Lightyear Frontier (Vroege toegang)

Het was niet bepaald Stardew Valley die het begin was van wat we nu allemaal het "farming sim"-genre noemen, maar laten we het erover eens zijn dat er nu veel meer energie achter deze relatief unieke structuur zit dan vroeger. Het verzorgen van een landgoed, het planten van gewassen en het langzaam uitbreiden van je kleine beschutte hoekje van de wereld een klein beetje, terwijl je je directe omgeving verkent zonder je daarbij bijzonder bedreigd te voelen, is een hoofdbestanddeel van het genre geworden, en terecht.

Lightyear Frontier is een iets andere draai aan deze nu bekende formule, maar in veel opzichten is het ook "gewoon" een beroemde sim. Dit betekent dat je al weet of de game iets voor jou is, en het is ook gemakkelijk om mijn oordeel over de entertainmentwaarde van de game samen te vatten zonder echt in de details te hoeven duiken; Als je van landbouwsims houdt, houdt Lightyear Frontier op veel manieren stand, en zo niet? Nou, dan is het onwaarschijnlijk dat je hier iets zult vinden dat je van gedachten zal doen veranderen.

Natuurlijk is het op zichzelf niet genoeg, dus laten we even inzoomen op wat ontwikkelaar Frame Break volgende week na jaren van ontwikkeling beschikbaar stelt voor Early Access. De aarde is afgelopen, de grondstoffen raken op en als reactie daarop wenden sommigen zich tot het Lightyear Frontier programma, dat avontuurlijke zielen de diepe ruimte in stuurt op zoek naar groenere weiden. Jij bent een van deze reizigers, die in je eentje op een weelderige, levendige en vredige planeet landt, en met de hulp van een mecha (eerder ontwikkeld voor gevechten, maar opnieuw ontworpen om te fungeren als een perfect landbouwwerktuig) moet je je eigen geïsoleerde landhuis bouwen, ver weg van conflicten, beschaving en lawaai. Alleen jij bent hier aan de rand van ons sterrenstelsel - en maximaal drie vrienden als je coöp wilt spelen.

Als ik vreedzaam zeg, meen ik dat ook echt, want Lightyear Frontier heeft geen vechtsysteem en er is slechts af en toe enig gevaar. In feite zijn er maar weinig mechanica die je voortgang überhaupt dreigen te vertragen, en dat is een beetje het hele punt. Je stapt in je mecha, verkent deze mild mooie planeet met een adembenemend bladerdak van lucht boven je en neemt grondstoffen mee naar huis die worden gebruikt om zowel je boerderij te onderhouden als je landgoed uit te breiden. Dat is zo ver als het gaat - tot nu toe.

Je mech reageert fantastisch op besturing, en door de L1-knop ingedrukt te houden (ik heb gespeeld op Steam Deck waar het spel draait op een respectabele 30 fps met de meeste details op medium of laag) kun je verschillende soorten gereedschap aan de armen van het pak bevestigen, waarmee je vervolgens specifieke taken kunt uitvoeren. Er is een zaadpistool dat zaden zaait in bemeste grond, een geweer dat dezelfde gewassen water geeft en specifiek gereedschap om stenen te breken of hout te verzamelen. Het is allemaal relatief gestandaardiseerd, maar ongetwijfeld bevredigend, en noch het verplaatsen in je mech om te verkennen of het verzamelen van middelen is ooit te saai, te saai of ronduit onaantrekkelijk. Zelfs in Early Access is Lightyear Frontier solide geoptimaliseerd en vrij van de kinderziektes die we meestal in dit soort releases aantreffen.

Aan het begin word je begroet met een aantal belangrijke doelen, zoals het bouwen van een tent om in te slapen, het verzamelen van het puin dat met je mecha is geland en uiteindelijk zaadjes planten en je kleine landhuis beginnen, maar laten we zeggen dat de game in zijn huidige vorm geen prioriteit geeft aan een lineair kader voor je ervaring. Het gaat vooral om het beheersen van de verschillende tools, het opzetten van een productiepijplijn en het uitbreiden van je basis. Je wordt begeleid bij de planning en constructie, maar je moet niet naar Lightyear Frontier komen in de hoop een samenhangend verhaal te vertellen of naar een verenigd doel toe te werken. Het doel is de reis. Natuurlijk is er een mysterie van het verkennen van wat lijkt op het wrak van een uitgestorven beschaving, maar dat is niet de focus als zodanig.

Het draait allemaal om genieten, je eigen weg vinden en af en toe stoppen om van het uitzicht te genieten, genietend van de rustige en enigszins gedissocieerde muziek terwijl je gaat. Bouwen is net zo eenvoudig als het ooit is geweest, en langzaam maar zeker zul je een behoorlijk solide pijplijn bouwen, net als in Stardew Valley, planten, oogsten, opslaan, verfijnen en grondstoffen gebruiken om nieuwe gebouwen te bouwen en je mech ook wat liefde te geven.

Is het allemaal een beetje zinloos? Misschien zou dat op het moment van schrijven zeker een mogelijke kritiek op het spel zijn, en aangezien er geen enkele overlevingsmechanica is (je hebt zelf geen voedsel of water nodig), kan het ervaren van deze buitenaardse wereld met vrienden helpen om het spel een beetje een vonk te geven. Je zou het echter ook kunnen omdraaien en zeggen dat Lightyear Frontier echt een van de meest ontspannende spellen is die ik in jaren heb gespeeld. Heeft het feit dat er niets is om je te pushen, behalve het verkrijgen van voldoende middelen om het volgende te maken dat je nodig hebt, invloed op je motivatie? Misschien, maar voor nu is dit zowel mooi om naar te kijken, plezierig om naar te luisteren als echt goed in elkaar gezet. Ik zal het spel volgen via Early Access en zal het ook leuk vinden om mijn kleine persoonlijke hoekje hier en daar uit te breiden.