe goed de online mechanica werken, valt nog te bezien wanneer het tijd is voor een herziening. Maar ondertussen ben ik hier eigenlijk heel positief over.