Gladiator 2

Vele jaren nadat de dappere gladiator Maximus zijn wraak voltooide en daarbij stierf, is er in Rome niet veel verbeterd. Pinkstergelovige Lucius Verus is verdwenen, de grootheidswaanzin en honger naar macht van de tirannieke tweelingkeizers van Rome kunnen alleen met bloed worden verzadigd, en duizenden jonge soldaten worden gedwongen ten strijde te trekken om door te gaan met het veroveren van koninkrijken. De Senaat smeedt een complot met de geliefde generaal Acacius (Pedro Pascal), en ondertussen betreedt een mysterieuze barbaar de politieke arena (Paul Mescal), een tot slaaf gemaakte gladiator genaamd Hanno die ook dorst naar vergelding en zijn duistere verleden onder ogen moet zien om de toekomst van Rome te veranderen.

Het vervolg op een van de allerbeste films van Ridley Scott, iets wat ik me zelfs 10 jaar geleden nooit had kunnen voorstellen, biedt alles wat je zou kunnen verwachten van een bloederig, historisch geworteld epos. Er zijn tal van wrede moorden, er zijn enorme gevechten, met bloed bespatte zandarena's en bruut verraad. Het zou een recept moeten zijn voor een emotionele filmervaring, maar de emoties zijn afwezig. In tegenstelling tot het oudere meesterwerk van Scott, blijf je koud en onbewogen achter in de bioscoop, waar niets aan je hart weet te trekken. Je wordt vaak herinnerd aan het origineel, waarvan de onvergetelijke scènes zijn gemonteerd om kijkers eraan te herinneren hoe geweldig die film was.

Het vervolg is op zich niet echt slecht, sterker nog, het is een zeer vermakelijke film. Na een trage start die tijdens een belegering oppikt, verbetert de film zodra Denzel Washington's gladiatorensponsor goed en wel gevestigd is en ondanks vroege zorgen dat Washington het zou "bellen", is het een feit dat hij de grote aantrekkingskracht van het vervolg is. Hij is het beste personage van de film en de bittere oorlogsgeneraal van Pascal is ook niet ver van die eer.

Als je als kijker op zoek bent naar bloedspattende gladiatorenspellen, zal deze film koninklijk vermaken, omdat je je voelt als een Romeinse bewoner in het publiek, die alleen maar hoofden wil zien vliegen. Mijn favoriete scène betreft bijvoorbeeld een bende hondsdolle bavianen die rechtstreeks uit een horrorfilm komen en het wordt bijzonder, en heerlijk, brutaal tegen het derde bedrijf van de film. Maar zodra de gladiatorenspelen voorbij zijn, is de lol er vaak ook af, want dan volgen er meer repetitieve scènes waarin personages achter elkaars rug om gaan. Emotioneel loopt de film leeg en lijkt Scott vreemd genoeg veel te weinig moeite te steken in de emotionele werelden van de personages, waar het meeste gewoon plat valt.

Het script is strak en ik vind het plot eigenlijk leuk, maar het mysterie-element van de film maakt het plot meer uitgestrekt dan spannend. Het helpt ook niet dat de nieuwe hoofdrolspeler van de filmreeks zo somber is. Mescal ziet er het meest verveeld uit wanneer zijn dierbaren uit zijn leven worden weggerukt en mist volledig charisma zodra hij een leidende rol op zich neemt in de slaventunnels. Het is moeilijk om de fantastische prestatie van Russell Crowe te evenaren, maar waar personages een soort "woede" in de ogen van de hoofdpersoon zien, zie ik meer een irritatie bij het verliezen van zijn favoriete sandaal in de gladiatorenarena.

Ik veronderstel dat het onvermijdelijk is om niet enigszins teleurgesteld te zijn, hoewel ik niet echt iets geweldigs van dit vervolg verwachtte. Gladiator II is een vermakelijk Romeins epos dat waarschijnlijk beter had kunnen werken als een meer op zichzelf staande actiefilm, omdat het als vervolg helaas de pech heeft om te concurreren met het machtige origineel. Het is op zichzelf een prima film met veel hersens, maar minder hart. Wanneer Scott besluit om de hartverscheurende muziek van het origineel opnieuw te gebruiken in de laatste scène van de film, voelt het meer als het plakken van een pleister op een schotwond in een poging om de ontstemde emotionele strengen van de film op te lappen, en niet als een waardig vervolg op een van de meest spectaculaire Hollywood-films van de jaren 2000.