Xreal One

Iets meer dan een jaar geleden hebben we Xreal's Air 2 Pro beoordeeld, een bril die, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een VR-headset, meer functioneerde als een draagbare televisie die je gemakkelijk op een Steam Deck of een smartphone kon aansluiten om te ervaren wat voor het oog een gigantisch scherm lijkt, maar dat je bijna in een jaszak kunt dragen.

Zelfs dan, maar ook tot op de dag van vandaag, is Xreal gegroeid en gegroeid, en het is duidelijk dat zelfs met de hernieuwde focus op slimme brillen via Meta Ray-Bans en Even Realities G1, er een publiek is dat de meer basale functionaliteit wil. Maar kan de nieuwe One van Xreal dat leveren in een verbeterd formaat met meer concurrentie van alle kanten?

Laten we beginnen met de looks. Toen ik voor het eerst commentaar gaf op de Air 2 Pro, noemde ik de bril niet bepaald "mooi", maar ik prees hem wel omdat hij er licht genoeg, draagbaar genoeg en compact genoeg uitzag om in en uit een zak te glijden. Ik zeg hetzelfde over de One, hoewel een jaar van industriële ontwikkeling me heeft geleerd dat het mogelijk is om de componenten nog verder te verkleinen. De ietwat onhandige pseudo-zonnebrillook van Xreal zou een revisie kunnen gebruiken, hoewel ik het ermee eens ben dat deze vorm vrij duidelijk aangeeft hoe innovatief hun ontwerpfilosofie werkelijk is. Deze keer is er een ingebouwd menu, dus het is niet nodig om een apparaat zoals een smartphone meteen aan te zetten. Er zijn nu knoppen, en die knoppen werken briljant, net als de kleine houder voor je neus om ervoor te zorgen dat je kijkhoek elke keer perfect is - ja, het is elke keer perfect. Ze wegen slechts 84 gram en je merkt ze nauwelijks, en de directionele luidsprekers zijn net zo krachtig als op een Meta Quest 3, wat een echt compliment is.

Over het algemeen lijkt het erop dat, hoewel het algehele ontwerp van Xreal niet meer zo geavanceerd is als het er in het verleden uitzag, ze de functie die het ontwerp zou moeten bieden hebben verfijnd, en daarom voelt alles goed aan. Of het nu gaat om de uitstekende USB-C-poort helemaal aan het einde van de "armen", de knoppen die fungeren als snelkoppelingen om de transparantie van het glas en dus het licht te vervagen of te vervagen, of de nieuwe Transparency Mode die het menu uitschakelt en de transparantie verhoogt, zodat u tegelijkertijd kunt navigeren en u kunt oriënteren.

De Xreal One heeft nog steeds een extern apparaat nodig voor stroom, maar wanneer je hem aansluit, is er een nieuw ingebouwd menu waarmee je eenvoudig de helderheid en andere eigenaardigheden kunt aanpassen. Of het nu gaat om een iPhone voor een Netflix-sessie in een vliegtuig, of gewoon een snelle aflevering van een tv-programma dat je weigert te kijken op een klein 6,1-inch scherm, Xreal levert precies wat ze hier adverteren, en menu's aan boord en solide specificaties maken daar deel van uit.

Nogmaals, dit zijn twee micro-OLED-projectorschermen op 1080p met een vrij breed gezichtsveld van 50 graden, en deze twee kunnen zelfs een helderheid van 600 NITS bereiken. Het werkt briljant, echt waar. Het scherm is scherp en het wordt continu geschakeld tussen Anchor, waarbij het scherm voor je "blijft", of 3DOF waar het de bewegingen van je hoofd volgt, en zelfs bij het maximum van 286 inch is het niet overweldigend. Ja, hoewel het gezichtsveld sterk is verbeterd, is het nog steeds even wennen en recht vooruit kijken voordat de magie gebeurt.

Maar nogmaals, Xreal heeft hier relatief kleine verbeteringen aangebracht met One, en het is vrij eenvoudig om ze als gevolg daarvan aan te bevelen. In een wereld die binnenkort uit veel complexere slimme brillen zal bestaan, is de Xreal One in veel opzichten een uiterst eenvoudig product, omdat je eigenlijk gewoon een tv in je zak kunt dragen die je niet hoeft op te laden, maar die stroom haalt uit een smartphone, een Steam Deck, of misschien een aankomende Switch 2 (als Nintendo deze keer een USB-C-poort gebruikt voor weergave).