Fast & Furious: Arcade Edition

De recente Fast & Furious-films waren een hoop onzin en de games zijn niet echt beter, met Fast & Furious Crossroads (Slightly Mad Studios, 2020) als goed voorbeeld. Dit leek Cradle Games er echter niet van te weerhouden om een gerelateerde arcade-ravotten van een paar jaar geleden naar thuisconsoles te brengen.

Fast & Furious: Arcade Edition slaat de personages uit de film over en richt zich uitsluitend op autoracen. Er is geen samenhangende verhaallijn en het spel als geheel bestaat uit individuele missies die de gebeurtenissen in de film volgen, van het vangen van een kluis tot het opblazen van een raket. Wat de missie ook is, het spel verandert het in een race door een veld vol gevaren, die moet worden voltooid voordat de toegewezen tijd om is.

In een grappig tegenstrijdige wending wordt de missie altijd als een groep uitgevoerd, maar ondanks geschreeuw van vrienden die waarschuwen voor de gevaren, zullen deze andere leden van de groep proberen je van het pad te persen en te voorkomen dat je tijdens de reis verder komt. Als een speler niet als eerste eindigt voor de andere leden van zijn groep, is het spel afgelopen, zelfs als er nog tijd op de klok staat. Dit maakt echter ook niet uit, want het spel gaat hoe dan ook door naar een hoger niveau. Als de speler kiest voor een duel voor één speler of een duel op gesplitst scherm, die qua gameplay identiek zijn, biedt het spel dezelfde zes nummers achter elkaar, zonder de mogelijkheid om het spel te onderbreken en terug te keren naar het menu, zelfs om instellingen te wijzigen. Om dit te doen, kon ik geen andere manier bedenken dan terug te keren naar het bureaublad, het spel te sluiten en opnieuw op te starten.

Fast & Furious: Arcade Edition wordt gefilmd van achter de auto, wat een weids beeld geeft van het circuit dat wordt gereden. Dit komt goed van pas, want de auto's zijn belachelijk snel (de promotievideo van de game bevat veel vertraging). De meeste obstakels en subtiliteiten van de tracks zijn pas gedenkwaardig na meerdere speelrondes, terwijl je ogen wennen aan het onnatuurlijke racen. Het is alsof je Fast & Furious in een stroomversnelling bekijkt in je hot wheels.

De makers moeten hebben gedacht dat voor een snelle snelheid niet veel controle over de auto nodig is, want de wendbaarheid van de game is meer dan verschrikkelijk. De auto wordt aangestuurd door de stuurbekrachtiging, gashendel, rem en turbo. Een van de knoppen op de controller is bedoeld voor het veranderen van de muziek. De zijdelingse controle van de auto is zo gevoelig dat zelfs de kleinste aanraking de auto onmiddellijk tegen de dichtstbijzijnde muur slaat, zelfs op een rechte weg. U hoeft zich geen zorgen te maken over de remmen, want u blijft bijna zonder te vertragen vooruitgaan, zelfs als u zijwaarts ronddraait op betonnen paaltjes of tegen een muur rijdt. Het spel laat auto's zelfs door de lucht klauteren totdat je iets concreets onder de banden bereikt, als bijvoorbeeld een sprong van een berg naar een brug te kort is geschoten.

Je kunt ook wat trucjes uithalen in je auto. Een dubbele tik op het gaspedaal zorgt ervoor dat de auto even wiebelt, wat schijnbaar bijdraagt aan de rush met hetzelfde letterlijke "wrum wrum"-geluid, ongeacht de geselecteerde auto. Op hetzelfde commando rolt de auto verticaal in de lucht, zelfs niet rond het midden, waardoor een toch al belachelijke functie er nog gekker uitziet. Tot overmaat van ramp lijkt de functie geen enkel doel te dienen behalve visuele aantrekkingskracht. Een apart turbocommando fungeert als een extra boost voor langer buigen. Deze functie moest je deels door geluk leren, want de instellingen instrueerden je alleen om 'op een knop te drukken' om hem te activeren. De knop werd dus niet expliciet genoemd in de menu's, maar werd onthuld in het heetst van de strijd. De functie heeft echter weinig relevantie voor het spel, want in plaats van het typische elastiekjeseffect reageren de zogenaamde tegenstanders in Fast & Furious: Arcade Edition precies op de snelheid van de speler alsof ze aan de carrosserie van een auto zijn vastgelijmd. Als eerste eindigen lijkt meer overgeleverd te zijn aan de flair van de AI dan aan je eigen rijvaardigheid.

De rijbanen zijn heerlijk gevarieerd en gedetailleerd. Talloze gevaren, dynamische vallen, sluiproutes en geheime routes geven het spel een meer dan levensgroot gevoel, dat doet denken aan het uitstekende Split/Second: Velocity (Black Rock Studio, 2010). Maar waar Split/Second: Velocity een indrukwekkend spel van hoge kwaliteit was, is Fast & Furious: Arcade Edition dat niet. De graphics van de game zien er tientallen jaren te oud uit. De modellen en omgevingen zijn redelijk duidelijk, maar de texturen zijn vrij eenvoudig en er worden geen moderne effecten of belichting gebruikt. Het hoge tempo gaat een lange weg om technische ondermaatse prestaties te vergeven, maar ja, deze puinhoop doet meer denken aan gokspellen uit het begin van de jaren 2000 dan aan de consolekwaliteit van 2025. De game draait in ieder geval in een razendsnel tempo op Xbox Series X, zelfs in multiplayer met gesplitst scherm, en het duurt niet lang om te laden.

De geluidseffecten van de game zijn niet verwonderlijk generiek en saai. Het maakt niet uit met welke auto je kiest om mee te spelen, je zult zeer vergelijkbare, zo niet dezelfde, motor- en turbo-grommen horen. Er is wat metaalachtig gerinkel en geratel bij botsingen, maar de variatie is minimaal. De sfeer wordt gecreëerd door de pittige electrobeats, één voor elk niveau. Ook al kun je midden in een rit wisselen tussen de zes nummers, de muziek raakt al snel vertrouwd.

Hoewel je geen erg diepe game-ervaring kunt verwachten van een gokspel, en het Fast & Furious-thema een zekere mate van anticipatie creëert, was ik nog niet helemaal klaar voor deze uitkomst. Het was niet genoeg dat Fast & Furious: Arcade Edition mechanisch een over-the-top geeuw is, maar qua gameplay en verhaal heeft de game niet echt enige logica, laat staan veel zin, ik weet niet wat de makers dachten. Zeker, het spel biedt een paar lachsalvo's, vooral als je met een vriend speelt, maar als de inhoud in minder dan 20 minuten wordt gespeeld, lijkt de relatief goedkope prijs van ongeveer 25 euro niet eerlijk.