Dune: Awakening Preview: Laatste gedachten na enkele uren op Arrakis

Het was een donkere en stormachtige nacht. Alleen niet op Arrakis. Hier is er zand, zon en een constante strijd om te overleven.

Funcom's Dune MMORPG is gebaseerd op het universum zelf, maar een iets alternatieve versie waarin Paul Atreides nooit is geboren en dus de feitelijke gebeurtenissen in wat een zeer lange proloog vormt in het Dune verhaal nooit hebben plaatsgevonden.

Je speelt als geheim agent - enigszins gewillig - voor de Bene Gesserit, die het best kunnen worden omschreven als gelijke delen nonnen, CIA en Illuminati. Dit is natuurlijk Dune, dus je komt niet ver voordat iedereen om je heen dood is. Sterker nog, je zet niet eens een voet op de planeet voordat dit gebeurt... Het volgt een aantal klassieke formules voor dit soort spellen, maar met een paar leuke kleine wendingen. Het verhaal is aantrekkelijk genoeg en je voelt je echt een klein stukje van het grotere conflict terwijl je je eigen motieven nastreeft.

Als je Star Wars: The Old Republic hebt gespeeld, voel je je thuis in het grote landschap en de gebruikersinterface, en als je bijvoorbeeld de survivalmodus in Fallout 4 hebt gespeeld, weet je hoe moeilijk het is om jezelf op de been te houden met basis- en beperkte middelen. Er is ook een radioactieve component om te beheren, maar Arrakis heeft twee dingen die Dune: Awakening onderscheidt van veel andere spellen van dit type: zon en zand. Bovendien worstel je, zoals in veel games, met beperkte opslagruimte, zowel op je persoon als in je basis, waarbij de twee bases die je in de bèta kunt gebruiken niet kunnen worden aangesloten, wat onhandig is, want tenzij je het leuk vindt om je vlees tot op het bot te laten vermalen door een zandstorm, heb je er een nodig.

Het klinkt misschien heel afgezaagd, en hoewel ik vaak een derde van mijn gezondheid opereerde, was het mijn waterpeil dat duidelijk het grootste probleem was. Naast deSardaukar patrouilleschepen, die het oversteken van de uitgestrekte woestijn verre van gemakkelijk maakten, vooral 's nachts, en ook zandwormen, was het overdag de snelle afvoer van het waterpeil en vooral het risico op een zonnesteek die de grootste bedreiging vormde. Basisoverleving is een constante zorg gedurende de eerste vijf tot zes uur. Je moet op het punt komen dat je toegang hebt tot een Stillsuit en niet in de laatste plaats een bloedzuiveringssysteem. En waarom is dat? Welnu, de gemakkelijkste manier om aan water te komen, is door mensen te doden, hun bloed af te tappen, het te zuiveren en het vervolgens op te drinken. Je kunt ook het bloed drinken van de persoon die je net op brute wijze hebt vermoord, ongezuiverd en vers, maar het is niet supergezond. Toch zal "woestijnvampier" voorlopig mijn nieuwe bijnaam zijn, ook al is het zeker niet iets om onderzoekspunten aan te besteden om prioriteiten te stellen.

Er is een fatsoenlijk vechtsysteem - pas na een paar uur krijg je toegang tot iets dat lijkt op een mes en een automatisch wapen. Tot die tijd ben je uitgerust met wat in wezen een groot scheermesje en een klein luchtgeweer is. Het werkt, maar het is niet super effectief. Gelukkig voor mij had ik me gespecialiseerd als de Swordmaster klas, want er is ook een vaardigheidsboom-klassensysteem, en dat heeft me de eerste paar uur erg geholpen. Maar als de game over iets meer dan een maand uitkomt, denk ik dat ik meer geïnteresseerd zal zijn in het doden van vijanden op afstand, omdat melee-gevechten al snel kostbaar en een beetje te gevaarlijk worden.

Funcom verdient een beetje extra lof voor het verkopen van het spel voor € 50 in een tijd waarin steeds meer grote titels € 70 bereiken. Overigens staan er al vier DLC's in de coulissen te wachten. Daarnaast is er ook een gratis benchmarksysteem op Steam, zodat je vooraf de meest optimale instellingen kunt uitproberen en de personagecreatie in het spel kunt testen. Consolespelers zullen later hun dorst moeten lessen.

Er is zeer beperkt snel reizen, maar dit zal geen probleem zijn als je vooruitgang boekt wat betreft het ontgrendelen van vliegende voertuigen, iets wat deze bèta miste. Van de ene plaats naar de andere verhuizen vereist een serieuze planning en overweging, aangezien de dood achter elke rots op de loer ligt. Hoewel het verleidelijk is om gewoon een paar willekeurige smokkelaars te vinden en ze te vermoorden om veilig te zijn voor de zon, is het vaak een goed idee om uit te kijken naar patrouilles die je verrassen, omdat je niet sterk in de minderheid hoeft te zijn voordat de dood zeker is. Je kunt jezelf echter een beetje helpen door ophaalpunten te hebben, zodat je kunt beslissen waar je respawnt. Omdat je al je spullen verliest als je sterft en ervoor terug moet rennen, is het goed dat je niet zonder hulp kilometers woestijn hoeft terug te lopen.

De perspreview die we mochten proberen was "beperkt", met iets van drie pagina's met notities over wat niet beschikbaar was, en met ook veel potentiële bugs in de build. Ik ervoer echter niets dat het spel brak, behalve twee kleine glitches van veraf, en ik had op geen enkele manier het gevoel dat er iets ontbrak qua gameplay. Dus vanaf het begin was ik een beetje gedupeerd, moet ik zeggen. De enige echte ergernis zijn de animaties bij het springen, omdat ze enigszins verouderd aanvoelen, en om eerlijk te zijn, kon ik er niet achter komen hoe ik veilig naar beneden kon klimmen, alleen omhoog.

Ik heb nu enigszins ervaring met Dune spellen, in feite is er maar één van alle Dune spellen die ik niet heb geprobeerd, en er wordt gezegd dat het de slechtste is. Dus ik denk dat ik een behoorlijk solide basis heb voor mijn mening, maar ik erken ook dat Dune II voor mij persoonlijk een mijlpaal was, dus het is niet zonder vooringenomenheid. Het punt is dat Dune: Awakening de stemming redelijk goed raakt, en Arrakis is net zo gemeen en onwelkom als ik had gevreesd. De zon is een ergere vijand dan ik had verwacht, en het risico van aanvallen van zandwormen is altijd aanwezig. Het kost veel moeite om te overleven en binnen de eerste paar uur koos ik ervoor om alleen 's nachts naar buiten te gaan en dan overdag van rotsformatie naar rotsformatie te gaan. Had ik al gezegd dat gigantische zandstormen de hele kaart resetten? Ja, dan moet je helemaal opnieuw beginnen met het in kaart brengen van kleine depots, wateropvanggebieden, waar je schaduw kunt vinden of zelfs vijandelijke posten.

Dune: Awakening heeft veel dingen die ik niet heb kunnen proberen, sommige dingen heb ik alleen maar geproefd, en niet in de laatste plaats dingen waar ik een overvloedige ervaring van heb gehad, zij het voornamelijk zonlicht, zand en langzame sterfgevallen. Toch ben ik er zeker klaar voor als de servers in juni opengaan.