Head-to-Head: Barbenheimer

Tjonge wat hebben we dit weekend keuze te over. Vanaf nu kun je naar de bioscoop gaan en de enorm gehypete Barbie of de enorm veelbelovende Oppenheimer vangen. Ongetwijfeld denken velen van jullie erover om dit weekend een of misschien beide films te vangen, maar welke moet je eerst kijken? Ben en Alex hebben hierover tegenstrijdige meningen, dus laten we je nogmaals de koppen bij elkaar steken om je redenen te geven waarom je de ene film boven de andere zou moeten verkiezen.

Alex - Barbie

Wanneer ons wordt gevraagd of we eerst het goede nieuws of het slechte nieuws willen, zullen we vaak het slechtste uit de weg ruimen, zodat we van het goede kunnen genieten. Veel mensen benaderen Barbenheimer op deze manier, omdat ze eerst de deprimerende blik op de meest verwoestende uitvinding in de menselijke geschiedenis uit de weg willen ruimen, zodat ze vervolgens kunnen genieten van de glitter en glamour van het echte filmische evenement van de zomer. Ik begrijp dat argument, maar persoonlijk zal ik Barbie eerst zien, en ik denk dat jij dat ook moet doen.

Ten eerste, zoals we al weten, is er een enorme hoeveelheid Kenergy rond Barbie. Het is een kracht die niet te meten is, een vibe die je voelt of niet. Ik geloof dat de Kenergy die we zullen zien door Barbie eerst te bekijken, de depressie die Oppenheimer creëert, ver zal overtreffen. Zelfs als het je dwingt om onmiddellijk na het kijken een existentiële overpeinzing te hebben, moet het pure plezier van Barbie overal uitstralen, dus je denkt altijd aan de high van de film die je als eerste zag. Je zult niet op een droevige noot eindigen als je Oppenheimer als laatste ziet, of als je het als eerste ziet, want ik geloof dat Barbie gewoon zo helder en leuk zal zijn dat zelfs drie uur van Nolan's beste je niet naar beneden kan halen.

Ook, sprekend over de runtime van Oppenheimer, is het laatste wat je wilt doen naar Barbie trekken en je niet klaar voelen voor een leuke tijd. Als je drie uur in het theater zit, zul je waarschijnlijk leeglopen, vooral na het bekijken van de inhoud van Oppenheimer. Naar mijn mening geeft dit Barbie geen eerlijke kans, omdat het is alsof je naar een verjaardagsfeestje gaat nadat je een kater hebt gehad op een begrafenis. Barbie zal ook niet alleen maar lachen, en zoals we weten uit Gerwigs eerdere werk kan ze momenten creëren die echt aan de hartsnaren trekken. Dus misschien is het niet de opkikker waar we allemaal op hopen, en kan het je nog slechter laten voelen, vooral na het doorstaan van Oppenheimer.

Er valt ook iets te zeggen over spoilers. Heel weinig over Oppenheimer kan je verwennen, behalve echte shots uit de film. Niemand zal midden in de bioscoop "de bom gaat af" schreeuwen om te proberen je op te lichten, want tenzij Nolan streeft naar een alternatieve geschiedeniswending, zoals Robert Downey Jr. zegt in de Oppenheimer-trailer, weten we allemaal wat er daarna gebeurde. Het is historische fictie, gebaseerd op feiten, terwijl Barbie, nou ik zou niet hoeven te zeggen dat dit een wild plot is waar niemand echt weet wat er gaat gebeuren. Ik zeg niet dat je tandenknarsend je tanden zult knarsen nadat iemand je een verhaaldetail heeft verteld, maar er is meer te ruïneren in Barbie, en om die ondergang te voorkomen, raad ik je aan het eerst te zien.

Dit is geen ongelooflijk serieuze aanbeveling, en er is geen juiste volgorde om als eerste te zien, maar ik denk dat als je hier voor een goede tijd bent, niet lang, je je tickets voor een eerdere Barbie-vertoning wilt krijgen. Wie weet ben je na een flinke dosis glamour en glitter in je leven niet eens in voor de melodramatische zogenaamde cinema van Oppenheimer.

