Nederlands
Gamereactor
reviews
Mutant Year Zero: Road to Eden

Mutant Year Zero: Road to Eden

Een eend en een zwijn reizen door een post-apocalyptisch Zweden...

HQ
HQ

Mutanten zijn er in vele vormen en maten, of het nou doodenge vijanden of mismaakte helden zijn. Dat laatste is het geval in Mutant Year Zero: Road To Eden, een stealth-adventuregame met turn-based gevechten die zich afspeelt in een reboot van het Mutant RPG-universum. We volgen de twee mutanten Dux en Bormin (een eend en een zwijn) die op een missie gaan in de in puin liggende Zone om de Ark - de laatste strohalm van het vrije volk - veilig te stellen van Ghouls. Mochten ze daarbij de mythische haven van Eden vinden, dan is dat mooi meegenomen.

Kort nadat we aan de game begonnen vroegen we ons al af of het wel zo slim was om de game op de hard-moeilijkheidsgraad te spelen: we moesten saves opnieuw inladen - gelukkig maakt de game een autosave aan na elk gevecht - onze tactieken herzien en onze gear aanpassen om te overleven. Maar juist die uitdaging is wat Road to Eden zo leuk maakt. De game schotelt uitdagende gevechten voor waar je telkens weer moet nagaan wat de beste tactiek is om in te zetten. Overigens is de normal-moeilijkheidsgraad niet veel makkelijker; hier krijg je echter na elk gevecht weer een volle levensbalk.

In de basis lijkt de combat veel op Xcom. Je hebt in elke ronde twee actiepunten per personage. Een aanval of extreme mutatie eindigt de beurt van het betreffende personage, en rondbewegen kost één punt. Je moet zorgen dat je op tijd herlaadt en je ammo in de gaten houdt, en rondbewegen om zo je hit-percentage te verbeteren. Elke mutant heeft mutaties die als skills dienen en je kunt elk personage met één grote, één kleine en één passieve mutatie uitrusten. Een kleine mutatie is bijvoorbeeld Bormin's 'hog rush', waarmee hij keihard op een vijand afrent en deze twee rondes knock-out ramt. Een andere kleine mutatie geeft sommige personages vleugels, wat weer een betere hit-percentage oplevert. De grote mutaties zijn vaak krachtiger en kunnen je bijvoorbeeld twee schoten geven of je een ronde immuun voor schade maken. De juiste personage de juiste mutaties geven is de sleutel tot succes. De momenten dat je de perfecte combinatie vindt en zoveel mogelijk schade aanricht bij een vijand, zijn het hoogtepunt van Mutant Year Zero.

Dit is een ad:
Mutant Year Zero: Road to EdenMutant Year Zero: Road to Eden
Mutant Year Zero: Road to EdenMutant Year Zero: Road to EdenMutant Year Zero: Road to Eden

Het is een systeem waarin elk element belangrijk is. 25 procent extra nauwkeurigheid of een extra punt aan schade kunnen een wereld van verschil maken. Het belangrijkste van alles is waarschijnlijk het gebruiken van stealth, zodat je zo weinig mogelijk vijanden tegelijk moet bevechten. Wanneer je een eenzame vijand aanvalt die niet in het gezichtsveld van andere vijanden staat, loont het om hem in één ronde neer te halen. Duurt het langer, dan kan de vijand zijn collega's erbij roepen en wordt het al een stuk moeilijker. Hierdoor verandert elk level in een soort puzzel waarin je moet uitvogelen hoe je vijanden stuk voor stuk uitschakelt in plaats van ze allemaal tegelijk aanvalt. Het loont daardoor ook om je eigen groep op te splitsen en ze op verschillende plekken te verstoppen, zodat rondlopende vijanden een stuk gemakkelijker uitgeschakeld kunnen worden. Het is fascinerend hoeveel diepgang dit verder simpele systeem biedt.

