Fixed

Wanneer de veelgeprezen maker van Samurai Jack (die ook achter Primal zit, naast andere werkelijk opmerkelijke geanimeerde series voor volwassenen gedrenkt in bloed en naaktheid), Genndy Tartakovsky, een animatiefilm voor Sony produceert, ben ik zeker een van degenen die de streaming-release in mijn agenda markeert en vervolgens gaat zitten om ernaar te kijken. Fixed is vrijgegeven. Fixed is hier. Netflix kocht de exclusieve rechten erop en de première heeft plaatsgevonden.

Fixed vertelt het verhaal van Bull de hond en zijn minder kindvriendelijke bestaan. Bull houdt van bulten, droomt ervan om te paren met de mooie buurhond Honey, en brengt zijn middagen door met het wippen van het been van zijn grootmoeder. Dit komt omdat hij houdt van de geur van haar huid, die hem naar eigen zeggen doet denken aan een oud tafelkleed. Bull heeft het over vrijwel één ding: geslachtsdelen en paring. Wanneer de oude benen van zijn grootmoeder niet beschikbaar zijn om te wippen, heeft Bull er geen bezwaar tegen om een laars, een fruitschaal of een bankkussen te wippen, en aan het begin van de film zien we dit in close-up, samen met herhaalde sequenties van Bull 's rectum.

Onnodig te zeggen dat Fixed niet voor een jonger publiek is.

Alles is vredig en vrolijk, en Bull is goed op weg om eindelijk te paren met de exhibitionistische, chique en elegante buurhond Honey wanneer zijn baasje plotseling de ultieme bom laat vallen: Bull moet worden gecastreerd. De testikels moeten weg. De ballen moeten worden afgesneden en Bull moet 24 bewogen uren doorbrengen om zich door zijn teelballen door de stad te laten leiden, waar allerlei soorten toilethumor worden geleverd en ervaren.

Fixed doet me in eerste instantie denken aan Ren & Stimpy, wat het grappigste is dat ik ken als het gaat om geanimeerd entertainment voor volwassenen. De gezichtsuitdrukkingen van Bull, zijn grappige stem (Adam Devine van Workaholics ) en de vuile grappen die naar beneden regenen, zetten precies de juiste toon, die vervolgens vermoeiend wordt omdat het script voor deze film maar één ding te zeggen heeft, en dat keer op keer wordt gezegd: geslachtsdelen zijn grappig. En natuurlijk, lullen en ballen kunnen grappig zijn, maar niet als het 12 keer per minuut gedurende 86 minuten wordt gedaan en zonder enige finesse of twist. Dit is als een stand-upevenement waarbij de komiek op het podium 90 minuten lang alleen maar "penis" roept, wat het voor mij moeilijk maakt om het pre-castratieritueel van Bull aan te bevelen.