Final Fantasy VII: Ever Crisis

Stel je voor dat je het hele Final Fantasy VII-verhaal op één apparaat zou kunnen krijgen, inclusief alle remasters en uitbreidingen. Stel je ook eens voor dat het niet één lange nostalgiereis was door vertrouwde omgevingen en bekende gezichten, maar ook iets nieuws en fris bood. En stel je dan eens voor dat het verpakt zou worden in een verbluffend mooie editie waar je altijd en overal van kunt genieten. Het goede nieuws is dat dat nu allemaal beschikbaar is. Het slechte nieuws is dat het een grind-fest is dat gepaard gaat met eindeloze mogelijkheden om onze portemonnee te legen.

Hoewel Final Fantasy VII: Ever Crisis op het eerste gezicht iets van een "best of Final Fantasy" is, is het in feite ook een ander gewetenloos en eenvoudig mobiel spel. Het is verre van de slechtste in de klasse, sterker nog, qua gameplay en productiewaarden zit het meer in de top, maar natuurlijk stelt een mobiele game altijd teleur, het is onvermijdelijk. Hoewel we een lange weg hebben afgelegd in onze technologische reis, zitten de technische beperkingen nog steeds in de weg, maar bovenal is het de "noodzaak" om microtransacties en advertenties in te persen die betekent dat een mobiele game altijd met scepsis zal worden bekeken door ondergetekende, ongeacht ontwikkelaar of franchise.

Het moet gezegd worden dat Final Fantasy al is uitgebracht voor mobiele apparaten, onder de naam Dimensions, maar dat was nu meer dan tien jaar geleden en in een tijdperk waarin het genereren van inkomsten via microtransacties nog niet was geëxplodeerd, waar een mobiele versie meer werd gezien als een aanvulling op de "hoofdtitel", in plaats van de primaire melkkoe. Het was ook een spel dat volledig door Square Enix zelf werd ontwikkeld en niet werd uitbesteed, of via een overgenomen studio die gespecialiseerd was in "digitale bedrijfsmodellen". In dit nieuwe geval is de ontwikkelaar Applibot, dezelfde studio die Nier Re[in]carnation twee jaar geleden maakte, en de opzet is direct herkenbaar.

In veel opzichten is het alsof je hetzelfde spel speelt, maar in een ander lichaam. Een fantastische en boeiende spelwereld die een in principe nogal armoedige en vooral triviale game met repetitieve gevechten vakkundig verbergt. Iets anders dat griezelig vertrouwd aanvoelt, is het hoofdmenu dat uit zoveel reclame en verlokkingen bestaat dat ik me al na de eerste dag gehersenspoeld voel. Maar ik wil geen geld uitgeven en dat hoeft ook niet, want het spel overlaadt me met beloningen nadat ik mijn eerste gevechten heb gewonnen. Die zal ik natuurlijk uitgeven om aan betere wapens en andere uitrusting te komen, en daarna zal er minder aanmoediging zijn, aldus het businessplan.

Dit is waar Applibot en Square Enix mijn portemonnee willen legen, omdat het kopen van je weg naar succes het zeker gemakkelijker zal maken, omdat het spel moeilijker wordt naarmate het verhaal vordert en de ervaringspercentages afvlakken. Maar na meer dan twintig uur in Final Fantasy VII: Ever Crisis ben ik er nog steeds in geslaagd om zowel mijn personage als mijn Buster Sword maximaal te upgraden en ook constant vooruit te gaan in het verhaal en in dat deel is er niet veel te klagen, ook al is het min of meer zelfspelend zoals in veel van deze titels. Er is niet veel om over na te denken, er is maar één pad om te nemen en als je niet eens de moeite kunt nemen om het zelf te besturen, kun je alles automatiseren, inclusief de gevechten.

Tussen de dialogen en mooie uitzichten door kom ik af en toe verschillende vijanden tegen die verslagen moeten worden en dan automatisch in de combat modus terecht komen. Hier zullen Final Fantasy-spelers het ATB-systeem (Active Time Battle) herkennen, wat in feite een andere naam is voor turn-based gevechten, maar waar je midden in het gevecht van personage kunt wisselen en iedereen die bekend is met hoe het werkt, weet dat de verschillende personages verschillende vaardigheden en energieniveaus hebben voor elke aanval. Wanneer Cloud geen energie meer heeft, is Barret of Tifa hopelijk beter toegerust om een grote klap uit te delen. Het klinkt misschien diep, maar het is eigenlijk niet zo indrukwekkend. Kortom, het komt allemaal neer op wachten tot een aantal pictogrammen op het scherm oplichten, zodat ik uiteindelijk een speciale aanval kan ontketenen voor maximale schade. Als de doos vol is tik ik op het scherm, dan wacht ik tot het volgende vak klaar is en dan tik ik weer op het scherm. Tot de vijand dood is. Dit is hoe elk gevecht eruit ziet, of het nu gaat om basisvijanden die overal zijn of een baasgevecht. Na een tijdje had ik er genoeg van en drukte ik op "auto" om het verhaal snel vooruit te helpen.

En als we alle mogelijkheden voor immorele uitgaven even buiten beschouwing laten, is het hele verhaal eigenlijk gratis en vrij van betaalmuren. En ik schrijf dit met enige verbazing, want het is niet ongebruikelijk in dit soort titels dat je ofwel een klein bedrag moet betalen om toegang te krijgen tot nieuwe hoofdstukken of dat je een aantal uren moet wachten voordat het wordt ontgrendeld. Hier komt het verhaal in hoofdstukken, maar deze zijn volledig vrij van dat soort blokkeringen. Althans voorlopig.

Dit klinkt somber als ik lees wat ik heb geschreven, maar het is helaas onvermijdelijk als het gaat om free-to-play titels, vooral op mobiele telefoons. Er is veel om niet van te houden, maar tegelijkertijd is het een schaal die onvermijdelijk moet worden beoordeeld op wat het is, omdat Final Fantasy VII: Ever Crisis tenslotte een van de betere mobiele games is die ik in lange tijd heb gespeeld. Het klinkt misschien niet zo, maar de manier waarop de hele gamecollectie in een zeer stijlvol pakket is gepropt, is uitstekend en het presteert ook uitzonderlijk goed en stroomt uitstekend op alle apparaten die ik heb geprobeerd, of het nu iPhone 14 Pro, iPad Pro en Samsung Galaxy 5 Fold.

Afgezien van prestaties is het een prachtige nostalgiereis, maar het is ook een reis naar compleet nieuwe doelen. Als je hier eerder bent geweest, herken je jezelf in Midgar, maar dat betekent niet dat je dezelfde inhoud opnieuw moet doorploegen. Applibot is er goed in geslaagd om de mooiste delen van het verhaal eruit te pikken, terwijl het zo blijft dat er geen voorkennis nodig is, hoewel het de voorkeur heeft. Nee, er is hier gewoon voor ieder wat wils. Oude ervaren Final Fantasy veteranen en kersverse adepten kunnen meteen het avontuur in en voelen zich meteen thuis.

Als je voorbij de vervelende en naar mijn mening onethische elementen van "Super deal of the day!" kunt kijken en de lootbox-verleiding kunt weerstaan, zijn er hier veel prachtige uren te vinden. Het is uiteindelijk een zeven, maar de rating had nog hoger kunnen zijn, want zelfs als de microtransacties niet worden geforceerd, zijn ze zo vervelend en duivels ontworpen dat het frustrerend is om mee om te gaan.