Empire of the Ants

Ik ben altijd gefascineerd geweest door vanuit alternatieve perspectieven naar de wereld te kijken. Als historicus kijk ik bijvoorbeeld graag naar het heden vanuit een begrip van hoe tijdelijk en relatief ons 'normaal' eigenlijk is. Daarom was ik erg nieuwsgierig om meer te weten te komen over Empire of the Ants, dat een fotorealistische weergave van de wereld vanuit het oogpunt van een mier belooft. En nadat ik het grootste deel van het spel heb gespeeld, kan ik zeggen dat ik, ondanks enkele tekortkomingen, een van de meest plezierige en meeslepende game-ervaringen in een tijdje heb gehad.

Een van de sterkste punten van het spel is zonder twijfel de realistische onderdompeling in het spel, die ik heb versterkt door het grootste deel van het spel te spelen met mijn Xreal-bril die op mijn PlayStation 5 is aangesloten. De fotorealistische beelden van de game brengen de bosbodem tot leven en tonen een ingewikkeld gedetailleerde wereld vol twijgen, dode bladeren en zelfs interactieve wezens. Dit detailniveau, gecombineerd met realistische geluidseffecten zoals de kleine voetstappen van mieren en omgevingsgeluiden overdag en 's nachts, trok me meteen in de ervaring, waarbij vooral de mierenkolonies indrukwekkend waren. Hier vinden we lange rijen mieren die materialen naar het nest dragen, en soms mag je naar binnen voor een briefing met de mierenkoningin.

De game combineert op slimme wijze een third-person view en de mogelijkheid om vrij over de bosbodem te lopen als een mier, met strategische gameplay waarbij je legioenen bestuurt, nesten beheert en territoria verovert. Een top-down weergave die kenmerkend is voor veel strategiegerichte games zou zeker niet dezelfde hoeveelheid onderdompeling hebben gegeven. De besturing van de game op PlayStation 5 werkte goed voor mij. Bouw en resourcebeheer zijn gemakkelijk toegankelijk door op een nest te gaan staan, waar je verschillende opties selecteert door erop te gaan. Het besturen van je legers is ook vrij eenvoudig door te wijzen en te klikken met behulp van de hoofdtriggers.

De verhaalmodus is waar Empire of the Ants echt uitblinkt. Hoewel het in wezen een RTS-game is, introduceert het platformgame-achtige elementen en diverse missietypes die de gameplay fris houden. Het ene moment navigeer je door overstroomde landschappen door middel van sprongen en platformmechanica, en het volgende moment red je mieren uit een bevriende kolonie terwijl het waterpeil stijgt, racend tegen de klok. Een andere opvallende missie plaatst je achter de vijandelijke linies en ontwijkt je stiekem vijandelijke eenheden als spinnen in een prachtig vormgegeven nachtelijke omgeving. Nieuwe missies ontgrendelen ook geleidelijk nieuwe ondersteunende eenheden, zoals imposant grote slakken of kleine bladluizen.

De verhaallijn zelf is boeiend, te beginnen met een reeks missies die je kennis laten maken met je kolonie en haar werking voordat je uitbreidt naar allianties met andere koloniën. Onverwachte wendingen, waaronder mysterieuze krachten die allianties verstoren, voegen diepte toe en houden je betrokken bij het lot van je mierenrijk. Tussen de missies door zijn er zelfs RPG-achtige elementen waarin je interactie hebt met NPC-mieren rond de mierenkolonies, waarbij je zijmissies accepteert of afwijst naarmate je verder komt. Dit voegt een unieke verhaallaag toe waarmee je de omgevingen van de game kunt verkennen en ten volle kunt waarderen.

Tijdens de verschillende soorten missies is vechten ook een terugkerend aandachtspunt in het spel. Het eenheidssysteem in het spel is gebaseerd op een klassiek steen-papier-schaar-mechanisme. Zuurspuwende schutters zijn effectief tegen krijgers, krijgers overmeesteren arbeiders en arbeiders kunnen schutters uitschakelen. Dit systeem zorgt voor een constante behoefte om troepen over het slagveld te leiden terwijl je je aanpast aan bedreigingen. Hoewel de verscheidenheid aan eenheden in de loop van de tijd beperkt kan aanvoelen, houdt het de gevechten beheersbaar en maakt het een aantal creatieve strategieën mogelijk. Unieke toevoegingen zoals neushoornkevers, die mieren over het slagveld kunnen vervoeren, voegen flair toe aan de gameplay, waarbij je eigen mier erop kan springen en het doorkruisen van de kaart sneller kan maken. Voor spelers die van eenheidsdiversiteit houden, kan het ontbreken van facties of races er echter voor zorgen dat multiplayer op de lange termijn repetitief aanvoelt. Ik denk niet dat je kunt spelen als de belangrijkste tegenstanders van de verhaallijn, de zwarte mieren of termieten, bijvoorbeeld.

Hoewel ik al zei dat de besturing op de PlayStation 5 goed ontworpen is, zijn er enkele kleine ongemakken in het beheer van de unit. Om eenheden te upgraden, moet je bijvoorbeeld fysiek naar je mierenhopen navigeren, wat vervelend kan aanvoelen, vooral tijdens intensere gevechten. Er zijn krachten waarmee je snel naar nesten kunt reizen, en constructies die je een minikaart geven, maar deze zijn vrijwel verplicht als je echt gemakkelijkere besturing wilt hebben.

Een element van het spel waar ik me teleurgesteld voelde, is de soundtrack. Het voldoet niet helemaal aan de rest van de meeslepende kwaliteit van het spel. De muziek is een constant, sereen pianodeuntje dat niet op zijn plaats voelt tijdens missies met hoge inzet. In situaties zoals het sluipen langs vijanden in het donker, zou ik meer spannende muziek verwachten die bij de sfeer past, maar helaas doet de repetitieve soundtrack afbreuk aan deze spannende momenten, en uiteindelijk heb ik het na een tijdje gedempt.

Een ander ding dat het spel nog beter zou hebben gemaakt, zou de mogelijkheid zijn geweest voor je mier om daadwerkelijk deel te nemen aan de wereld. Als speler zijn je enige opties lopen, springen en andere eenheden of nesten besturen, maar er is geen echte mogelijkheid om met planten of dieren te communiceren. Het zou zeker boeiender zijn geweest om als een soort baaseenheid deel te nemen aan gevechten, of om bijvoorbeeld middelen te verzamelen. Misschien zou dit het spel te ver van zijn strategische focus hebben verwijderd, maar het zou toch een leuke toevoeging zijn geweest.

Empire of the Ants is een spel voor iedereen die op zoek is naar een verfrissend perspectief. Hoewel het strategie-element in het spel goed is gedaan, is het de creatieve combinatie van verschillende gameplay-uitdagingen in de verhaalmodus die voor mij echt een onvergetelijke ervaring heeft gecreëerd. De game levert een unieke en visueel verbluffende ervaring die je volledig onderdompelt in de wereld van een mier. Hoewel er verbeterpunten zijn, zoals de repetitieve soundtrack en beperkte eenheidsopties in multiplayer, maken de indrukwekkende beelden, realistische geluidseffecten en gevarieerde verhaalmissies van de game het een gedenkwaardige inzending in het RTS-genre.