De game dwingt je daardoor ook om verschillende tactieken uit te proberen. Hoewel je meestal vooral erg stil te werk moet gaan, loont het om bij bepaalde vijanden er hard tegenin te gaan. Zo heeft Bormin een skill die er voor zorgt dat hij geen schade oploopt voor één ronde, wat erg handig is wanneer een groep vijanden je heeft gespot. Je bent echter wel altijd minder krachtig dan je tegenstanders. Daardoor verlies je haast altijd wanneer je het tegen een grote groep opneemt.

Dit is een ad:

In het verhaal leren Dux en Bormin meer over een post-apocalyptisch Zweden, de Zone die het veilige gebied genaamd de Ark omsingelt en hun eigen afkomst. De Zone krioelt met Ghouls die de Ark willen vernietigen, maar het verhaal kent meer diepgang dan deze opsomming en tijdens het spelen leer je meer over de teloorgang van de samenleving en de oorlog die er voor heeft gezorgd dat de wereld er nu zo uit ziet. Het verhaal had nog wat verder uitgewerkt kunnen worden, maar personages zoals Dux en Bormin geven het geheel veel kleur. Je kunt in totaal vijf mutanten besturen. Selma, Magnus en Farrow kunnen zich in de loop van de game bij je groep aansluiten.

De game is overduidelijk een liefdesproduct voor de ontwikkelaar met talloze details. Mocht je Zweeds spreken dan zullen de vele grapjes rondom de taal je zeker bevallen. Daarnaast zijn er ook kleine arcademachines die je kunt vinden (al zijn die niet speelbaar). Het is alleen al leuk om te luisteren naar de speculatie van de mutanten wat bepaalde objecten voor de apocalyps voor nut hadden.

Mutant Year Zero: Road to EdenMutant Year Zero: Road to EdenMutant Year Zero: Road to Eden

We hebben zo'n 25 uur over de campagne gedaan, maar als je een expert bent in het turn-based genre kun je daar mogelijk flink wat uren afschaven. Toch is het best een flinke campagne, en je hebt altijd nog de Iron Mutant-modus, waarin permadeath er voor zorgt dat mutanten die gedood worden ook dood blijven. De game zit daarnaast vol met optionele maps en missies, al zijn die eigenlijk niet echt optioneel, omdat je de XP en loot nodig hebt om verder te komen. Wat dat betreft voelt de game behoorlijk old-school aan.

Mutant Year Zero is ook niet probleemloos. We hadden soms problemen met de camera en af en toe een glitch in het geluid. De menu's zijn ook niet altijd even duidelijk en het is vooral een omslachtig proces om een mutant in of uit je team te plaatsen. Elke mutant heeft ook een hoofdwapen die hij met zich meedraagt, of hij nou in of uit je team is, waardoor je soms drie tot vijf klikken nodig hebt om te kiezen uit je stille wapens.

Mutant Year Zero: Road to EdenMutant Year Zero: Road to Eden

Wat design betreft hadden we graag een indicatie gehad over hoe ver bepaalde geluiden de spelwereld in gingen. Hoort een vijand die dichtbij staat bijvoorbeeld de hog rush-aanval? Hier komt je alleen achter door het uit te proberen. Meer stealth-tools, zoals bijvoorbeeld een manier om vijanden weg te lokken, hadden ook een welkome toevoeging geweest. Daarnaast zijn er ook geen CG-beelden uit de aankondigingstrailer terug te zien in de game. We krijgen in plaats daarvan mooie, maar toch vooral statische tekeningen die het verhaal verder ontwikkelen.

Road to Eden vraagt veel van je als speler. De structuur is behoorlijk rigide en old school. Tegelijkertijd beloont het doorzetters. Zeker wanneer je in de tweede helft van de game de gevechten onder controle krijgt, geeft het spel veel voldoening.

HQ
Mutant Year Zero: Road to EdenMutant Year Zero: Road to EdenMutant Year Zero: Road to EdenMutant Year Zero: Road to Eden
08 Gamereactor Netherlands
8 / 10
+
Je moet goed nadenken over hoe je gevechten benadert, veel tactische diepgang, een interessant verhaal en mooi vormgegeven spelwereld, toffe soundtrack.
-
Een aantal technische problemen, menu's hadden gestroomlijnder gekund, old school-structuur is niet voor alle spelers weggelegd.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen