Nederlands
Gamereactor
reviews
Need for Speed Unbound

Need for Speed Unbound

Heeft Criterion genoeg gedaan om de langlopende raceserie te redden of is deze over zijn hoogtepunt heen?

HQ

Ik herinner me de eerste keer dat ik Need for Speed III: Hot Pursuit speelde, in de herfst van 1997. Ik was bijna gevloerd door hoe verbazingwekkend cool het was. Prachtig, razendsnel, uitdagend, weids en sfeervol met fantastisch mooie auto's en een echt soepele rijervaring. Voor mij was het de toegangspoort tot de gameserie en het begin van een langdurige liefde. Ik heb echt genoten van High Stakes (1999), hield van Porsche Unleashed (2000) en was dol op Hot Pursuit 2, dat in 2002 werd uitgebracht. Het jaar daarop schakelde EA Need for Speed Underground uit en het staat nog steeds als een van de beste racetitels aller tijden volgens ondergetekende. Absoluut briljant.

Ik heb het vervolg behoorlijk gespeeld en ook genoten van Most Wanted uit 2005. Shift uit 2009 was ook favoriet, net als de remake van Hot Pursuit die in het najaar van 2010 werd uitgebracht, maar na Shift 2: Unleashed begonnen mijn gevoelens echt een wending te nemen. The Run, Rivals, No Limits, Payback en Heat waren allemaal middelmatig. Vermoeide games die leefden op oude verdiensten en die vervelende autofysica, levenloze monotone spelwerelden en heel weinig van die opwindende geest en enthousiasme bevatten die de vroege games opschepten. De Zweedse ontwikkelaar Ghost Games had hoge ambities voor de gameserie, maar al hun pogingen eindigden in een echt verveeld gevoel en in 2015 had ik mijn verlangen naar alles wat Need for Speed nodig had verloren.

HQ

Een nieuwe stichting, een nieuwe studio en een geheel nieuwe autofysica-engine, volgens Criterion. Toen Unbound voor het eerst werd getoond, was ik een van de mensen die echt opgewonden raakte. Het leek een beetje op Need for Speed Underground 3, en gezien het feit dat het team erachter ook achter Burnout 3: Takedown en Need for Speed: Hot Pursuit (2010) staat, had ik er vrij veel vertrouwen in dat dit het begin zou zijn van iets goeds, iets nieuws, voor een gameserie die met een lekke band langs de kant van de weg heeft gestaan terwijl genregiganten als Forza Horizon inzoomden. verleden op supersonische snelheden in de afgelopen jaren.

Dit is een ad:

Na drie dagen met Unbound kan ik echter helaas niets anders doen dan stellen dat dit helemaal niet de game is waar Need for Speed, als gameserie, zo'n hard behoefte aan had. Niet eens in de buurt. Unbound speelt zich af in een fictieve versie van Chicago (waar ze een paar beroemde plaatsen leenden en vervolgens hun verbeelding voor een groot deel gebruikten om een spelwereld te creëren met zowel stedelijke omgevingen als omliggende landwegen) genaamd Lakeshore. Aan het begin van het spel speel je als monteur en coureur in een straatracewereld, en meteen tijdens de intro worden jij en je baas verraden door je collega Jaz, die met zijn nieuwe "crew" alle vijf je raceauto's steelt, inclusief degene die je in de openings 30 minuten hebt gebouwd. Het is nu een kwestie van een paar restjes bij elkaar schrapen, een oude auto kopen en weer helemaal opnieuw beginnen. De races in Unbound bevinden zich op de stadsplattegrond en betalen de eerste tien uur abominabel kleine bedragen, wat betekent dat je als een gek zult worstelen om genoeg geld bij elkaar te schrapen om de turbo of de remmen te kunnen upgraden.

Need for Speed UnboundNeed for Speed Unbound
Need for Speed UnboundNeed for Speed Unbound

Het verraad van Jaz, de autodiefstallen en je toekomst als straatracer zijn thema's waar in de 'verhaalmodus' op gefocust wordt en de laatste trofee draait om een race tegen Asap Rocky zelf die in zijn getunede Mercedes-Benz 190E uit 1988 (die hij in het echt bezit) op zijn zachtst gezegd een uitdaging biedt. Unbound probeert op dezelfde manier als Underground ooit de straatrace- en autocultuur van vandaag te omlijsten met graffiti, muziek, autostyling, jeugdjargon en 'kleurrijke personages', maar slaagt daar niet in zoals Underground, en lijkt meer op het hopeloos slechte Need for Speed (2015).

Dit is een ad:

Het script is behoorlijk om mee te beginnen. Het verhaal is blijkbaar geschreven door een of meer mensen die helemaal niets begrijpen van straatracen en in principe nul kennis hebben van de autocultuur zelf. De manier waarop de dialogen zijn gestructureerd, dingen die worden gezegd en dingen die gebeuren, doen meer dan wat dan ook denken aan Gossip Girl en ik kan me voorstellen dat het scriptteam van Criterion een paar keer naar 2 Fast 2 Furious en een seizoen van Teen Wolf heeft gekeken en vervolgens besloot om de elementen van daaruit te mengen in een cocktail van pure onzin. Het wordt er ook niet beter op, want alle stemacteurs doen het consequent slecht. Niemand voelt zich overtuigend, niemand voelt zich natuurlijk of geloofwaardig, maar in plaats daarvan is alles wat er gezegd wordt net zo nep en gekunsteld als in Need for Speed (2015) of Need for Speed: The Run. Lange stukken lang zijn het enige wat de hoofdpersonages uitspuwen pure Fast &Furious clichés die Criterion niet eens de moeite nam om te herschrijven, zoals; "See ya, would't wanna be ya" of "Family is everything" en het heeft tijdens mijn uren met Unbound meerdere keren gevoeld als een regelrechte parodie.

