Legacy of Kain: Soul Reaver I & II Remastered

Legacy of Kain is een vampiersaga die begon in 1997 en een lang en consistent verhaal vertelt in talloze inzendingen. Het eerste deel van de serie was een Zelda-achtige affaire die van bovenaf werd opgenomen, maar het was pas in Soul Reaver, uitgebracht in 1999, dat het vampierplot explodeerde. Het populaire avontuur kreeg al snel een vervolg en nu zijn beide Soul Reavers beschikbaar in high definition.

Omdat de eerste Kain sterk geïnspireerd was door tweedimensionale Zelda's, ging Soul Reaver op zoek naar het pad dat door Ocarina of Time was uitgestippeld, althans in zekere zin. Het driedimensionale vampieravontuur is oppervlakkig gezien erg Zelda-achtig. De kaart is verenigd en vanuit de hoeken hier en daar verzamelt de held van de twee spellen, Raziel, nieuwe functies waarmee hij elders vooruitgang kan boeken.

Raziel is een letterlijke geest die zich zowel in de geestenwereld als in de fysieke wereld kan bewegen. Er zijn verschillen tussen de twee werelden, en als je in de ene wereld een muur raakt, vind je misschien een doorgang door de muur in de andere wereld.

De zielsmeter dient hier als energiereep. Elke keer dat je een vijand verslaat, kan Raziel die ziel in zijn zak zuigen en zo aan de kant van de fysieke wereld blijven. Als de zielenmeter op is, komt Raziel in de geestenwereld terecht, van waaruit je alleen terug kunt springen als de zielenmeter vol is. Als je sterft in de geestenwereld, is het allemaal voorbij.

De spellen bieden geen volledig open game-ervaring, maar eerder een illusie van vrijheid waarlangs je op een verrassend eenvoudige manier vooruitgang boekt. Het vervolg neemt de wendingen nog directer en is meer een actie-avontuur dat vordert in een pijplijn. Mijn geheugen speelde parten bij de twee games, omdat vooral de eerste Soul Reaver een herinnering had achtergelaten aan een veel epischer avontuur dan hoe de realiteit 25 jaar later bleek te zijn.

Qua gameplay zijn beide games verrassend slecht verouderd. De fout zit niet in de besturing of zelfs het spelontwerp, maar er moet aan worden herinnerd dat de spellen beginnen te verouderen. De gevechten zijn echter behoorlijk fantasierijk. Vampiers sterven niet alleen door te rotten in de modder, maar ze moeten ook worden gespietst, verbrand of in het water worden gegooid.

Maar hoewel de remastering de besturing van het originele spel verbetert en een ietwat vage kaart aan het pakket toevoegt, zijn vanuit een modern perspectief de echt verlaten gangen, het gebrek aan dingen om te verzamelen en te vinden, en de gevechten die ondanks het goede idee snel repetitief worden, verdovend.

Aan de andere kant is het beste deel van het gameduo, namelijk het verhaal, helemaal niet slecht verouderd. Het unieke en veelzijdige verhaal boeit je gemakkelijk, niet in de laatste plaats dankzij de uitstekende cast van personages. Raziel zelf is echt een geweldig personage en Kain, die de hoofdschurk in deze games speelt, loopt niet ver achter. Hoewel er ongetwijfeld wat grappige scherpte in het totaalbeeld zit, bespaart het verhaal veel.

De graphics zijn geremasterd met respect voor de oude games, wat betekent dat het praktisch gewoon een resolutie- en textuurupdate is van de oude. Vooral de tweede Reaver ziet er in veel opzichten hetzelfde uit als voorheen, alleen scherper. Dit is niet echt een kritiek, want het visuele ontwerp van de spellen is nog steeds behoorlijk bekwaam en hoewel beide spellen er ook vanuit een modern perspectief verouderd uitzien, zit er een leuke nostalgie in het uiterlijk.

Legacy of Kain: Soul Reaver I & II Remastered is eigenlijk geen slecht spel vanuit een modern perspectief, maar het is vrij gemakkelijk voor te stellen dat degenen die de spellen nog niet eerder hebben gespeeld, misschien niet begrijpen waarom ze in hun tijd hits waren. Zelfs ik, die de spellen toen speelde, moest me een beetje achter de oren krabben. Waren deze spellen toen niet beter? De games zijn echter het overwegen waard als een nostalgische trip, vooral als je nog een keer in het verhaal wilt springen.