Glimlachende vrienden

Rick & Morty heeft zijn langste tijd gehad, maar er is lang geen alternatief geweest voor al die ontspoorde 10 minuten durende Aqua Teen Hunger Force-achtige films die vroeger 's nachts werden uitgezonden. De Australische parel Yolo Swag Crystal Fantasy kwam in de buurt, maar het was met de absurdistische komedie Smiling Friends dat YouTube-legendes Michael Cusack en Zach Hadel de sweet spot van Adult Swim vonden. Smiling Friends, dat voor het eerst in première ging in 2022, was een doorslaand succes en het tweede seizoen blijft een glimlach op het gezicht van deze schrijver toveren.

De plot is relatief eenvoudig. De cynische Charlie en de optimistische Pim werken voor een goed doel genaamd Smiling Friends, waar de cryptische Mr Boss de jongens op maar één missie stuurt: mensen aan het lachen maken. Maar mensen blij maken is niet zo eenvoudig in de chaotische nachtmerrie die Hadel en Cusack hebben verzonnen met hun creatieve vrienden als Harry Patridge, de Redlettermedia-bende en nog veel meer medewerkers. Voor degenen onder ons die zijn opgegroeid met het Newgrounds-tijdperk en de vroege internetcultuur van de jaren 2000/2010, is dit een echte liefdesbrief aan alle die-hard internetuilen. Een warme, gewelddadige en verwrongen brief.

Er is zoveel obscure YouTube-mythologie en surrealistische scenario's dat je niet anders kunt dan op je knieën vallen en gapen als een hillbilly. In de ene aflevering volgen we een gekke wetenschapper genaamd Professor Psychotic die een homonculus probeert te creëren door zijn DNA in een kippenei te injecteren (?!), terwijl we in de volgende aflevering in een Flash-geanimeerde, stressvolle hel worden gegooid, en in een andere walgen we van een luierdragende president die concurreert met een moorddadige kikker die mensen verpulvert met Goblin-granaten. Je weet niet altijd wat er in de hoofden van Hadel en Cusack omgaat, maar het is leuk en heerlijk vrij van alle rede en gezond verstand.

Smiling Friends is het grensgebied tussen het bizarre en het nuchtere, waar de humor vaak zit in hoe oncontroleerbaar de pure chaos is die Charlie en Pim eigenlijk bewonen. Smiling Friends speelt volgens bepaalde regels, maar het is vooral een uitlaatklep voor de grillige sandbox-verhalen van de makers waarbij je nooit helemaal weet wat er uit de verhalende speelgoeddoos van Hadel en Cusack kan komen. Het is allemaal verfrissend pretentieloos, en het plezier van de makers in het vertellen van verhalen wordt ook weerspiegeld in de verschillende animatiestijlen die green screen-acteurs naadloos vermengen met claymation-wezens, of in onnodig gedetailleerde handbewegingen en eigenaardige maniertjes.

Helaas heeft het tweede seizoen slechts acht afleveringen en het zal lastig zijn om zo lang te wachten op het volgende seizoen, maar het is slim goed gemaakt en de moeite waard om keer op keer te bekijken dankzij de unieke humor, het hysterische karakterontwerp en de uitstekende timing. Smiling Friends is experimenteel, absurd, accuraat en af en toe briljant als je je internetroots kent, waardoor het echt opvalt tussen alle cynische animatie voor volwassenen.