Ben - Oppenheimer

Interstellar, Inception, Dunkirk, The Dark Knight, Memento, The Prestige. Wat hebben al deze absoluut ongelooflijke films met elkaar gemeen? Christoffel Nolan. Er zijn weinig filmmakers in de moderne tijd met hetzelfde prestige verbonden aan hun naam als deze man. Hij is een meester in het maken van films die bedoeld zijn om op het grote scherm te worden ervaren, en met dit in gedachten kan er dit weekend maar één keuze zijn: Oppenheimer.

De klasse en kwaliteit die wordt geassocieerd met Nolan's naam bevestigt vrijwel al dat Oppenheimer er een voor de eeuwigheid zal zijn. Deze gedramatiseerde kijk op het leven van Robert J. Oppenheimer, en hoe hij hielp bij het vinden en vervolgens leiden van de Manhattan Project en zijn doelen om de nazi's te verslaan in de race naar het creëren van 's werelds eerste atoombom, wordt een verhaal met gewicht en zwaartekracht in tegenstelling tot al het andere dat we eerder hebben gezien.

Nolan is een meester in het weven van ingewikkelde verhalen en het vervolgens accentueren met prachtig ingelijste shots waarmee 's werelds meest getalenteerde acteurs kunnen schitteren met meeslepende en adembenemende uitvoeringen. Hoewel niemand twijfelt aan het vermogen van Barbie-regisseur Greta Gerwig om film te maken, bestaat Nolan gewoon in een klasse apart, en daarom is het opmerkelijk dat de man nog nooit een Oscar heeft gewonnen. Afgaande op wat sommige van de castleden die betrokken zijn bij Oppenheimer zeggen, zou deze film degene kunnen zijn.

Over de cast gesproken, zeker Barbie heeft Margot Robbie, Ryan Gosling, Will Ferrell, Emma Mackey en een groot aantal andere sterren gesnapt, maar Oppenheimer heeft alles uit de kast gehaald en een cast op Avengers-niveau samengesteld. Cillian Murphy, Emily Blunt, Matt Damon, Robert Downey Jr., Florence Pugh, Kenneth Branagh, Alden Ehrenreich, Rami Malek, Gary Oldman, Casey Affleck, de lijst gaat maar door en door.

Maar toegegeven, het enige wat ik tot nu toe echt heb gedaan, is de spannende delen van de film benadrukken die de marketinggoons van Universal al maanden door je strot rammen. Dus waarom zou je dit weekend Oppenheimer boven Barbie kijken? Het is simpel, en het draait om het feit dat Nolan's films je meestal verbazen.

Als je ooit bewijs nodig hebt dat het geen goed idee is om een Christopher Nolan-film te bekijken als het tweede deel van een double-bill, dan hoef je alleen maar te proberen Inception, Interstellar of Tenet direct na vrijwel elke andere film te bekijken. Deze films halen het mentaal uit je, terwijl ze je door een verwarrend en spannend episch verhaal slepen en je geest in brij veranderen. Oppenheimer gaat over kernfysica en de ethiek die bij dat onderzoeksveld hoort, en als ik dit weekend mijn leven ergens op zou moeten zetten, zou het zijn dat Oppenheimer mentaal belastender zal zijn dan Barbie.

Dus, lang verhaal kort, of je dit weekend nu slechts één van deze films bekijkt, of je committeert je aan de Barbenheimer double-bill, er is maar één film om als eerste te bekijken: Oppenheimer. Het laatste wat je wilt is overladen worden met roze kleurenpaletten en dwaze humor voordat je gaat zitten voor het mega drie uur durende monster dat Oppenheimer is. Nee, Barbie is de kers op de taart van dit weekend aan de kassa, dus doe jezelf een plezier en zie Nolan's volgende epos voor alles.