Op Gamescom heeft de Gamereactor-crew veel games kunnen bekijken. Actiefestijnen met een hoog octaangehalte, veel hakken, hakken, plunderen en schieten. We zijn er echter ook in geslaagd om de kans te krijgen om wat gezelligere spelletjes te spelen. De titels die je laten ademen tussen de afspraken door, waar je niet weg wilde omdat je voor slechts een paar korte minuten een schijn van rust had gevonden tussen de chaos die zich buiten een benauwd hokje verspreidde.
Dat is de ervaring die ik had met Floatopia, de nieuwe life-sim van NetEase. Als je de trailer van Opening Night Live nog niet hebt gezien, neemt Floatopia in wezen de schattige, cartoonachtige personages van Animal Crossing en gooit ze de lucht in. Het baseert zich op het idee om de sleur, de 9-5, op te geven voor een permanente vakantie-ervaring in de lucht.
Wanneer je voor het eerst op je eiland landt, word je begroet door Joy, een slaperige secretaresse die haar naam op geen enkele manier belichaamt. Ze legt uit dat jullie, net als andere gelijkgestemde mensen op dit eiland en de omliggende eilanden, allemaal genoeg hebben van het werk en hebben besloten hier een nieuw leven op te bouwen. Je krijgt een plan voor je nieuwe mini-huis, evenals een paar tools en tips om je op weg te helpen van de excentrieke zakenman die de leiding heeft over deze nieuwe, drijvende samenleving.
Oh, ik moet ook de superkrachten in dit spel noemen. Floatopia speelt zich af in een wereld waar een bedrijf de macht heeft om mensen hun eigen supervermogens te geven. Op veler verzoek zijn de meeste van de beste krachten echter ingenomen, en dus zijn de krachten die je zult zien en je eigen vaardigheid nogal flauw. Het past beter bij de sfeer van Floatopia voor je kracht om gewoon expressielijnen te zijn die bovenop je hoofd verschijnen wanneer je een sterke emotie ervaart, in plaats van dat er laserstralen uit je ogen schieten of dat je overal naartoe kunt teleporteren.
Je mag echter nog steeds vliegen. Al vroeg krijg je een gadget waarmee je kunt vliegen waar je maar wilt, wat betekent dat je gemakkelijker je weg kunt vinden in de verhoogde landschappen van Floatopia en naar eilanden kunt springen die in de verte liggen. Je vliegt meer als een hommel dan als Superman, maar nogmaals, het maakt allemaal deel uit van die esthetiek en charme van Floatopia, die zelfs heel goed overkomt op iemand die zelden een fan is van deze overdreven schattige Chibi-look.
In onze korte tijd met het spel hebben we niet veel kunnen ervaren. Floatopia is het soort spel waar je uren en dagen aan gaat verliezen. Vissen, vliegen, je huis inrichten, het maakt allemaal deel uit van het proces, maar er is hier veel waardoor Floatopia zich uniek voelt als een levenssim. De superkrachten, relaties die je opbouwt met je mede-drijvende eilandbewoners, en het feit dat geld gewoon uit de lucht komt vallen (zou dat niet mooi zijn). Het komt allemaal neer op een ervaring die mechanisch vertrouwd is voor iedereen die levenssims kent, maar die in veel opzichten stilistisch anders zal zijn. Als je bedenkt hoe druk de moderne werkomgeving kan aanvoelen, is het een sterke keuze om daar in Floatopia wat ontsnapping aan te bieden, ook al hebben we het maar voor een korte periode ervaren.
Over het algemeen voelt Floatopia als een game die perfect past tussen andere levenssims, ontworpen voor een publiek waarvan ik niet kan zeggen dat ik er deel van uitmaak. Een die het heerlijk vindt om gewoon achterover te leunen en te ontspannen in een wereld die anders is dan die van henzelf, zijn eigen huisje te bouwen en onderweg vrienden te maken. Het is echt de ideale ervaring, en misschien als ik de tijd krijg, zou ik het niet erg vinden om me weer te vestigen in Floatopia.