Star Trek: Section 31

Star Trek: Discovery is in het speelfilmformaat gestapt in Section 31, een spin-off die zich richt op Michelle Yeoh's brute Empress Philippa Georgiou en haar nieuwe carrière in Section 31: een geheime organisatie onder de radar van Federation die de taak heeft de regels te buigen wanneer het te bang is om zijn handen vuil te maken. Het wordt echter ingewikkeld wanneer Georgiou's verleden haar inhaalt en de jacht op een mol begint

Section 31 is een van de meer controversiële elementen van fan-favoriet Deep Space Nine vanwege hoe anti-Star Trek het hele concept is. Het is te vergeven gezien hoe sterk het ethos van de rest van de tv-show was, maar nu heeft Alex Kurtzman - de verwarde geest achter het moderne Star Trek - besloten om de franchise nog verder te corrumperen, waardoor een van de slechtste afleveringen van Star Trek wordt getransformeerd in een speelfilmformaat. Welkom bij Section 31: een "Star Trek"-film voor de generatie van hersenrot, zonder alles wat met zijn inspiratie te maken heeft, en gevuld met alles wat er mis is met de huidige omgang met geliefde franchises.

Section 31 is een spionageverhaal dat in feite een Star Wars -stijl Suicide Squad film is met een Star Trek stempel. Waar begin je eigenlijk? Er is echt niets dat werkt in Section 31. De overvalopstelling is achterhaald en de gewelddadige komedie is walgelijk. De personages zijn veel te eendimensionaal en irritant om serieus te worden genomen, vooral de Ierse Vulcan-persoon. Hun dialoog voelt alsof hij is geschreven door iemand die veel te veel tijd online heeft doorgebracht, want het enige wat de personages doen is schreeuwen, vloeken en praten als een onbekwame Reddit-gebruiker die Yo Mama grappen in het script sluipt.

Het script is ook volledig misleidend, generiek, voorspelbaar en plat. Dit is pure rotzooi die de lat van Star Trek opnieuw verder verlaagt dan hij de laatste tijd toch al is gedaald. Ik had verwacht op zijn minst iets positiefs te zeggen over Michelle Yeoh, de Oscarwinnares die meestal schittert in de meeste dingen die ze doet. Dat is echter niet het geval, en ze is absoluut verschrikkelijk in Section 31, het afleveren van een onverbeterlijk personage dat om de een of andere reden verlossing zoekt voor haar kwaadaardige maniertjes. De filmmakers kunnen nooit beslissen over de toon van de film, dus lachen ze er meestal in bijna elke scène om. "Je bent een slechte teef!" Hahaha! Dood me.

Het helpt ook niet dat de film afschuwelijk lelijk is. De esthetiek is een onpersoonlijke mix van allerlei sciencefiction-invloeden, waarbij het zich opnieuw distantieert van alle dingen Star Trek. Je huivert van ongemak wanneer het klassieke Star Trek -motief naar de finale van de film wordt gespeeld, omdat het gewoon niet meer verkeerd kan aanvoelen in vergelijking met de luide en ronduit kinderachtige score van de film. Inmiddels moet dit zelfsabotage zijn... Een schotwond in de voet.

Section 31 zal niet de laatste nagel aan de doodskist van Star Trek zijn, maar het incompetente Kurtzman-team zal waarschijnlijk alles blijven doen wat in hun macht ligt om een doelgroep te zoeken die niet lijkt te bestaan, en als ze wel bestaan, zullen ze niet blijven hangen als je op deze manier rotzooi wegpompt. Ik weet niet wat Section 31 probeert te zijn, en ik denk niet dat de filmmakers dat ook doen. Het enige wat ik kan zeggen is dat Section 31 een verbijsterende, pijnlijke en cynische antithese is van de erfenis van Star Trek die toondoofheid en wanhoop schreeuwt. Mijn aanbeveling is om in plaats daarvan Deep Space Nine voor de zoveelste keer aan te zetten en te vergeten dat deze film bestaat...