Immortals of Aveum: We speelden de beste verrassing van 2023

The Game Awards had in december nogal wat spannende aankondigingen van bekende franchises en ontwikkelaars, dus ik zou het je niet kwalijk nemen als de korte filmische teaser van Immortals of Aveum een paar minuten na de onthulling werd vergeten. Dat is een probleem, want de voormalige Call of Duty: Modern Warfare 3, Dead Space en The Walking Dead (en zoveel andere geweldige games) ontwikkelaars bij Ascendant Studios maken een unieke single-player first-person shooter waarvan ik met een gerust hart kan zeggen dat het een van de beste games van 2023 zal worden.

Ik zeg dit na een dag op Ascendant Studios te hebben doorgebracht om met het getalenteerde team te praten, meer te weten te komen over de filosofieën en vooral een uur Immortals of Aveum te spelen. Een hele prestatie aangezien er tegenwoordig maar weinig first-person shooters zijn die echt indruk op me weten te maken. De meesten van hen voelen en doen hetzelfde. Niet hier.

Het eerste dat me verraste, waren de geweldige visuals. Omdat het een EA Originals -game was, verwachtte ik een behoorlijk uitziende fantasy-titel met personages die we al vele malen eerder hebben gezien vanwege het indie-label en het kleinere budget. Wat ik kreeg was een prachtige wereld vol verleidelijke details die me het universum in trokken en ervoor zorgden dat ik het wilde verkennen en er meer over wilde leren. En dit is niet alleen in termen van pixelaantal, al bijna foutloos 60 fps en dergelijke, maar ook het ontwerp. Dit is niet een van die uitbundige, overdreven ontworpen plaatsen die uiteindelijk gewoon "gamey" en kunstmatig aanvoelen. Gigantische standbeelden, oude ruïnes, tempels die door de natuur zijn teruggewonnen en andere mysterieuze structuren vertellen allemaal een verhaal en zijn logisch terwijl ze nog steeds geschikt zijn voor gevechten en verkenning.

Want dit is geen walking-simulator. Het is ook zeker niet zomaar een reskinned Call of Duty. Natuurlijk, Immortals of Aveum's drie magische types (elk met hun eigen skill/upgrade-tree) zijn gemakkelijk te vergelijken met de klassiekers, want blauw is het long-shot rifle dat meer schade aanricht als je zwakke punten raakt, green is het automatische geweer met homing shots en rood neemt de rol aan van een shotgun met zijn enorme schade en korte afstand. Mijn angsten werden direct uit het raam gegooid zodra ik de controller kreeg. Zelfs de beginnende varianten voelen geweldig en gedistingeerd aan, en naadloos wisselen tussen hen creëert een verbazingwekkende flow die nog beter wordt door het visuele en hoorbare spektakel waar deze ontmoetingen toe leiden. Dat is zonder de Ultieme of Super-achtige magische vaardigheden genaamd Furies te noemen die vijanden om je heen kunnen vernietigen, een zwart gat kunnen creëren dat ze naar binnen zuigt en andere coole effecten die van pas komen in verschillende scenario's en geschikt zijn voor verschillende speelstijlen. Niet genoeg? Je hebt ook een bevredigende dash, een magisch schild waar je doorheen kunt schieten, een zweepslag om vijanden naar je toe te trekken en orbs die ze vertragen. Kortom, deze wereld is je speeltuin en alles wat je doet voelt zo goed.

Dat geldt tot op zekere hoogte ook buiten gevechten, omdat sommige vaardigheden van pas komen bij het verkennen en oplossen van puzzels. De lash kan worden gebruikt als een grijphaak door je naar specifieke objecten te trekken, dingen kunnen worden vertraagd en magie kan worden gegoten in kristallen met een vergelijkbare kleur om deuren naar zijgebieden te openen met optionele bazen, nieuwe vaardigheden, speciale uitrusting en / of goud om betere dingen te kopen, plus lore, verzamelobjecten en meer. Alle gebieden die ik in de eerste gebieden vond, waren uiterst eenvoudig te herkennen en op te lossen, maar de belofte van meer uitdagende gebieden later geeft me hoop op wat meer uitdagende en bevredigende puzzels.

Ik heb wel wat zorgen. Hoewel het verhaal en de wereld tot nu toe fantastisch lijken, kan ik het nog steeds niet uitstaan om enkele minuten naar een cutscene te kijken voordat ik tien seconden gameplay krijg en dan nog een cutscene krijg. Het verpest gewoon de stroom, zelfs als het een klein huisdier is. Een aspect dat meer zal irriteren, is dat de beloningen voor het verkennen erg flauw lijken. Te veel kisten in de wereld geven je gewoon goud en grondstoffen die kunnen worden gebruikt om uitrusting te kopen of te upgraden. Enigszins teleurstellend wanneer de Sigils (simpel gezegd de verschillende wapens van het spel), ringen en dergelijke vond ik meestal de dingen aanzienlijk veranderden. Het is een beetje begrijpelijker in een game als Destiny waar missies steeds opnieuw kunnen worden gespeeld, maar Immortals of Aveum is een singleplayer, meer lineair metroidvania-spel zonder een willekeurige lootpool. Aan de andere kant zag elk item en elke spreuk die ik vond er uniek uit en voelde het uniek, dus dat is er.

Muggenziften als alles gezegd en gedaan is. De ontwikkelaars moesten de controller na het uur van me afpakken, omdat de mix van Call of Duty, Destiny en Final Fantasy in een intrigerend nieuw universum waarvan ik begrijp dat Ascendant hoopt er een multimediafranchise van te maken, zijn klauwen in me kreeg. Ik ga klinken als een cliché, maar de besturing is zo soepel en intuïtief, de verscheidenheid aan vijanden lijkt al geweldig, de gevechten zijn echt leuk en boeiend en de wereld is interessant om te verkennen, zelfs als het een beetje beperkend en eenvoudig is in deze vroege delen. Onnodig te zeggen dat ik niet kan wachten om op 20 juli terug te springen naar Immortals of Aveum en zijn ongeveer 25 uur durende campagne (nog veel meer als je alle zijgebieden wilt vinden en optionele bazen wilt doden).