Need for Speed Unbound

Natuurlijk had dit over het hoofd kunnen worden gezien, grotendeels genegeerd, als het rijden zelf echt goed was geweest. Zo goed als het ooit was als het gaat om deze legendarische gameserie. Er werd van tevoren gesproken over het doen van het dubbele aantal berekeningen van wat er in de auto gebeurt in vergelijking met eerdere games in de serie en dat alles helemaal opnieuw zou worden opgebouwd, maar natuurlijk, en ik moet hier ook eerlijk zijn, en stellen dat het min of meer net zo nauwkeurig aanvoelt als Need for Speed: Warmte met een beetje Crazy Taxi erin gegooid als het gaat om hoe gewicht en snelheid worden gepresenteerd. Er zit zeker genoeg koppel in de auto's wat, zeker als het gaat om de oerspierauto's, leuk is maar verder is het rijden onbevredigend op een manier die moeilijk te beschrijven is. De focus ligt heel erg op driften en het is pas dan dat de cartoon graffiti-effecten onder de auto verschijnen, maar net als in Dirt 5, bijvoorbeeld, vertraag je elke keer dat je afdrijft zo veel als je afdrijft dat het omwille van het geld altijd beter is om als een maniak te rijden, parkbanken in de binnenhoek te vernielen in plaats van de achterkant eruit te slaan en te proberen als een professional rond de top te slippen.

Natuurlijk krijg je "Nitro" als je slipt, wat je natuurlijk "mid-drift" kunt gebruiken om tegen te gaan dat de auto wordt afgeremd door wrijving, maar het wordt nog steeds contraproductief en vreemd in een spel dat zo duidelijk is afgeweken van "realisme". In plaats daarvan had Criterion moeten investeren in een driftende monteur die de speler meer beloont, waarbij de uitdaging komt in de vorm van positionering vóór de geïnitieerde drift en vervolgens de exit ervan, waarbij dit wordt gekoppeld aan de besturing en de juiste versnelling in de uitgang. Meer als Ridge Racer, minder als Dirt 5.

Combineer dit met een conflicterende ontwerpstijl die niet weet wat het wil zijn. Wanneer je over een parkeergarage in het centrum van Lakeshore springt, krijgt de auto tijdens de zendtijd handgetekende felgele reuzenvleugels (versierd met de tekst "BIG AIR!"). Het wordt duidelijk dat er een onbalans en een gebrek aan consistentie is in het mengen van Crazy Taxi-achtig arcadeplezier met een verlangen om goed racen te simuleren, en dit ruïneert veel van de charme.

Need for Speed Unbound
Need for Speed UnboundNeed for Speed Unbound

De politieachtervolgingen komen ook rechtstreeks uit Need for Speed: Heat, inclusief het Heat-systeem in zijn geheel, en ze zijn net zo saai als in de game van 2019. Dit had net zo goed een game uit 2005 kunnen zijn en toen met name Forza Horizon 5 het open wereld race-subgenre opnieuw definieerde, voelt dit een beetje als een triviale gratis titel in plaats van de langverwachte grote game die Need for Speed weer op de kaart zou zetten. Feit is dat Unbound geen kans maakt ten opzichte van bijvoorbeeld de LS Tuners DLC voor GTA Online, die beide leuke spelwerelden, een beter rijgevoel en leuke politieachtervolgingen biedt. En dat zegt eigenlijk alles. Gelukkig zijn de graphics in ieder geval erg mooi. En daarmee bedoel ik super mooi. De Frostbite-engine is net zo capabel als altijd en die grijsblauwe, coole Battlefield-verlichting maakt Lakeshore tot een ongelooflijk mooie spelwereld. De automodellen zijn ook supergoed gedaan, de schademodellering is goed afgehandeld en het speelt soepel op de PlayStation 5.

Het geluid is ook goed. De auto's klinken geweldig en hoewel de soundtrack met muziek van Palace, Shaba, Booty, Kolo Kolo, Apricots, Babushka Boi, Split, Trophy, Militant, Wicked, Curse 4 U, Racked en Asap Rocky echt niets voor mij is (heb van geen van de artiesten gehoord behalve Asap Rocky) is de geluidskwaliteit goed en de variëteit breed. Ik hou ook van de presentatie en hoe ze de Frostbite-Battlefield-stad en de fotorealistische auto's hebben gemengd met de handgetekende graffiti-effecten zoals cel-shading bandenrook en zo. Dat contrast werkt, denk ik, maar het voelt niet alsof het door veel anders verankerd is, waardoor ik een beetje verscheurd ben. De supereenvoudige, niet-gearceerde personages met cel-shaded gezichten passen ook niet echt bij al het andere, wat, samen met de vreemde mix tussen frictie-emulatie en Crazy Taxi-racen, Unbound een beetje als een mengelmoes doet aanvoelen. En geen erg lekker brouwsel. Ik had echt gehoopt dat Need for Speed Unbound echt goed zou zijn. Ik wilde echt dat het net zo goed zou zijn als Hot Pursuit ooit was, of Underground. Na drie dagen met EA's nieuwste, kan ik echter niet anders dan stellen dat ik denk dat deze game-serie ver over zijn hoogtepunt heen is, en dat is natuurlijk gewoon triest.

HQ
05 Gamereactor Netherlands
5 / 10
+
Geweldig uitziende graphics. Mooie automodellen. Loopt echt soepel. Goed geluid.
-
Gruwelijk verhaal. Lui schrijven. Slechte voice acting. Rare Crazy Taxi-achtige fysica. Veel slijpen. Ondermaatse online MP.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen