Marvel Rivals Preview: Een capabele heldenshooter... acht jaar geleden verslagen door Overwatch

Man, waar te beginnen met deze. Ik probeer het beste in games te zien, vooral als ik de luxe en de mogelijkheid heb om een preview te bekijken en hands-on te gaan met een titel voordat deze ooit publiekelijk en volledig wordt gelanceerd. Maar er zijn waarschuwingssirenes die in mijn hoofd afgaan nadat ik de kans heb gehad om hands-on te gaan met Marvel Rivals tijdens Summer Game Fest.

Voordat ik inga op waarom dit het geval is, wil ik een paar positieve punten en redenen uiteenzetten waarom je nog steeds geïnteresseerd en enthousiast zou moeten zijn voor deze heldenshooter. De art direction is een hoogtepunt en het voelt zeer authentiek aan en in lijn met de komische stijlen waar Marvel -personages hun erfgoed naar terugvoeren. Alle personages voelen heel uniek aan en passen goed in de kernfilosofieën van de schade-, tank- en ondersteunende rollen die worden gepresenteerd. Het vernietigingsmechanisme voegt wat extra welkome diepte toe aan de manier waarop je actie aanpakt. Bovendien is er al een brede lijst met populaire personages om uit te kiezen, kaarten om vertrouwd mee te raken en spelmodi om te spelen. Maar daar is een goede reden voor, en dat is omdat NetEase naar Overwatch heeft gekeken en het vrijwel tot in de puntjes heeft gekopieerd.

Ik wil niet zo ver gaan om te zeggen dat het geplagieerd is, maar het feit dat Iron Man in wezen speelt als Pharah, Star-Lord zoals Tracer, The Hulk/Bruce Banner zoals D.Va, Rocket Raccoon zoals Baptiste, Scarlet Witch zoals Moira, Punisher zoals Soldier 76, Magneto zoals Sigma, Doctor Strange zoals Reinhardt, enzovoort, is het moeilijk om geen vergelijkingen te trekken. De personages kletsen en schertsen zelfs met elkaar aan het begin van elk spel, net als Blizzard 's.... Hetzelfde kan dan gezegd worden voor de spelmodi en hoe je kunt schakelen tussen Escort en Control -achtige modi, en het feit is dat het vooral de kaarten zijn waar de meest creatieve verschillen te zien zijn. En zelfs hier zijn er vertrouwdheden...

Ik ben een fan van Overwatch en de chaos van de shooter van Blizzard, dus het tempo en de waanzin in Marvel Rivals voelt voor mij bekend aan. Dat gezegd hebbende, dit is een zeer chaotische game en een die ongetwijfeld overweldigend zal zijn voor degenen die niet thuis en ervaren zijn met dit soort PvP-heldenshooters. Dit is niet dezelfde situatie als hoe XDefiant heeft geprobeerd arena-shooters te vertragen in vergelijking met het tempo van Call of Duty, Marvel Rivals is net zo gek en snel als Overwatch.

Vanwege de overeenkomsten vraag je je waarschijnlijk af waarom je afstand zou nemen van de jaren en jaren van progressie die je hebt opgebouwd op een titel als Overwatch en de sprong naar Marvel Rivals zou maken. Dit is waar de vernietigbare omgeving terugkomt in de vergelijking en ook het Dynamic Hero Synergy -systeem. Nu is het eerste een veelbelovend idee waarmee je je stempel op elke kaart kunt drukken en zelfs invloed kunt hebben op hoe doelen worden gespeeld. Heb je moeite om door een knelpunt te breken? Ga rond en breek een muur af en val aan vanuit een nieuwe hoek. Het is een meeslepend idee dat nog niet echt moet worden verkend in de hero-shooter-ruimte.

Wat betreft het heldensynergiesysteem, dit is meer een niche-gimmick die op zijn best onderbenut aanvoelt. Bepaalde personages, meestal degenen met overleveringsredenen voor hun connecties, kunnen met elkaar samenwerken om nieuwe vaardigheden en mechanica te ontgrendelen. Rocket kan op Groot's schouder springen en rondrijden met de Flora colossus, en Hulk kan gammastraling gebruiken om het pantser van Iron Man op te laden, om maar twee voorbeelden te noemen. Eerlijk gezegd zijn er op dit moment echter niet genoeg synergieparen om deze monteur relevant of belangrijk te laten voelen, en als er iets is, legt het waarschijnlijk alleen maar een beperking op aan teamsamenstellingen en welke personages het beste samenwerken.

Afgezien van het feit dat het een beetje ijzig aanvoelt, alsof de personages glijden als ze bewegen, denk ik dat Marvel Rivals prima presteert vanuit een gameplay-perspectief. Het zijn de overeenkomsten en het gebrek aan creatieve risico's en individualiteit die me zorgen baren, aangezien dit spel veel te veel lijkt (terwijl het inferieur is) aan Overwatch, waardoor ik me afvraag waarom ik ooit het spel van Blizzard zou laten vallen om naar deze titel te verhuizen. Er is nog steeds geen releasevenster voor dit spel, dus er kan veel veranderen in de komende maanden, misschien wel een jaar, maar zoals het er nu uitziet, heeft Marvel Rivals niet veel indruk op me achtergelaten of me enthousiast gemaakt voor de uiteindelijke komst.