Gangs of Sherwood

Het is nog maar een paar maanden geleden dat Pinokkio een nieuwe bewerking kreeg in Lies of P en nu is een ander populair verhaal veranderd in iets dat ver verwijderd is van wat we gewend zijn. In Gangs of Sherwood worden Robin, Marian, Tuck en Little John in een wereld geplaatst die een soort combinatie is van fantasie/technologie. Plaatsen en personages zijn bekend, althans de namen, en het is een avontuur dat zowel solo als met drie andere mensen kan worden gespeeld, wat zeker de voorkeur heeft.

Het avontuur voelt, althans in het begin, een beetje goedkoop en hoogdravend in zijn uitvoering. Het heeft nogal wat schittering in hoe het eruit ziet, werkt en aanvoelt, maar biedt lelijke karaktermodellen met halfbakken lipsynchronisatie die niet meteen een goede eerste indruk maken. Als ik word losgelaten in het Sherwood-bos en mezelf in de stoet van actie kan storten, voelt het echter een beetje beter. De omgevingen zijn best mooi en blijken in de loop van het avontuur gevarieerd te zijn. Alles stroomt goed met betrekking tot de beeldupdate, ook al gebeurt er veel en is het ook best leuk. De visuals slagen er vaak in om een goede sfeer te creëren die soms een beetje Fable vibes geeft en ook al is de mix vrij breed, alles slaagt erin om erbij te passen. Ik had echter graag gezien dat de gebieden van het spel wat meer te verkennen bieden, want het zou leuk zijn om iets te hebben om van de gebaande paden af te dwalen.

Chaos is vooral iets waar het hier grotendeels om draait. Er is veel horror gaande vanuit verschillende hoofden in de stad, en Nottingham en omgeving lijken constant in brand te staan en overal waar de helden komen is er ellende. Gelukkig dan dat Robin en zijn bende intrekken om te proberen de dag te redden als de vrolijke rebellenbende die ze zijn en altijd zijn geweest.

Elke ronde begint met het kiezen van je personage en het belangrijkste verschil hier is het soort aanvallen dat ze uitvoeren, dus het gaat erom uit te proberen wat het beste bij je past. Als u met meerdere bent, kunt u democratisch beslissen wie welke taak op zich neemt. Natuurlijk heeft Robin zijn trouwe boog terwijl Marian vecht met een zwaard. broer Tuck hanteert een grote staf die ook weer tot leven kan brengen, en deze niet-zo-kleine John is de krachtpatser van de bende.

We krijgen lineaire levels aangeboden die gemakkelijk te doorlopen zijn. Een omweg kan leiden naar een schatkist, maar het is meestal gewoon een kwestie van een richel of een verborgen doorgang vinden. Anders loop je meestal gemakkelijk vooruit, maar ben je ook uitgerust met een achterhaak om richels te beklimmen. Op een klassieke ontwerpmanier vertrouw je vaak op stealth wanneer het tijd is om vijanden uit de weg te ruimen wanneer zich een meer open gebied voordoet, en er zijn ook momenten waarop je de omgeving kunt gebruiken om schade toe te brengen aan de vijanden op je pad.

Er zijn geen onmiddellijke gameplay-verrassingen, zelfs niet als je een beetje een gevoel van missie probeert te creëren door middel van objecten in de buurt die moeten worden vernietigd of wanneer je een kar met explosieven naar het doelwit moet brengen. Er zijn ook enkele optionele dingen die je in de omgevingen kunt verzamelen als je dit wilt opsporen om de speelduur een beetje te verlengen.

De flow van alle battles is een van de absolute hoogtepunten. Je wisselt soepel af tussen verschillende soorten aanvallen, waarbij je ofwel in melee ploetert of op afstand blijft. Er zijn hier ook een aantal speciale aanvallen die de gezondheid van de vijand snel kunnen verminderen. Marian heeft bijvoorbeeld een aanval waarbij je dolken gooit en dan kun je een combo opbouwen en deze vervolgens loslaten en op die manier een groot deel van het leven van de vijand uitschakelen. De aanvallen van de helden doen in principe hetzelfde, maar het voelt nog steeds leuk om een nieuwe te kiezen en een level op een iets andere manier te ervaren dan de vorige keer.

Na elk gevecht tegen een stapel slechteriken worden iemands inspanningen geëvalueerd in een klein classificatiesysteem en worden beloningen gegeven in de vorm van goud voordat het tijd is om door te gaan naar het einde van het level. Er wacht een iets sterkere baas die ook het hoogtepunt biedt als het gaat om bedreven zijn in ontwijken, het zoeken naar openingen en het gebruik van al je vaardigheden. Tussen al deze missies door beland je dan op het hoofdkwartier; een gezellig kerkje in Sherwood Forest en hier kun je upgraden en nieuwe vaardigheden kopen voordat je het avontuur voortzet. Het tempo wordt de hele tijd hoog gehouden en het wordt zelden saai voor degenen die vooral de voorkeur geven aan een spel waarin een hoog tempo en actie centraal staan.

Ook al ziet Gangs of Sherwood er een beetje simpel uit, of beter gezegd niet echt te vergelijken met de technische grote games, ik denk toch dat dit iets biedt waarvan ik denk dat sommige spelers het misschien missen en het is een kans om samen plezier te hebben. Natuurlijk biedt dit op zich niet veel diepgang en worden de levels vrij snel doorlopen en is het ook niet heel uitgebreid. Maar ik denk dat het coöp-aspect en alle actie goed genoeg is om het vermakelijk te maken om te spelen. Het is gemakkelijk om met anderen in een party te springen, hoewel het jammer is dat Gangs of Sherwood geen crossplay tussen de verschillende consoles ondersteunt.

Ik denk dat de ontwikkelaars met een redelijk goed concept zijn gekomen, ook al is de interpretatie van Robin Hood eigenlijk gewoon een sjabloon voor verschillende namen en plaatsen. Het avontuur zou net zo goed kunnen werken met iets dat je zelf hebt ontworpen, hoewel het geschil over wat we weten een beetje amusant is. Ik waardeer ook veel van de omgevingen. Bovenal voelt het buitenleven visueel aanzienlijk aangenamer aan dan de steden en mijnen die je bezoekt. Maar bovenal moet de mogelijkheid om het avontuur samen met anderen te spelen zeker worden benadrukt en dit feit alleen al geeft een extra punt in de beoordeling.

Kortom, het is een spel waarbij de licht ruw uitgehouwen oppervlakken voor een groot deel gepolijst moesten worden om dit naar een hoger niveau te tillen. De basis en de ideeën die je hier hebt zijn absoluut goed, maar de uitvoering is een beetje te simpel. Bovenal vult het een leegte met betrekking tot dit soort coöperatieve spellen en als je het gevoel hebt dat je naar zoiets op zoek was, dan kan Gangs of Sherwood zeker de moeite waard zijn.