Neighbors: Suburban Warfare (Vroege toegang)

Hoe zou het leven zijn zonder de buurman die pronkt met zijn dure auto en mooie nieuwe zwembad? Met een kort knikje en een neppe glimlach wil je diep van binnen alles kapot slaan. Het is een grappig toeval dat ik dit noem, want dat is precies waar Neighbors: Suburban Warfare in een notendop om draait. Maar daar blijft het niet bij, natuurlijk gaan we ook de inrichting van dat huis slopen, of het nu de tv, oven en wasmachine is om de strijd te winnen en dominantie over de straat te claimen.

De game van Invisible Walls is momenteel in Early Access op Steam en daarom is deze review ook gebaseerd op een versie van de game die in ontwikkeling is. Er wordt ons aanzienlijk meer spelmodi, personages en nieuwe gekke wapens beloofd in de toekomst, maar zoals het er nu uitziet, hebben we een multiplayer-game waarbij elk team uit vier spelers bestaat en het belangrijkste doel is om in de tuin van de buren te komen, je een weg naar hun huis te banen en minimaal vier objecten te vernietigen om de wedstrijd te winnen. Het klinkt misschien eenvoudig, maar dat is het niet, en het is chaotisch van begin tot eind met een ongewoon verdraaide slapsticksmaak. Trouw aan het genre hebben we een personagegalerij met vechters om uit te kiezen, waarbij elke buur een unieke vaardigheid en verschillende eigenschappen heeft, samen met een klassespecifiek wapen, waarbij sommige zich meer lenen voor aanval en andere voor verdediging.

In de versie die ik heb getest, zijn er acht buren om uit te kiezen; Kevin, met zijn katapult en eendenhaak, haalt kattenkwaad uit en kan als geen ander om forten heen komen; Doreen is een oudere dame en voormalig bokser die via speciale vaardigheden in omvang kan groeien en naar voren kan donderen en uppercuts kan uitdelen; Louie, die van vuurwerk houdt, kan op afstand bedienbare explosieve ladingen laten ontploffen of vuurwerk gooien dat de tegenstander verblindt; PA, gekleed in een circuskostuum, rolt rond in een kanon, maar kan zichzelf ook in de lucht lanceren en de grond raken als een komeet voor spatschade; Innocent Mary-Jean is gespecialiseerd in stealth en kan deuren ontgrendelen of vijandelijke posities onthullen door radar; Chad heeft zowel biceps als een schort terwijl hij een stofzuiger hanteert in close combat als hij niet van richting verandert en ermee schiet; Gramps is een oude man met een hoed en bretels die zijn teamgenoten kan verbinden, maar ze ook weer tot leven kan wekken als ze in de strijd sneuvelen; Kim, in een motorpak, kan zowel zijn moersleutel als wapen gooien, maar ook het huis repareren, naast het bouwen van een zelfgemaakte toren die schade aanricht. De speciale vaardigheden van de buurman kunnen slechts spaarzaam worden gebruikt met een bijbehorende timer en alle personages kunnen worden geüpgraded om nieuwe voordelen en skins te ontgrendelen.

Ik identificeerde mezelf al snel als Kevin, een personage geïnspireerd door Home Alone en Dennis the Menace, wat paste bij mijn speelstijl en hoe vervelend ik was als kind. Een kleiner personage dat rondscharrelt als een wezel en over elk obstakel kan komen. Voordat het spel begint, mag het team hun huis kiezen, met verschillende ingangen en plattegronden. Zodra de wedstrijd begint, doet iedereen zijn best om geld voor zichzelf in te zamelen door tegenstanders uit te schakelen, maar tegelijkertijd, door teamgeest, door naar specifieke grondstoffendozen te gaan op neutrale locaties buiten de huizen waar de inhoud wordt gebruikt om upgrades op eigen terrein te kopen, waardoor het team meer geavanceerde aanvals- en verdedigingsopties kan kopen, Wat meestal betekent dat beide teams rechtstreeks naar de grondstofvakken op de kaart rennen. De doos moet worden vernield en de inhoud moet terug naar de basis worden gedragen, maar ze mogen ook worden rondgegooid.

Specifiek gereedschap moet in de winkel worden gekocht om te beginnen met het slopen van het hek en het huis van de buren, er zijn verschillende niveaus van items die anders effectief zijn. Een hamer of zaag zal niet zoveel schade aanrichten aan de eigendommen van de buren als een voorhamer of drilboor. Tegelijkertijd moet het team zijn eigen eigendom verdedigen en barricades kopen om over poorten en ramen te plaatsen, of geëlektrificeerde hekken, berenvallen, torentjes die honkballen schieten of springplanken die je buurman in het bos gooien. Het is op dit moment een vrij eenvoudig model en gameplay, maar het creëert een constante dynamiek van aanvallen en verdedigen tegen het naburige team, terwijl je moet oppassen voor een wisselende reeks vallen en boze buren terwijl je zelf probeert door te dringen. De game bevat ook korte pauzes waarin de dag overgaat in de nacht, waardoor de buurt kan herstellen, schade kan herstellen, strategieën kan bedenken, nieuwe verdedigingen kan opzetten en wapens in de winkel kan bekijken om je weer op de been te krijgen. Als je deze periode probeert te gebruiken om op de tegenstander te springen, is er een kleine mopshond die onmiddellijk iedereen doodt die hij aanvalt terwijl hij de tuin bewaakt tijdens deze korte nacht, dus je moet wachten tot het ochtendgloren voordat je probeert de buurman opnieuw uit te zetten.

Natuurlijk komt het echte plezier wanneer je je winkel upgradet en de meer gekke constructies kunt kopen die bij volmacht worden geleverd en in je plot worden gegooid - waar jij of je medespeler het speciale wapen kan oppakken. Een persoonlijke favoriet is de Seagull-130 Gunbird, die de spot drijft met de klassieke killstreak van Call of Duty. Je zet een kleine controletafel op en bestuurt op afstand een meeuw die wordt gevoed met laxeermiddel en die snelle kak spuit als geweervuur of eieren als bommen. Je kunt ook een busje met de naam Drive By activeren dat naar binnen duikt en over het hele vijandelijke team rijdt terwijl je herhaalde donuts uitvoert.

De speelse, luchtige en rivaliserende benadering van het spel is moeilijk om niet leuk te vinden, en de buren om uit te kiezen stellen je in staat om een persoonlijke favoriet te vinden of om je rol en speelstijl te variëren. Het ontwerp ademt Team Fortress 2 en Cartoon Network in de jaren 60-stijl waar het spel Unreal Engine gebruikt, wat er geweldig uitziet. Er is tegenwoordig echter een gebrek aan zowel niveaus als spelmodi, ook al zijn de wedstrijden die worden gespeeld intens in termen van ontwerp, lay-out en absurde wapens. Het helpt als je kunt communiceren, maar het spel is slim genoeg om je constant te waarschuwen voor wat er aan de hand is, zowel wanneer je eigen team het naburige huis is binnengegaan als wanneer je eigen huis wordt aangevallen. Het is moeilijk om de volledige ambitie van het spel te zien als de inhoud nog niet is afgerond, maar tot nu toe zijn ze erin geslaagd een ervaring te creëren die qua toon en ontwerp opvalt ten opzichte van concurrerende titels. Het zal leuk zijn om te zien hoe de ontwikkelaar vordert in zijn vreemde maar komische vier tegen vier-ervaring die ik vandaag toch al kan aanbevelen voor een omschakeling van het gewone.