Ik heb een uur Nubby's Number Factory gespeeld en ik ben er nu al van overtuigd dat het net zo verslavend is als Balatro

Onlangs, nadat ik klaar was met mijn dagelijkse taken voor deze prachtige website, sprong ik op Discord om te zien hoe mijn vriend een game naar een andere vriend streamde. Dat spel zag eruit alsof de vreselijke CGI van een theorie-examen of een werkinformatievideo een afschuwelijke haatbaby had gemaakt met alle gecombineerde middelen van Clipart en een kindertekening die dat kind zeker in therapie zou brengen. Maak kennis met Nubby's Number Factory, een spel waar ik mijn ogen niet van af kon houden.

In Nubby's Number Factory sta je voor een plinko-achtig ophangbord voor je. Op dat bord schiet je het paarsgrijze balletje Nubby om zoveel punten te krijgen als je nodig hebt om aan het quotum te voldoen. Als je het quotum niet haalt, ontploft de zon. Er is ook een magere kerel met een tekenfilmbril die bijna zeker de ontwikkelaar is die naar je bewegingen kijkt en erop reageert. Net als Balatro geeft Nubby's je een eenvoudig uitgangspunt dat geen vaardigheid vereist om mee aan de slag te gaan. Als je dan dansende dinosaurussen en zwangerschapstests aan je inventaris kunt toevoegen, die elk hun eigen buffs geven die net zo afhankelijk zijn van geluk als van strategie, en je zult voelen dat je erin wordt getrokken.

Uiteindelijk, als je ver genoeg komt, zul je uiteindelijk smeken om bepaalde items of extraatjes te activeren, omdat je hoopt dat je nog een overwinning kunt behalen en kunt voorkomen dat de zon ontploft. Wat Nubby's verbergt achter zijn vreemde wereld en soms groteske beelden is eigenlijk een zeer solide gameplay-systeem, een systeem dat net zo gemakkelijk te begrijpen is als leuk om te spelen. Je zult niet naar iemand kijken die speelt en vijftien YouTube-essays nodig hebben om erachter te komen wat er aan de hand is, en daarom kan misschien iedereen aan wie ik dit spel heb laten zien niet anders dan zelf een kijkje willen nemen, alsof ik een soort Nubby-virus doorgeef.

Met items in de Nubby Mart, eten en buffs in het Café Nubby, extraatjes die af en toe vallen en zelfs een zwarte markt met zijn eigen veel items, is er zoveel variatie in Nubby's dat je merkt dat je onderweg strategieën bedenkt, niet in staat om op pad te gaan met een duidelijk plan in gedachten zoals een roguelike zoals Hades. Maar dit is waar Nubby's Number Factory echt indruk maakt.

Het idee achter Nubby's is niet dat je gewoon supersterk wordt en door de levels kunt knallen alsof ze niets zijn, want hoe beter je het doet, hoe meer punten je de volgende ronde moet scoren om verder te gaan. Daarom werkt het spel het beste als je op de rand van de overwinning of een verdomde nederlaag balanceert, en je hart kan net zo goed huur in je mond gaan betalen als je de kleine idiote bal die Nubby is rond ziet stuiteren, in de hoop dat hij de pinnen raakt die je nodig hebt. Naarmate je opbouwt, vertrouw je misschien minder op Nubby en krijg je zelfs bonussen zodra hij in het stof bijt, maar je hebt misschien ook het kleine bolvormige maatje nodig om je te helpen naar de overwinning te klimmen. Dit is waar ik de echte pseudo-gokken high krijg die Balatro geeft.

Met zijn Y2K-esthetiek, verslavende gameplay en verschillende uitdagingen die het je geeft, voelt Nubby's aan als een echte indieschat waar we het nog een tijdje over zullen hebben. Met ongeveer 300 recensies op Steam op het moment van schrijven, voelt het op dit moment heel erg als een verborgen juweeltje, maar ik weet zeker dat dat gaat veranderen. Dit is geen recensie of preview, maar een stuk over een indie waarvan ik denk dat het de Balatro-jeuk zou kunnen krabben als je kaarten wilt ruilen voor een klein grijs balletje. Nubby's Number Factory, je bent een vreemd meeslepende puinhoop.