In 2021 bracht de ontwikkelaar Inkle een spel uit met de naam Overboard! Hier speelde je als een heerlijk amorele actrice die na de moord op haar man haar onschuld moest "bewijzen" door iemand anders de schuld op zich te laten nemen. Je zou gaandeweg zelfs meer lichamen kunnen toevoegen aan je toch al belaste geweten. Het spirituele vervolg Expelled! is grotendeels gebouwd op dezelfde formule, maar het breidt het aanzienlijk uit en verfijnt het.
Het is 1922, een 16-jarige Verity Amersham is slechts één dag verlegen om haar vierde jaar op een meisjesschool af te ronden als het noodlot toeslaat. Een cryptisch bericht lokt haar naar de bibliotheektoren, waar ze getuige is van haar vriendin, Louisa Hardcastle, die een antiek glas-in-loodraam verbrijzelt voordat ze zichzelf van de richel gooit. Gelukkig breekt een doornstruik Louisa's val.
Dit laat Verity echter niet van de haak slaan. Ondanks dat ze onschuldig is (in ieder geval aan deze misdaad), wijst al het bewijs naar haar. Om haar naam te zuiveren, moet ze ontdekken wat Louisa ertoe bracht te springen. Of misschien vindt ze een manier om iemand anders in te lijsten. Of misschien ontdekt ze zelfs een kaart om uit de gevangenis te komen. De opties zijn bijna onbeperkt en je kunt het niet allemaal in één keer doen.
Zoals gezegd, het begint allemaal met het feit dat je op het verkeerde moment op de verkeerde plaats bent. De rest van het spel draait dan om op het juiste moment op de juiste plaats zijn, idealiter ook met de juiste items op zak. Op een vergelijkbare manier als Outer Wilds en The Forgotten City, volgt dit spel een informatiegestuurde Metroidvania-structuur. Door belangrijke informatie te ontdekken, kun je personages manipuleren, eerder vergrendelde acties uitvoeren en zelfs nieuwe gebieden ontdekken.
Sommige informatie moet je op je eigen mentale harde schijf opslaan, zoals hoe leerlingen en docenten zich door de school bewegen of waar bepaalde voorwerpen te vinden zijn. Andere details worden door het spel zelf bijgehouden. Slim genoeg wordt informatie tussen playthroughs overgedragen via Verity's kleine roddelboek. Wat je eerder hebt geleerd – misschien door een medestudent te chanteren – wordt nu iets dat Verity heeft gehoord en later in haar dagboek heeft opgeschreven.
Dit is nog een andere manier waarop het spel het toch al uitstekende verhaal van Overboard! naar een hoger niveau tilt. Nu is het eigenlijk logisch in het verhaal, waarom je het meerdere keren speelt. De game bevat een raamvertelling waarin Verity de gebeurtenissen aan haar vader vertelt. Elke keer dat je een leugen vertelt - dat wil zeggen dat je wordt verbannen of zelfs vermoord tijdens een playthrough - ondervraagt hij je, en begin je opnieuw in een nieuw verhaal totdat je eindelijk het "ware" verhaal hebt.
Zoals je zou hopen van een op tekst gebaseerd spel, zijn de dialogen vlijmscherp. De meisjesschool moet een aantal zeer gulle weldoeners hebben, want er zijn maar een handvol studenten. Maar wat de school mist in aantallen, maakt het meer dan goed in persoonlijkheid. We ontmoeten Natasha, die beweert van Russische adel te zijn, de brutale en scherpe tong Fifi, die een wrok tegen ons koestert, en de stoere maar verrassend complexe directrice.
Maar de echte ster van de show is Verity zelf. Ze is een sluwe duivel - manipulatief en charmant, of onbezonnen en direct, afhankelijk van wat er nodig is. Verity is ook het enige personage dat wordt ingesproken (door Amelia Tyler, de verteller van Baldur's Gate 3 ), hoewel alleen in bepaalde scènes. De tekst staat echter nooit op zichzelf. Elke eigenwijze opmerking of geschrokken uitbarsting wordt tot leven gebracht door warme, levendige karakterillustraties met expressieve, bijna theatrale gebaren. Tel daar een energieke, jazzy soundtrack bij op en je hebt een stijlvolle en sfeervolle presentatie.
Je bereikt waarschijnlijk de aftiteling in ongeveer drie tot vijf uur. Onderweg zul je onvermijdelijk dezelfde paden bewandelen en meerdere keren door dezelfde dialoog klikken. Gelukkig kun je door bepaalde mijlpalen te bereiken bepaalde secties overslaan en sommige acties sneller voltooien. Ik wou echter dat het spel meer van deze snelkoppelingen had geïntroduceerd. Helaas is de skip-functie niet zo effectief als het zou kunnen zijn - of misschien is het te effectief! Als je de knop ingedrukt houdt, sla je gewoon over, niet alleen regels tekst, maar ook keuzes.
Hoewel veel verhalende games keuzes en vertakkende paden hebben, lijkt Expelled! meer op een dichte doornstruik, niet anders dan degene waarin Louisa Hardcastle landt. Het verhaal kronkelt en draait in vele richtingen, en hoewel onze ongelukkige hoofdpersoon onderweg misschien wat penselen ervaart, is het enorm lonend om nieuwe paden te vinden en de hele puinhoop te ontwarren. Helaas laat deze structuur toe dat er wat bugs binnensluipen, en ik had een aantal gevallen van personages die geschokt waren door wat ze al wisten of reageerden op objecten die niet meer aanwezig waren. Dit zijn echter niets meer dan onvolkomenheden, en Inkle heeft weer een ander spel gemaakt dat de lat voor interactieve fictie hoger legt.