Harold Halibut Hands-On: Vangst van de dag

Na het verlaten van de Aarde terwijl een koude oorlog heet dreigt te worden, bevindt de mensheid zich aan boord van een gigantisch schip dat bekend staat als de Fedora. Het heeft degenen aan boord 250 jaar veilig gehouden, maar het is het enige huis dat deze ruimtevarende mensen hebben gekend, omdat de planeet waarop ze zijn geland volledig uit water bestaat. Hier begint Harold Halibut's reis, terwijl hij een verbazingwekkende ontdekking doet die de loop van de menselijke geschiedenis zal veranderen.

Harold Halibut is in de eerste plaats een verhalend spel. We krijgen niet heel veel opties op het gebied van gameplay, maar dat is prima, want het verhaal is bedoeld als het ding dat je naar binnen trekt, en dat doet het. Maar iets anders dat je ogen recht naar Harold Halibut trekt vanaf het moment dat je op start drukt, is de unieke visuele stijl waar Slow Bros. voor is gegaan. Elk model in Harold Halibut is met de hand gemaakt. Nee, dat is niet in de zin dat iemand deze modellen digitaal heeft gemaakt. Ze zijn echt, zoals ons werd getoond toen we op Gamescom gingen zitten. Echte, kleimodellen zijn digitaal aan het spel toegevoegd, waardoor het voelt alsof je door een Laika- of Aardman-film speelt.

Ook de ontwerpen zijn uniek, en zelfs de bescheiden Harold heeft genoeg over zich waardoor hij opvalt. De Fedora en de andere omgevingen die je verkent zitten vol met grappige, eigenzinnige en soms gewoon ronduit rare personages. We veronderstellen dat dat is wat er gebeurt als mensen honderden jaren vastzitten op een gezonken schip. Alle eigenaardigheden maken echter deel uit van de persoonlijkheid wanneer je in een titel als Harold Halibut stapt, en ze zorgen ervoor dat het spel een unieke charme behoudt.

Zonder veel te spoilen is het verhaal van Harold Halibut interessant. Draaiend rond Harolds ontdekking al vroeg in de game (die overigens een alien is), zien we hoe ons hoofdpersonage en de wereld om hem heen verschuift zodra het geheim uit is. Dit resulteert ook in een aantal geweldige vissen uit het water voor Harold, omdat hij worstelt om de nieuwe samenleving die hij heeft ontmoet te begrijpen. Naast het doorlopen van de hoofddoelen, zijn er side quests om bij betrokken te raken, en we hebben eigenlijk het grootste deel van onze tijd besteed aan het rommelen met hen, omdat ze een geweldige manier waren om nieuwe gezichten te ontmoeten en meer over de wereld te begrijpen.

Voor degenen die geïnteresseerd zijn in het verdwalen in een eigenzinnig maar herkenbaar verhaal, en een wereld die ver weg voelt van en toch ook een beetje lijkt op de onze, lijkt Harold Halibut er een om naar te kijken. Er is echter één probleem met de game zoals die er nu uitziet, en dat zit vooral in de dialogen. Dit is een nit-kieskeurig ding om te benadrukken, maar soms kan het voelen alsof gesprekken niet op natuurlijke wijze verlopen. Als dit de beoogde richting is, dan werkt het, maar anders kan het ervoor zorgen dat bepaalde gesprekken plat aanvoelen. Ook de humor - die best sterk was - kan met deze dialoog een klap krijgen. Het voelt gewoon niet alsof het twee mensen zijn die praten en in plaats daarvan kun je je voorstellen dat schrijvers met dit soort dingen komen, wat niet de sfeer is die je wilt creëren als je je spelers wilt onderdompelen.

Anders is het ankers weg voor Harold Halibut, dat erin slaagt om een intrigerende wereld, echt unieke personageontwerpen en een verhaal dat de moeite waard is om allemaal tegelijk te volgen, binnen te halen. Het is een beetje traag om absoluut iedereen binnen te halen, maar als je een fan bent van deze verhaalgames die je gewoon een tijdje laten verdwalen in een verhaal, is dit er een om naar uit te kijken.