Indiana Jones and the Great Circle (PS5)

Omdat ik in mijn jeugd vaak Indiana Jones-films heb bekeken, voel ik me erg nostalgisch als ik in de huid van de beroemde archeoloog stap. Mijn eerste indruk wordt echter vanaf het begin bedorven wanneer aan het einde van een filmisch en traag gedeelte het scherm besluit vast te lopen, waardoor ik gedwongen word opnieuw te beginnen. Desondanks groeit de sfeer met elke stap, omdat de bekende dingen uit de films me volledig meeslepen. Dit heeft echter een keerzijde: hoewel ik het moeilijkere puzzelniveau van de twee opties heb gekozen, herinner ik me hun oplossingen net zo scherp als gisteren, dankzij de films, en daarom blijft de vreugde van het succes een beetje verwaterd.

Indiana Jones and the Great Circle is ontworpen om zeer spelervriendelijk te zijn, ongeacht het vaardigheidsniveau, aangezien de ontwikkelaars verschillende instellingen in de menu's hebben geplaatst om het gemak te vergroten. Degenen die bijvoorbeeld een hekel hebben aan onnodig zoeken, kunnen items en de belangrijkste doelen voor voortgang als beter zichtbaar markeren. Dezelfde truc kan worden gedaan voor Indy's metgezellen. Sterfgevallen veroorzaken ook niet al te veel tegenslag, aangezien autosaves vrij vaak voorkomen, maar wat het beste is: het pauzemenu laat zien wanneer de laatste save is gemaakt. In games met automatisch opslaan is dit vaak een probleem, omdat je niet weet hoeveel je opnieuw moet spelen als je besluit de sessie abrupt te beëindigen.

Uiterlijk ziet de PlayStation 5-versie er erg goed uit. De hoofdpersonages, bekend uit de films, zien er niet precies identiek uit als hun voorgangers, maar ze maken nog steeds hun punt en vullen de plotdelen van het verhaal aan tijdens de dialoogsecties. Op het gebied van stemacteren gaat de aandacht natuurlijk vooral uit naar Indiana Jones, en Troy Baker slaagt daar uitstekend in en verhoogt de sfeer over de hele linie. De ondersteunende personages zijn echter niet altijd opgewassen tegen de taak, omdat de meer open avonturen soms kunnen leiden tot onbedoelde herhaling in dialogen of activering op de verkeerde momenten. Het spel verloopt voornamelijk opmerkelijk lineair, hoewel de verkenning soms vrijer is, en juist het afwijken van de route de reden kan zijn voor de vreemde reacties van de AI-personages. De details die moeten worden verfijnd, verpesten de ervaring echter niet, maar zorgen hoogstens voor een kleine verrassing. Even terzijde wil ik de scène noemen waarin ik een fascist in elkaar sloeg die me in de weg stond, en na het vuistgevecht hoorde ik Indy zeggen : "Dat is Dr. Jones voor jou", wat me aan het lachen maakte.

Indiana Jones and the Great Circle speelt zich af in de wereld van de films en weerspiegelt sterk de gebeurtenissen van The Last Crusade en Raiders of the Lost Ark. Het grootste verschil met de films is echter dat Indy niet constant vijanden uitdaagt met zijn zweep, verschillende aanvalswapens of een pistool. Je kunt gevechtssituaties niet volledig vermijden, maar ik denk dat de game een betere ervaring biedt wanneer Indy in de schaduw sluipt, gevaren vermijdt, met behulp van zijn zweep naar moeilijke plaatsen gaat en kalm plaatsen verkent met zijn verstand, en niet van het ene gevecht naar het andere gaat als een actieheld in Rambo-stijl. Het is bijvoorbeeld ronduit frustrerend als een bewaker op zijn fluitje blaast of luid schreeuwt, en ziet dat alle vijandige dreigingen in de buurt de situatie veranderen in een snelle scène uit een Call of Duty -spel. Dit breekt de onderdompeling te veel, hoewel ik van games met intense actie hou.

Indiana Jones and the Great Circle lijdt het meest onder het feit dat ik als grote fan van oude Indy-films vind dat een goed geheugen een soort vloek is. Tijdens het avontuur had ik vaak het gevoel dat ik dit eerder had gezien en dat ik van tevoren te veel over de scène wist. Gelukkig is er nog wat ruimte voor verbeelding en is er geen direct kopiëren, wat helpt om de situaties zinvol te houden. Naast de hoofdtaken worden er ook extra activiteiten aangeboden in de vorm van tal van neventaken, waardoor de duur van het hoofdverhaal, dat ongeveer negen uur duurt, wordt verlengd. Indy heeft ook de mogelijkheid om tussen bepaalde hoofdgebieden te bewegen nadat ze zijn ontgrendeld, zodat je opnieuw aan onvoltooide zijtaken kunt werken als je dat wilt. Extra verkenning heeft ook zijn voordelen, aangezien de gebieden onder andere boekjes verbergen die vaardigheden verbeteren, en vervolgens kunnen worden ontgrendeld met verzamelde punten.

Over het algemeen vond ik het erg leuk om in de laarzen van Indiana Jones te stappen en de doorn in het oog van de slechteriken te zijn, maar tegelijkertijd mijn eigen interesses na te streven - op zoek naar schatten. In de problemen komen en verschillende valstrikken overleven waren altijd hoogtepunten, omdat ik instinct en rede moest combineren om een oplossing te vinden om de situatie op te lossen. De plot is zelden het belangrijkste voor mij in games, maar door als zo'n episch personage te spelen, kon ik het avontuur benaderen zoals ik dat in oude Indy-films zou doen: met de kracht van nostalgie. Dit spel is een succes, vooral als je alles nieuw ervaart, zonder iets te weten over de oude films.